یادداشت| راز کشف تصویر جامعه مومنین در کلام امام علی(ع)
"زدودن معارضین تصویر جامعه مومنین، یا یک حرکت عادی ممکن نیست، این اراده و حرکت باید طوری باشد که توجهات را به خود جلب کند، سریع و قاطع باشد، چیزی هم معنای جهاد!"
گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم _ جعفر علیان‌نژادی: در خطبه 103 نهج‌البلاغه، حضرت امیرالمومنین(ع)، بندی با موضوع بی‌چهره‌گی و گمنامی مومنین در دوره آخرالزمان، بیان فرموده‌اند که بسیار قابل تامل است. حضرت در این بند نجات یافتگان از فتنه‌ها را مومنانی خوانده که بی‌نام و نشان هستند و بیان داشته: «اگر در حضور باشند، شناخته نشوند و اگر غائب گردند، کسی سراغ آنها را نمی‌گیرد». مولای متقیان این دسته از مومنین را چراغ هدایت و نشانه‌های روشن، برای سیرکنندگان در این شب ظلمانی دانسته است.
سوالی که بوجود می‌آید آن است که در عصر حاضر با وجود انبوه رسانه‌های جمعی چطور ممکن است، کسی گمنام و بی‌نشان باقی بماند؟ اساسا وضع فعلی بگونه‌ای است که نمی‌توان از رسانه‌های انبوه، بی‌نیاز بود. گویا همه حاضرند و در معرض دید، با این حال یکی از پرمساله‌ترین موضوعات جامعه، همچنان مسأله دیده‌شدن و بیشتر دیده‌شدن است.
سوال بعدی آن است که با وجود فراهم بودن امکان دیده‌شدن جماعت مومنین و حتی چهره‌شدن برخی از آنها، اکنون معنای بی‌چهره‌گی مومنین چیست؟
همه ما تجمعات میلیونی جشن غدیر، اربعین حسینی(ع) و 13 آبان 1401 را با چشم خود دیده‌ایم، یا هر روز به نوعی در معرض کلام و بیان علمای دینی و رهبرانقلاب هستیم، اما چه چیزی به واقع منجر به بی‌چهره‌گی مومنین می‌شود؟
حوادث اخیر به عنوان یک مثال زنده، پاسخ را به ما نشان داد. فکر می‌کنم مسأله در التفاف و عدم التفات به واقعیت‌ها باشد. آن چیزی که موجب می‌شود، مومنین چه حاضر باشند و چه غائب، شناخته نشوند و دیده‌نشوند، همین عدم التفات است.
در پدیدارشناسی، فلاسفه به این نتیجه رسیده‌اند که التفات به چیزی وقتی رخ می‌دهد که انسان به غیر از موضوع محل توجه، مابقی اعیان و چیزها را در پرانتز قرار دهد. یعنی در آن واحد تنها به یک چیز توجه دارد.
بنابراین باید دید، اکنون چه چیزی محل توجه است و چه چیزی محل توجه نیست. این زمانه با ما چه کرده که حضور و غیاب مومنین را درک نمی‌کنیم و به زبان بهتر، اهمیت کمتری برای او قائل هستیم. مومنینی که در همه‌جا حاضرند چرا غائب به نظر می‌آیند؟ چگونه می‌توان این چراغ‌های هدایت و نشانه‌های روشن را دریافت؟
به چرایی این وضعیت پاسخ گفتیم، اما بگذارید از خود حضرت پاسخ چگونگی شناسایی جماعت مومنین را بپرسیم؛ امیرالمومنین(ع) در ادامه همان خطبه می‌فرمایند: «نه مفسده‌جو هستند و نه فتنه‌انگیز؛ نه در پی اشاعه فحشایند و نه مردمی سفیه و لغوگو! اینانند که خداوند درهای رحمتش را به سویشان باز می‌کند و سختی‌ها و مشکلات را از آن برطرف می‌سازد.»
اگر در این جملات دقت کنیم، معلوم می‌شود راهِ التفات به جماعت‌های مومنین، در پرانتز قراردادن و زدودن تصاویر مفسدین، فتنه‌سازان، اشاعه‌دهندگان فحشا، مردم سفیه و لغوگو است.
زدودن معارضین تصویر جامعه مومنین، یا یک حرکت عادی ممکن نیست، این اراده و حرکت باید طوری باشد که توجهات را به خود جلب کند، سریع و قاطع باشد، چیزی هم معنای جهاد. جهادی برای تخریب چهره معارضین و تبیین چهره مومنین. نتیجه مقدر این حرکت همانطور که مولا بیان داشته، درهای رحمت خداوند را باز و سختی و مشکلات را برطرف می‌کند.
انتهای پیام/
