ماجرای سفر به پارس جنوبی زیر فشار ۱۲۰ بار و گازهای سمی!

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مستند "زندگی روی آب" به کارگردانی علی تک روستا و تهیه‌کنندگی سعید صفار، مراحل تولید را پشت سر می‌گذارد و آماده پخش از شبکه مستند سیما می‌شود.

تک روستا در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم درباره سوژه مستند «زندگی روی آب» گفت: این مستند پرتره‌، روایتی متفاوت از زحماتی است که کارکنان صنعت گازی کشورمان به ویژه کارکنان میدان گازی پارس جنوبی می‌کشند. در این مستند، سراغ 2 سوژه می‌رویم که از کارکنان این بخش هستند و زندگی آنان فراز و فرودهای زیادی داشته است. در همین بستر سختی‌هایی که این افراد متحمل می‌شوند را نیز به نمایش می‌گذاریم.

وی ادامه داد: سوژه قسمت اول، آقایی به نام سیدعزت الله موسوی است که 32 سال سابقه فعالیت در میدان گازی پارس جنوبی را دارد. با توجه به اینکه سال‌های زیادی به دلیل شغلش از خانواده دور بوده، در عین افسوس خوردن، به شغلش افتخار می‌کند، چرا که آن را خدمت به هم‌وطنانش تلقی می‌کند. آقای موسوی مدیر ایمنی یکی از مهم‌ترین سکوهای گازی در پارس جنوبی است و 18 سکو را از نظر ایمنی زیرنظر دارد.

این مستندساز بیان داشت: یکی از اتفاقات مهم زندگی او در سال 1391 رخ می‌دهد، جایی که متوجه می‌شود مبتلا به سرطان شده است؛ دکتر به او می‌گوید به دلیل استرس، مبتلا به سرطان شده است. مبارزه او با سرطان یکی از اتفاقات مهم زندگی اوست. او به ورزش دوچرخه‌سواری رو می‌آورد و کل سواحل خلیج فارس و دریای خزر را دوچرخه‌سواری می‌کند، تا از این بیماری به سلامت بگذرد.  

تک‌روستا درباره ایده ساخت این مستند گفت: وقتی صحبت از صنعت گاز و نفت می‌شود، خیلی‌ها می‌گویند خوش به حال کسانی که در این صنعت کار می‌کنند، چرا که حقوق زیادی می‌گیرند؛ ما در این مستند آن روی سکه را نشان داده‌ایم و می‌گوییم کسانی که در این حوزه کار می‌کنند سختی‌های زیادی را متحمل می‌شوند. این سختی‌ها علاوه بر خطرات جانی است که هر لحظه جان آنان را تهدید می‌کند. جالب است بدانید کارکنان این بخش روی 120 بار فشار گازهای سمی هستند و اگر انفجاری رخ بدهد، آن چنان حجم آن بزرگ است که حتی نمی‌توان یک تکه سالم از بدن‌ آنها را پیدا کرد. همچنین گاز‌هایی که در آنجا وجود دارد، سمی‌ و ترش‌اند؛ یعنی اگر آن گازها را یک بار استشمام کنید، بازدمی وجود ندارد و بلافاصله جان‌تان را از دست می‌دهید.

وی اضافه کرد: همانطور که می‌دانید میدان گازی پارس جنوبی در مرز آبی ایران و قطر است و کارکنان این بخش باید از عسلویه نزدیک به 100 کیلومتر را با هلی‌کوپتر طی کنند تا به میدان گازی برسند. این دسترسی سخت و طوفانی بودن دریا باعث می‌شود که خیلی‌ وقت‌ها نتوانند به مشکلات خانواده خود رسیدگی کنند؛ حتی اگر اتفاقاتی جدی برایشان به وجود بیاید. برای مثال، یکی از کارکنان تعریف می‌کرد روزی که فرزندش از دنیا رفت، نتوانست در مراسم تدفین او حضور پیدا کند و یک هفته با تأخیر به شهرش بازگشت.

کارگردان مستند «زندگی روی آب» درباره سوژه دوم این مستند گفت: این هفته، سوژه دوم این مستند را تصویربرداری می‌کنیم. در قسمت اول، سراغ یکی از مدیران این صنعت رفتیم و آسیب‌های روحی این شغل را به نمایش کشیدیم و قصد دارم در قسمت دوم سراغ یکی از کارگران این حوزه بروم و آسیب‌های جسمی این کار را به تصویر بکشم. در این صنعت، کارگرانی مشغول به کار‌اند که آچارهای یک متری به دست می‌گیرند و پیچ‌های 40 سانتی‌متری باز می‌کنند. این کارگران در هوای گرم و فوق العاده شرجی تابستانی آن منطقه روی سکوها کار می‌کنند.

او گفت: خیلی از آنان تعریف می‌کردند همین که روی سکو بایستید و کاری نکنید، لباستان خیس آب می‌شود، چه برسد به اینکه فعالیت یدی هم داشته باشید. آنها تلاش می‌کنند تا فرآیند استخراج نفت یک دقیقه هم متوقف نشود، چرا که نزدیک به 70 درصد گاز کشور از این سکوهای گازی پارس جنوبی استخراج می‌شود. یک اتفاق جالب برای شما تعریف کنم؛ میدان گازی پارس جنوبی بین ایران و قطر مشترک است. جالب است بدانید که قطری‌ها به تعدادی از کارگران ایرانی پیشنهاد کار با حقوق بسیار بالاتری می‌دهند، اما این کارگران می‌گویند که فقط برای کشور خودمان کار می‌کنیم.

تک روستا درباره روند تولید این اثر گفت:‌ این مستند، 3 قسمت 45 دقیقه‌ای است و برای پخش از شبکه مستند آماده شده است. 2 قسمت از آن به کارگردانی من تولید می‌شود و قسمت سوم را دوست دیگری کارگردانی می‌کند. تصویربرداری این مستند تا آخر اسفندماه تمام خواهد شد و تا آخر فروردین نیز تدوین دو قسمت تمام می‌شود. وزارت نفت در تولید این مستند همکاری می‌کند.

انتهای پیام/