یادداشت| عیارسنجی «روایت روسی» از رویکردهای اخیر آمریکا و غرب در افغانستان
مقامات رسمی دولت روسیه و رسانههای این کشور در تازهترین اظهارات و مواضع خود، تحرکات دیپلماتیک و رسانهای آمریکا و شرکای غربیاش را در قبال تحولات افغانستان، صوری و برای امتیازگیری از دولت کابل برشمردهاند.
به گزارش دفتر منطقهای خبرگزاری تسنیم؛ مقامات رسمی دولت روسیه و رسانههای این کشور در تازهترین اظهارات و مواضع خود، تحرکات دیپلماتیک و رسانهای آمریکا و شرکای غربیاش را در افغانستان، صوری و برای امتیازگیری از دولت کابل، برشمردهاند.
در این یادداشت عیار «روایت روسی» از مواضع اخیر آمریکا و دولتهای غربی به ویژه انگلیس، مورد مدّاقه قرار گرفته است.
«تاس»، خبرگزاری دولتی روسیه در گزارشی که از نشست پنجاه و دوم، شورای حقوق بشر سازمان ملل در «ژنو» داده است به تشریح سخنان «آرتور چرنیاکوف» دیپلمات این کشور پرداخته است.
دیپلمات روس در این نشست، محور سخنان خود را معطوف به تحولات افغانستان کرده و ریشه شرایطی را که «وضعیت بغرنج» این کشور توصیف کرده است، حضور نظامی 20 ساله آمریکا و کشورهای ناتو برشمرده است.
«چرنیاکوف» با بیان این مطلب که حضور نظامی 20 ساله آمریکا، انگلیس و متحدان آنها در ناتو یکی از عوامل اصلی وضعیت کنونی افغانستان است، افزوده است: آمریکاییها، انگلیسیها و ماهوارههایشان پس از خروج پُر هرجومرج خود در اگوست 2021، ویرانی و فقر را پشت سر گذاشتند و اکنون بیشرمانه تلاش میکنند تقصیر را به گردن مقامات افغانستان بیندازند و در ازای دریافت کمکهای بشردوستانه از کابل امتیاز سیاسی میخواهند.
سخنان «چرنیاکوف» را میتوان با دو رویکرد نگاه کرد؛ نخست، در شمار سخنانی که تقابل روسیه و غرب خوانده میشود، که در این صورت روال معمول این است که «عیار» چندانی برای آن قائل نشده و آن را در «پوشه رقابت طرفینی» قرار داده و به بایگانی میسپارند.
رویکرد دوم این است که درصدد «عیار سنجی» آن برآمده و به تعبیری «قوام»، «قوت»، «توان چالشانگیزی برای طرف مقابل» و «واقعگرایی» را در آن جستجو کرد.
در رویکرد دوم، تجزیه مجموعه گزارهها به تکگزاره، کمک شایانی به تسریع در ارزیابی مدنظر میکند. بر این اساس، این گزارهها در سخنان دیپلمات روس، قابل تأمل هستند:
1. دیپلمات روس میگوید: «هیچ ارزیابی قانونی مناسبی از جنایاتی که نیروهای امریکایی و ناتو در افغانستان مرتکب شدهاند انجام نشده و جنایات بدون مجازات باقی مانده است».
مقدم بر آنچه «چرنیاکوف» در این بخش از سخنان خود بیان کرده است، اصل مسئله اشغال افغانستان توسط نیروهای آمریکایی و همپیمانانش و اینکه با کدام مجوزی یک کشور مستقل مورد هجوم و اشغال قرار گرفته است، پاسخ داده نشده است!
این اشغالگری که 20 سال به طول انجامید، به طور قطع تبعات بسیار سنگینی برای کشور تحت اشغال داشته است؛ آنچه رسانههای غربی از جنایات نیروهای آمریکایی و ناتو در افغانستان گزارش دادهاند شاید تنها بخش کوچکی از جنایاتی باشد که در قبال شهروندان این کشور انجام شده است، چه اینکه نکته مهم، همان گونه که دیپلمات روس به آن اشاره کرده است تا کنون به صورت مستقل مورد تحقیق قرار نگرفته است تا آمار مطمئن و جامعی از جنایاتی مانند آنچه نیروهای انگلیسی در شرق افغانستان و در گلولهباران مناطق مسکونی انجام دادند، در اختیار افکار عمومی قرار بگیرد.
از سویی با گذشت زمان احتمال اینکه آثار و شواهد کمتری هم از «کشتن شهروندان افغان» که غربیها آن را «حذف مهرههای شطرنج» توصیف میکنند، باقی مانده باشد، یا بهتر است گفته شود «باقی گذاشته باشند».
2. گزاره دیگری که «چرنیاکوف» آن را مطرح کرده، این است که: «ذخایر 9 میلیارد دلاری ارزی افغانستان به شکل غیرقانونی مسدود شده است».
مسدودسازی ذخایر افغانستان توسط آمریکا که درصدد اختصاص بخشی از سرمایههای مردم یکی از فقیرترین کشورهای جهان به قربانیان حادثه مشکوک یازده سپتامبر بود، چنان که «چرنیاکوف» میگوید فاقد پشتوانه قانونی است و این در حالی است که بارها و بارها منابع غربی از جمله مقامات رسمی آمریکایی از وضعیت بغرنج اقتصادی در افغانستان صحبت به میان آوردهاند.
در همین شمار از اظهارنظرها، هفته گذشته «آنتونی بلینکن» وزیر خارجه آمریکا اعلام کرده بود که 29 میلیون نفر در افغانستان نیاز به کمکهای بشردوستانه نیاز دارند. این اظهارات و اظهارات مشابه آن از سوی محافل غربی در حالی انجام میشود که آنان میتوانند حداقل با رهاسازی ذخایر ارزی افغانستان از آلام مردم این کشور بکاهند.
3. چرنیاکوف میگوید: آمریکا و دیگر کشورهای غربی در ازای دریافت کمکهای بشردوستانه از کابل به دنبال امتیاز سیاسی هستند.
این بخش از سخنان دیپلمات روس، میتواند مفهومی این چنینی نیز داشته باشد که «شعار حقوق بشر» و «دادخواهی حقوق زنان» که در مواضع این روزهای مقامات آمریکایی و انگلیسی در قبال تحولات افغانستان شنیده میشود، مواضع اصولی و اساسی نیست، بلکه دستاویزی برای رسیدن به اهداف و مطامعی است که غربیها و به ویژه آمریکا در افغانستان به دنبال آن هستند و فعلاً با حضور طالبان در رأس قدرت از دسترسشان دور مانده است.
تجربه عینی برخورد دوگانه آمریکا و کشورهای غربی با مسئله «حقوق بشر» و استفاده ابزاری از آن، به قدری نخنما شده است که شاید کمتر کسی بپذیرد دعوای «واشنگتن»، «لندن»، «پاریس»، «برلین» و... با کشورهای به ویژه شرقی بر سر این مسئله نگاه انساندوستانه و به دور از بازیهای کثیف سیاسی آنان که مبتنی بر باجخواهی است، باشد.
مبتنی بر آنچه گفته شد و شواهد موجود، میتوان به «عیار روایت روسی» از مواضع اخیر آمریکا و غرب در قبال تحولات افغانستان، نمره بالایی داد.
انتهای پیام/.