حاشیه‌نگاری خبرنگار تسنیم از نماز عید فطر ۱۴۰۲/ حالتی رفت که محراب به فریاد آمد...
ساعت ۸ است؛ آفتاب پرده می‌گشاید، نور در صبح نورانی طلوع می‌کند و زعیم امت اسلام پس از ۳ سال فرقت در جمع نمازگزاران حاضر می‌شود.
خبرگزاری تسنیم، جواد شمس ـ امسال نماز عید فطر و آماده شدن برای عرض بندگی، برای من چند روز زودتر شروع شد، چهارشنبه 28 ماه مبارک رمضان (30 فروردین) سردبیر تسنیم تماس گرفت و مأموریت جدیدی داد؛ حاشیه‌نگاری نماز عید فطر به‌امامت امام خامنه‌ای، همان لحظه موضوع را با دوستانی که همراهم بودند در میان گذاشتم، پاسخ آنها تقریباً یکسان است؛ «خوش به حالت!» می‌خواهم هر آنچه را در این سال‌ها یاد گرفته‌ام، به‌کار ببندم تا سربلند باشم.
بالاخره روز شنبه شد و عید فطر فرارسید.
صبح روز عید است؛ ساعت 5 صبح در محل قرار برای عزیمت به‌سمت مصلای امام خمینی(ره) حاضر می‌شوم. هوای سحرگاه عید فطر با رایحه معنویت، ذوق حضور در نماز را برایم بیشتر کرده است.
در مسیر به این می‌اندیشم که کار امروز من، مأموریتی ویژه است و آن را جایزه‌ای برای این همه سال قلم زدن برای ترویج اندیشه والای اسلام می‌دانم و تبلیغ تفکری که از آنِ حضرت صاحب(عج) است.
ساعت پنج‌ونیم است و موقع سوار شدن به خودروهای آماده حرکت، چند تن از دوستان عکاس قدیمی را می‌بینم که کار امروز آنها همانند گروه‌های خبری صداوسیما، ثبت تصاویر خاطره‌انگیز و ماندگار از نماز امروز است.
به‌راه می‌افتیم، دقایقی دیگر در خلوتگاه صبح خیابان‌های تهران به مصلی می‌رسیم. نخستین مشاهده من خیل جمعیت بسیار است که از پس چند سال، باز هم فرصت اقامه نماز به‌امامت ولی امر مسلمین جهان نصیبشان شده است؛ فوج فوج، دسته دسته، زن و مرد، پیر و جوان، کودک و نوجوان، همه مؤمن و با گام‌هایی که استوار برداشته می‌شوند.
محدودیت‌های کرونایی چند سالی بود که امکان اقامه این نماز ویژه را گرفته بود و از چهره مردم می‌خوانم که دلشان برای این نماز تنگ شده بود، تنگِ اینکه پشت رهبرشان به نماز بایستند و حالتی به آنان برود که محراب به فریاد آید...
ساعت 6ونیم است، حالا کنار حوضچه بزرگِ پرخاطره مصلی، جمعیت پرشماره را می‌بینم، صفوف در حال شکل گرفتن است، تردد مسئولین ستاد اقامه نماز عید فطر، نشان از برنامه‌های فرهنگی دارد؛ گروه سرود «نینوا» که جمعی از نوجوانان با لباس‌های یک‌شکل اما رنگارنگ هستند، توجهم را به خود جلب می‌کند؛ آنها سرودی را تمرین می‌کنند و کمی آن‌طرف‌تر گروه همخوانی قرآن مدرسه علمیه دارالسلام تهران در انتظار اجرای برنامه خود نشسته‌اند.
تیم‌های تصویربرداری و عکس‌برداری به‌دنبال شکار سوژه هستند، من هم چشم می‌چرخانم؛ اولین شخص آشنا سردار تنگسیری است. امیر کیومرث حیدری، آیت‌الله احمد خاتمی، حجت‌الاسلام پورمحمدی، سردار نقدی، حسین شریعتمداری، سردار رادان، مهندس چمران، سردار اشتری، علی بهادری‌جهرمی، حجت‌الاسلام ابوترابی، حجت‌الاسلام علوی، حجت‌الاسلام اختری، حجت‌الاسلام مصباحی‌مقدم، بسیاری از نمایندگان فعلی و قبلی مجلس، اعضای هیئت دولت، وزیر و وکیل و سفیر، کارگزار و خدمتگزار نظام و... هم اینجا نشسته‌اند، یا ذکر بر لب دارند یا با دیدن دوست و همکار و همراه، عید را تبریک می‌گویند.
اینها زودتر آمده و در صف اول نشسته‌اند، در این صف یک جای خالی در نظر گرفته شده است، با قاب عکسی از حاج قاسم و سجاده و مهر و تسبیح، آخرین بار قبل کرونا که امام خامنه‌ای نماز عید فطر را اقامه می‌کردند، حاج قاسم با هیبت رشید و اخلاص مثال‌زدنی‌اش به ایشان اقتدا کرده بود، یاد آن روزها به خیر.
صدای تکبیر بلند است؛ اللّه اکبر... اللّه اکبر... لا اله الا اللّه... واللّه اکبر... اللّه اکبر و لله‌الحمد... الحمدللّه على ما هدانا... وله الشّکر على ما اولانا... و همراه با آن صدای مناجات از بلندگوها پخش می‌شود. گروهی از مردم خودجوش شعار می‌دهند، شعار برای بیان بندگی خدای اعظم، پیروی از حضرت حجت(عج) و رهروی از نائب برحقش امام خامنه‌ای.
هنوز عقربه‌های ساعت به عدد 7 نرسیده‌اند که آفتاب، نور پُرمِهر خود را بر محوطه مصلی گسترانیده است و عطش اهل کبریا برای آغاز مراسم به اوج خود رسیده است، لحظاتی بعد مراسم به‌طور رسمی آغاز می‌شود؛ با نام خدا و شکر خدا که واجب است و سرآغاز هر برنامه‌ای، و صلوات بر پیامبرش و ائمه هدی(ع) و دعا برای سلامتی امام خامنه‌ای و درود بر روح امام خمینی و یادکرد از شهیدان به‌ویژه شهید عزیز، حاج قاسم سلیمانی.
مجری به نمازگزاران سلام می‌دهد و در وصف عید فطر عباراتی را به زبان می‌آورد که حس غرور را در نمازگزاران برمی‌انگیزد.
حجت‌الاسلام موسوی‌درچه‌ای، آیاتی از کلام‌الله مجید را به‌زیبایی تلاوت می‌کند و با شروع تلاوت، از همهمه‌ها کاسته می‌شود؛ اما گروه تشریفات و چهره‌های پیشکسوت ستاد اقامه نماز عید فطر (و نماز جمعه تهران) همچنان از میهمانان جدید استقبال می‌کنند و تصویربرداران و عکس‌برداران، به ترددهای خود ادامه می‌دهند و در صفوف منظم نمازگزاران به‌دنبال ثبت لحظه‌هایی ناب هستند. تصویربرداری هوایی هم با کمک یک فروند هلی‌کوپتر در حال انجام است.
گروه سرود «نینوا» سرود «عید بندگی و همبستگی» را با اشعاری از قاسم صرافان اجرا می‌کنند؛ «الحمدلله که قدم تو راه برداشتیم / که مثل همیشه تو میدونِ همدلی و همدردی گل کاشتیم...»
و کمی بعد جمعی از طلاب مدرسه دارالسلام تهران آیات انتهایی سوره آل‌عمران را به‌تلاوت و سوره انسان را به‌ترتیل، همخوانی می‌کنند.
حالا نوبت اجرای شعرخوانی حاج مهدی رسولی است، این فرزند شهید برای خوانش اشعار عیدانه خود پشت تریبون حاضر می‌شود؛ «سلام ای شروع مسیر رهایی... عجب حُسن ختامی... عجب حُسن ختامی... چه سیر و مسیری، چه راهی چه حالی... سفر کرده بودم به عرش الهی... در انتهای مسیرم و از آزادگان دعای مجیرم... چه خوش بود نزد خدا میهمانی... به‌سوی علی دست بیعت گرفتیم... همان است که از کوفه درس عبرت گرفتیم... که همه پای مولا بمانیم... هر جا که هستی به فکر وطن باش... به هر صف نشستی برو صف‌شکن باش... یکی در این صف که جایش کنون خالی است و خنده‌هایش... صف اول بود و با دلبری‌ها... شدند عاشقش صف‌آخری‌ها.... خمینی مگر با که جز ما جلو رفت... در این نیل مانند موسی جلو رفت... تو هم هموطن بار تکلیف داری... تو هم در همین خاک تشریف داری... من و تو بر هر کار که هستیم... بدانیم مسئول هستیم... برادر، بیا پس به جولان بیاییم... به‌جای توقف به میدان بیاییم... گمان کردی اصل دعوا حجاب است... هدف وحدت امت و انقلاب است... چه گرداب بود و به ساحل نیامد... چه‌چیزی می‌خواست و نائل نیامد... نفس‌های پایانی‌اش را ببینید... به‌زودی به‌زودی کارش تمام است... عجب افتتاحی... چه حُسن ختامی...»،
شعرخوانی تمام می‌شود؛ ساعت 8 است؛ آفتاب پرده می‌گشاید، نور در صبح نورانی طلوع می‌کند و زعیم امت اسلام پس از 3 سال فرقت در جمع نمازگزاران حاضر می‌شود.
وای که مردم به وجد آمده‌اند و بلافاصله نماز بندگی شروع می‌شود.
راستی یکی دو دقیقه بعد از شروع نماز، وقتی قنوت‌های پنج‌گانه رکعت اول داشت شروع می‌شد، حسن روحانی، آیت‌الله امامی‌کاشانی، علی‌اکبر صالحی و غلامعلی حدادعادل هم آمدند و به صف نماز پیوستند و بعد از سلام نماز، خطبه‌ها با شعارهای مردم شروع می‌شود؛
این‌همه لشگر آمده، به‌عشق رهبر آمده
ای رهبر آزاده، آماده‌ایم آماده
خونی که در رگ ماست، هدیه به رهبر ماست
ابالفضل علمدار، خامنه‌ای نگهدار
و در پاسخ به این اظهار ارادت‌ها، امام خامنه‌ای از مردم غیور و قدردان تشکر می‌کند.
خطبه‌ها در حالی آغاز می‌شود که عرض ارادت به ولی امر مسلمین همچنان ادامه دارد و تعداد زیادی از جوانان ایستاده به سخنان رهبر عزیز گوش می‌دهند.
خطبه و نماز و مراسم پایان یافته است و بازمی‌گردم تا مشاهداتم و احساسم را مکتوب کنم، در این فکر هستم که چه نیکو بهاری شد بهار امسال که آغازش با ماه مبارک رمضان تلاقی داشت و اردیبهشت زیبا و سرسبزش با عید فطر شروع شد، عیدی مبارک که عطر دل‌انگیزش، معنویت اقامه نماز به‌امامت ولی امر مسلمین جهان بود؛ چه خوش روزی شد و چه خوش سالی باشد.
انتهای پیام/+
