برگزاری مراسم پر هزینه تاج گذاری پادشاه انگلیس در سایه فقر و نارضایتی شهروندان

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، در آستانه برگزاری مراسم پرخرج تاج گذاری چارلز سوم، پادشاه جدید انگلیس رسانه های غربی در گزارش های مختلفی به نفرت روزافزون انگلیسی ها از پادشاهی و برگزاری چنین مراسم پر هزینه‌ای با وجود فقر و تنگدستی بسیاری از شهروندان نوشتند.

ان تی وی آلمان با اشاره به این نفرت روزافزون در مطلبی با عنوان آیا چارلز سوم آخرین پادشاه انگلیس است؟

روزنامه تاگس شاو آلمان هم در مطلبی نوشت: گفته می شود که تاج گذاری چارلز سوم 100 میلیون پوند هزینه دارد. به گفته منتقدان این هزینه پولی است که باید برای مقاصد دیگر استفاده شود. تفاوت های اجتماعی، که در حال حاضر قابل توجه است، اخیراً حتی در انگلیس بیشتر شده است.

خانواده سلطنتی بریتانیا در روز تاج گذاری تمام شکوه و جلال خود را به نمایش خواهند گذاشت: کالسکه های طلایی، جواهرات، تاج و تخت، بهترین لباس ها. همه چیز شخصاً متعلق به خانواده سلطنتی نیست.

روزنامه "گاردین" اخیرا در یک پروژه تحقیقاتی بزرگ به ردیابی اموال پادشاه پرداخته و ثروت خصوصی وی را 1.8 میلیارد پوند تخمین زده است که شامل املاک، املاک و مستغلات، جواهرات، آثار هنری، اسب، ماشین، سرمایه گذاری سرمایه و خیلی چیزهای دیگر می شود.

بر اساس فهرست ثروتمندان ساندی تایمز، در حال حاضر 177 میلیاردر در بریتانیا وجود دارد. گفته می شود که ثروت آنها تنها بین سال های 2020 تا 2022 تقریباً 150 میلیارد پوند افزایش یافته است. ریشی سوناک، نخست وزیر بریتانیا نیز یکی از ثروتمندترین مردان این کشور است.

هم زمان بسیاری از بریتانیایی ها از ناامیدی به خیابان ها می آیند. در بسیاری از بخش‌ها، کارمندان مجبور بودند سال‌ها ضرر درآمد واقعی را بپذیرند و اکنون با توجه به هزینه‌های بسیار بالای زندگی، دیگر نمی‌توانند با آن کنار بیایند.

گراهام اسمیت، منتقد سلطنت، که ریاست سازمان مبارزات انتخاباتی جمهوری را بر عهده دارد در این باره گفته است: این غیرقابل قبول است که 100 میلیون پوند برای تاج گذاری هزینه شود. او می گوید که این پول می تواند برای کمک به بی خانمان ها و فقرا استفاده شود. در عوض، اکنون صرف رژه مردانه خواهد شد.

اسمیت می گوید: بسیاری از کارمندان دولتی در تلاش برای افزایش حقوق هستند. او می‌گوید که بیمارستان‌ها برای تأمین مخارج زندگی خود با مشکل مواجه هستند، مدارس در تأمین منابع برای کودکان تلاش می‌کنند و البته 100میلیون همه این مشکلات را ازبین نمی برد اما همچنان می‌تواند برای بسیاری از مردم مفید باشد.

همزمان Trussel Trust که از بیش از 1200 پنل در سراسر این کشور پشتیبانی می کند زنگ خطر را به صدا در آورده است. این سازمان اعلام کرده که هرگز به اندازه دوازده ماه گذشته بسته های غذایی به موسسات نداده که تقریباً سه میلیون - 37 درصد بیشتر از سال قبل بود. شارین، یک بیوه و مادر در کاردیف، نیز به این سازمان های حمایتی وابسته است و او می گوید: این شرم آور و گاهی اوقات تحقیرآمیزاست. "اما کجا باید بروم؟"

این روزنامه آلمانی در مطلب دیگری از کاهش حمایت های مردمی از پادشاهی در سراسر انگلیس در این شرایط خبر داد.

پیتر تاچل از فعالان حقوق بشر و مخالفان نظام سلطنتی است. او از مدتها قبل برای روز تاجگذاری در 6 ماه می ( امروز شنبه) آماده شده است. روی میز او در خانه پوستری وجود دارد که روی آن نوشته شده است: " سلطنت را حذف کنید." تاچل در مورد ثروت عظیم خانواده سلطنتی و این واقعیت صحبت می کند که از پول مالیات دهندگان نیز تامین می شود.

وی تاکید کرد: اما این تنها یکی از بسیاری از نکات انتقادی است: آنچه واقعاً ظالمانه است این است که رویه‌ای مخفی به نام «رضایت پادشاه» وجود دارد که به پادشاه و وارثانش این حق را می‌دهد که قوانینی را تصویب کنند که بر اموال و دارایی‌هایشان تأثیر می‌گذارد.

تاچل گفت که این یک مشکل بزرگ است زیرا به این معنی است که خانواده سلطنتی فراتر از قانون هستند. با این وجود، اعتراضات عمومی در دوران ملکه الیزابت دوم غیرقابل تصور بود.

آنا وایتلاک، مورخ از دانشگاه لندن سیتی هم می گوید از دیدگاه جوانان، سلطنت مظهر یک جامعه ناعادلانه است. وایتلاک آینده سلطنت را معلق می بیند زیرا پادشاهان به حمایت مردم نیاز دارند - و این در حال کاهش است.

این مسئله را نیز نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند، به‌عنوان مثال بر اساس نتایج نظرسنجی مؤسسه تحقیقاتی یوگو در سال 2013، 75 درصد از بریتانیایی ها همچنان طرفدار سلطنت به عنوان یک نوع حکومت بودند، اما امروز سلطنت تنها 58 درصد طرفدار دارد. حمایت در بین جوانان 18 تا 24 ساله حتی کمتر است. در این گروه سنی، میزان حمایت ظرف ده سال به نصف و از 64 به 32 درصد کاهش یافته است.

بنابراین، گراهام اسمیت معتقد است که سلطنت در زمان حیات او لغو خواهد شد. اسمیت رئیس سازمان مبارزات انتخاباتی «جمهوری» است و این نام گویای همه چیز است. اسمیت می خواهد رئیس جمهور منتخب را در راس دولت ببیند.

او در مورد خانواده سلطنتی حرف چندان خوبی برای گفتن ندارد: به گفته وی خانواده سلطنتی دائماً از بودجه عمومی برای هزینه های شخصی سوء استفاده می کنند. آنها از موقعیت خود سوء استفاده می کنند تا از قانون معاف شوند و البته آنها از مالیات طفره می روند.

اسمیت می‌گوید زمانی که چارلز ثروت ملکه را به ارث برد، مالیات بر ارث ده‌ها میلیونی به وی تعلق می‌گرفت. اما شاه مجبور نیست مالیات بر ارث بپردازد.

اسمیت معتقد است که وقتی اکثریت موافق آن باشند، حرکت به سمت جمهوری نسبتاً آسان خواهد بود . پس از آن می توان یک همه پرسی برگزار کرد و پس از آن پارلمان تنها باید از نظر قانونی در مورد تغییر جمهوری تصمیم بگیرد.

روزنامه وینر سایتونگ هم در مطلبی نوشت: هنگامی که کالسکه های طلایی در لندن در روز شنبه در خیابان ها به حرکت در می آیند جهان بار دیگر از شکوه و عظمت بریتانیا شگفت زده خواهد شد. لباس های طلایی برای پوشیدن در کلیسای وست مینستر آماده است. الماس های با ارزش تاج های مورد استفاده در مراسم را تزئین می کنند. در این مناسبت ثروت بی نظیری به نمایش گذاشته شده است.

در ادامه این مطلب آمده است: میلیون‌ها بریتانیایی تنها می‌توانند در کمال ناباوری جشن‌ها و اهتزاز پرچم‌ها را در این آخر هفته تماشا کنند و آنچه را که در مقابل چشمانشان اتفاق می‌افتد نظاره گر باشند. آنها نه تنها چیزهای تجملی که خانواده سلطنتی به آن عادت کرده اند را ندارند، بلکه حتی از لوازم ضروری بقا نیز بی بهره هستند. آنها به طور خطرناکی به سطح پایین معیشتی نزدیک می شوند.

قیمت برخی از مواد غذایی اصلی در انگلیس دو برابر یک سال قبل است. اخیراً مشخص شده است که برخی از سوپرمارکت‌ها پودر شیر کودک را از قفسه‌ها برداشته‌اند و آن را پشت پیشخوان ذخیره می‌کنند - زیرا مقدار زیادی از آن توسط والدین ناامید به سرقت رفته است.

به دلیل گران شدن غذا، بیمه لغو شده و حیوانات خانگی به پناهگاه ها فرستاده شده‌اند. میخانه ها و رستوران ها باید تعطیل شوند زیرا دیگر کسی نمی آید. اما نزدیک به یک میلیون مستأجر از اخراج شدن توسط صاحبخانه‌هایشان در سال جاری می‌ترسند زیرا برای پرداخت اجاره بها مشکل دارند. جوامع و سازمان های بی خانمان اکنون از بدترین حالت می ترسند.

در یک مطالعه مشترک، بنیاد رزولوشن و مدرسه اقتصاد لندن، LSE، تفاوت قابل توجهی را در این وضعیت در مقایسه با سایر کشورها توصیف کردند. بر این اساس، خانوارهای بریتانیایی به طور متوسط ​​8800 پوند فقیرتر از خانوارهای آلمان، فرانسه یا هلند هستند.

درست است که یک دهم ثروتمندترین بریتانیایی ها بسیار ثروتمندتر از بخش قابل مقایسه از جمعیت این کشورها هستند. از سوی دیگر، درآمد یک پنجم فقیرترین افراد 20 درصد کمتر از درآمد یک پنجم فقیرترین مردم در آن سوی کانال مانش است.

دقیقاً در زمان جشن تاجگذاری، این تضاد شدیدتر و شدیدتر بین ثروتمندان و فقیرها در جزایر بریتانیا اکنون دوباره به یک موضوع تبدیل شده است.

انتهای پیام/