«دانشگاه دوستدار خانواده» -۶|گزاره «فرزندآوری منجر به افت تحصیلی میشود» یعنی دغدغه مادر را نفهمیدیم
استاد دانشگاه شریف معتقد است: اگر ما شعار فرزند آوری میدهیم به موازاتش باید فکر همه چیز را بکنیم. وقتی گفته شود «فرزندآوری منجر به افت تحصیلی میشود» یعنی دغدغههای یک دانشجوی مادر را نفهمیدیم.
به گزارش خبرنگار حوزه زنان و خانواده خبرگزاری تسنیم در روزهای گذشته دفتر مطالعات راهبری علم (خانش) با همکاری مشاور رئیس دانشگاه شریف در امور بانوان، یک نشست علمی با عنوان «دانشگاه دوستدار خانواده» برگزار کرد که در این همایش درباره ضرورت پرداختن به این موضوع، پیشینه و ادبیات بحث دانشگاه دوستدار خانواده در دنیا، چگونگی تعریف دانشگاه دوستدار خانواده در نگاه بومی و چالشهای واقعی در مسیر دوستدار خانواده شدن دانشگاهها صحبت شد. در ادامه این نشست تجربیات دانشجویان در این زمینه مطرح شد. میزگردی نیز با حضور اساتید و مسئولان دانشگاه شریف برگزار شد و پس از آن از سایت «شریف دوستدار خانواده» رونمایی شد.
دکتر اعظم ایرجی زاد، استاد دانشکده فیزیک و رئیس پژوهشکده نانو، یکی از مهمانان میزگردی بود که در بخشی از این نشست برگزار شد و نکاتی را در رابطه با چالشهای حرکت به سمت دانشگاه دوستدار خانواده و گرههای ذهنی که در این زمینه وجود دارد، بیان کرد.
ایرجیزاد در ابتدا با بیان ضرورت تبیین درست و دقیق دانشگاه دوستدار خانواده گفت: در روزگاری که در سطح بینالمللی بحث رضایت شغلی مطرح میشود، همانطور که در نظام آفرینش در همه ساختارها باید دو نگاه باشد؛ نگاههای پدرانه و مادرانه، در رابطه با این موضوعات هم باید هر دو نگاه را مد نظر قرار دهیم. اگر ما به تنوع اعتقاد داشته باشیم و بخواهیم تنوع فکری را جاری کنیم، اینجا مقولاتی مثل خانواده مهم میشوند. این مقولات در غرب جا افتاده و روی آن کارهای علمی میشود. اینجا ما کپیبرداری کردیم در وقتی که به اندازه کافی فرهنگسازی نکرده بودیم و یا به اندازه کافی کار نکردیم که آن را تبیین کنیم.
رئیس پژوهشکده نانو درباره نگرانیهایی که در زمینه دانشگاه دوستدار خانواده وجود دارد، گفت: الان خانم دکتر گفتند این مقوله فراجنسیتی است. ما تا صحبت خانواده میشود ذهنمان می رود سراغ زنان و کمبودها و بحث واحد اضافی و از این دست داستانها. من در هیات ممیزه دانشگاه هستم و نگاه دوستان را میدانم. دغدغه ما در دانشگاه حفظ کیفیت علمی هم هست و این سوال مطرح میشود که آیا این دانشگاه دوستدار خانواده باعث رکود علمی میشود یا نمیشود؟ و اینجاست که ما باید به این بد ساید افکتها هم توجه کنیم و مسئله را چنان خوب باز کنیم که این نگرانیها برطرف شود. من دنبال مهدکودک بودم و دنبال میکردم واقعا نگاه این بود که اگر مهدکودک باشد دانشگاه پر از بچه میشود، مادرها میروند سراغ بچههایشان و این روند منجر به افت تحصیلی میشود، اگر نگاه این باشد هیچ وقت دغدغه مادر را نمیتوانیم، پاسخ بدهیم. دغدغه پدر را نمیتوانیم پاسخ بدهیم. از طرفی نمیخواهیم افت علمی هم باشد. دانشگاه ما دوستدار خانواده نیست ولی باید ببینیم موانع چیست؟ و چه راهکاری برای این مسئله داریم؟
این استاد دانشکده فیزیک از برپایی همایش دانشگاه دوستدار خانواده ابراز خرسندی کرد و گفت: تشکر میکنم از این گروه جوانان عزیز که علیرغم داشتن مشغولیات و فرزند و غیره دارند کار میکنند. خواهشم این هست که این بحث را ادامه دهید. من از مسئولین دانشگاه، مسئول فرهنگی، دانشجویی میخواهم که حمایت کنند تا اول کار عمیق انجام شود و بعد سیستماتیک عرضه شود. هر چیزی وزارتخانه از بالا به پایین بخشنامه کند، جواب نمیدهد.
ایرجزاد در پاسخ سوالی در رابطه با اینکه آیا نگاهی که دانشجوی دکترا نباید در دوران تحصیلش بچهدار شود، یک بیماری فرهنگی است؟ یا بیماری فرهنگی نیست و دانشجوی دکترا نباید در دوران تحصیل بچهدار شود؟ گفت: سوال سختی است. من از اسم بیماری فرهنگی اصولاً خوشم نمیآید. به جای اینکه بگوییم بیماری، بنظرم این مسائل بیشتر واقعیتها است و فهم آنها هم نشان از یک نگاه واقعی است. من همیشه شعارم این بوده در دوران دانشجویی ازدواج آری و فرزند هم یعنی تعهد. واقعیت این است که بچه هم وقت پدر و مادر را میخواهد، هم آموزش و هم سلامتیاش مطرح است. این مسئله مطرح میشود که ما در قبال فرزندانی که به دنیا میآیند و آینده ایران را میسازند، چقدر احساس مسئولیت میکنیم؟ حالا این فرزندان چه فرزند خودم باشد چه دانشجوی خودم. بنابراین اگر ما شعار فرزندآوری را میدهیم به موازاتش باید فکر همه چیز را بکنیم. وقتی ما سطحی نگاه میکنیم، مردم هم این برنامهها را به تمسخر میبینند. باید عمیق نگاه کنیم. خیلی از کمکها هم به بودجه نیاز ندارد. فقط نیاز دارد فکر کنیم، برنامه بدهیم، همیاری بطلبیم.
این استاد دانشکده فیزیک در رابطه با اینکه دوران دانشجویی بهترین دوران فرزندآوری است، گفت: من عضو گروههای بزرگتری همچون زنان در علم، زنان در فیزیک در سطح جهانی هستم. دو سال یک بار دور هم جمع میشویم. بزرگترین چالش ها را در میان میگذاریم. زنانی از اروپا، آسیا و آمریکا. یک جمعیت بسیار بزرگی صحبت میکنند. من یادم هست در کانادا بودیم بحث بود که بهترین دوران فرزندآوری دوران دانشجویی است. چرا؟ چون دوران بعدی یعنی دوران اشتغال، رقابتها فوق العاده سنگین است. ولی در زمان دانشجویی حمایتها بیشتر است. در کشورهای پیشرفته حمایتهای دانشگاهی بیشتر است و در کشورهای جهان سوم مثل ایران و هند و مکزیک بیشتر حمایتهای خانوادگی دارند. اینجا حمایتهای خانوادگی مهم است. ما نگاهمان به خانواده هم فقط زن و شوهر و خواهر و برادر نباشد، پدربزرگ و مادربزرگ هم نقش خیلی خوبی میتوانند در پیشرفت خانمها داشته باشند.
وی با اشاره به تجربه تحصیل خود در انگلستان گفت: من خودم با دو بچه در انگلیس دکترا گرفتم. میدیدم آنجا برای مهدکودک چقدر هزینه میکنند. من دانشجو بودم با دو بچه، کار تجربی تمام وقت می کردم. دوازده ساعت در روز کار میکردم. ولی وقتی برمیگردیم اینجا میبینیم که استاد یک پروژه برداشته، تعهدی دارد و ظرف یکی دو سال هم میخواهد کارش را تمام کند. نمی توانیم بگوییم چرا استاد خانم باردار را نمیگیرد. از آن طرف خانم باردار حق دارد که دسترسی به آموزش عالی را برایش فراهم کنیم. اینجاست که آقای دکتر اشاره کردند که باید برگردیم به ساختارها و قوانین و اینها را یک دور دیگر نگاه کنیم. ما برنامه شریف 1400 و علم را نوشتیم جا داشت این تفکر را در این سند جا میانداختیم البته دیر هم نشده است. بنده را آقای دکتر جلالی مامور کرده است یک دور دیگر قواعد را بازنگری کنیم.
رئیس پژوهشکده نانو با اشاره به نگاه عالی سطوح مدیریتی دانشگاه نسبت به توانمندیهای زنان در عرصه علم و جذب زنان در دانشگاه گفت: من در هیات ممیزه دانشگاه و هیات جذب هستم. فضای هر دو واقعا عالی است. اگر دو تا پرونده خانم و آقا با شرایط مساوی داشته باشیم، خانم را جذب میکنند. این فضایی است که با گفتمانها جور شده و به موازاتش داریم پیش میرویم. این پیشنهاد اساتید بود که چطور میتوانیم جمعیت زنان دانشگاهی شریف را با حفظ کیفیت علمی افزایش دهیم؟ ولی وقتی ما استاد خانم بخواهیم بگیریم باید امکاناتش را فراهم کنیم. اینجا من باید بروم سراغ معاون دانشجویی که یعنی چه روزی 300 میلیون هزینه غذا میدهد. غذایی که دانشجو بعضا نمیخورد یا آن را جلوی گربه میریزد. و بعد هم دو برابر قیمتش را از بوفه دانشگاه غذا میخرد. در صورتی که میدانم این خانم دانشجو باید این همه راه بچهاش را بغل کند، مهد کودک بگذارد، با اضطراب سر کلاس برود، یک چیزی یاد بگیرد، بدو بدو به خانه برود که همسرش ژلایه نکند. پس این وظیفه من نوعی هم هست که دربارهاش فکر کنم. وظیفه آقای دکتر هم هست که به اتفاق هم وارد داستان بشویم و این کار ، که کار سختی هم هست را سامان بدهیم.
اعظم ایرجی زاد در پایان خاطرنشان کرد: ما در دانشگاه شریف به دانشگاه دوستدار خانواده که از قواعد بینالمللی هم هست، اعتقاد داریم و باید آن را خوب تبیین کنیم. خواهشم از دوستانم این هست که یک تعریف خوب داشته باشیم که نگرانیها برطرف شود. باید در ساختارهای دانشگاه بازنگری کنیم. ممکن هست چهار پنج سال طول بکشد. من کاری ندارم کشور چطور نگاه میکند، ما اگر به عنوان یک دانشگاه پیشرو شروع کنیم قطعا جاهای دیگر هم الگو میگیرند.
انتهای پیام/