با برادرِ «رحمان بی‌رحم» درباره شباهت‌شان، تقلب و کشتی گرفتن به‌جای همدیگر!
نفر سوم وزن ۶۵ کیلوگرم جام تختی می‌گوید که تنها یک سال است که به وزن رحمان آمده و تا پیش از این همیشه یک وزن بالاتر از وزن واقعی‌اش کشتی گرفته است.
محمدعلی عموزاد در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم در مورد عملکردش در جام تختی اظهار داشت: برای این مسابقات تمرین زیادی انجام داده بودم که بهترین نتیجه را بگیرم اما در نیمه‌نهایی در کشتی با محمدرضا شاکری ناداوری اتفاق افتاد. من کُنده اجرا کردم، امتیاز ندادند و اعتراض هم نتیجه‌ای نداد. اختلاف زیاد شد و دیگر هر چه تلاش کردم نتوانستم جبران کنم و در نهایت حریف 5-2 برنده شد. در کشتی رده‌بندی بردم و سوم شدم. مهم این است که تلاشم را کردم و از خودم راضی‌ام.
وی در مورد مبارزه‌اش با پیمان بیابانی در جام تختی و پیروزی مقابل او گفت: بیابانی کشتی‌گیر باتجربه‌ای است، یکی از خوب‌های وزن 65 کیلوگرم که مدال آسیایی و جوانان جهان هم دارد. در مورد این کشتی با مربی‌ام که برادرم فرزاد هست، صحبت کردم و گفت که با بیابانی چطور باید کشتی بگیرم. فرزاد گفته بود باید خیلی محکم کشتی بگیرم و کشتی را مدیریت کنم.
برادر دوقلوی قهرمان وزن 65 کیلوگرم جهان در خصوص اینکه آیا از برادرش هم در این‌باره مشورت گرفته بود؟، خاطرنشان کرد: رحمان به ارومیه نیامده بود، اما با هم تلفنی صحبت کردیم. او همیشه تجربیاتش را در خصوص نوع کشتی گرفتن، نرمش، تغذیه و ... در اختیار من قرار می‌دهد.
عموزاد درباره اینکه آیا قبلاً سابقه کشتی گرفتن با رحمان را داشته؟ گفت: یک بار در نوجوانان من و رحمان هر دو 48 کیلوگرم کشتی می‌گرفتیم، که با هم برخورد کردیم. او در 45 کیلو قهرمان نونهالان شده بود و سهمیه مرحله آخر نوجوانان را داشت، ولی من از مسابقات استانی استارت زده بودم. زمانی که به مرحله آخر رسیدیم، فرزاد که مربی ما است، از رحمان خواست به 51 کیلو برود و من در 48 کیلو باشم چون او مدال جهانی داشت ولی من نداشتم. رحمان اما کوتاه نیامد. نمی‌خواستیم با هم کشتی بگیریم. دیدم رحمان قبول نمی‌کند من یک وزن بالا رفتم، هرچند وزنم سبک بود، آنجا من سوم شدم و با هم انتخابی نگرفتیم. باز هم به هم بخوریم، کشتی نمی‌گیریم. باتوجه به اینکه الان هر دو در 65 کیلو کشتی می‌گیریم، ممکن است دوباره این اتفاق بیفتد، اما به عنوان دو برادر نمی‌توانیم با هم کشتی انتخابی بگیریم.
عموزاد که به لحاظ چهره کاملاً شبیه به رحمان است، درباره اینکه آیا شده در گذشته جای هم کشتی گرفته باشند؟ گفت: نه، اما خیلی‌ها ما را با هم اشتباه می‌گیرند و وقتی می‌گویم من محمدعلی هستم، باورشان نمی‌شود. حتی در سالن، اسمم مقابل تابلو نوشته شده بود، ولی باورشان نمی‌شد من رحمان نباشم. یک جا رحمان در مسابقات کشوری گرگان با مرتضی قیاسی کشتی داشت، من هم بودم، همه هجوم آوردند که عکس بگیرند، هر چه گفتیم رحمان کشتی دارد و من محمدعلی هستم، قبول نکردند.
وی درباره اینکه دوقلوهای از نظر روحی خیلی به هم نزدیک هستند و تا حالا شده حس هم را پیش از کشتی بگیرند؟، تأکید کرد: خیلی‌ها می‌گویند دوقلوها تله پاتی دارند که همین طور هم هست. رحمان در مسابقات جهانی بلگراد کشتی داشت، قبل از آن به برادرهایم فرشاد و فرزاد گفتم که من خواب طلایش را دیدم و حسم خوب است. دیدید که با اقتدار قهرمان جهان شد. یک بار من جوانان آسیا کشتی داشتم دیدم رحمان ناراحت است. گفت حس می‌کنم محمدعلی می‌بازد. حس خوب و بد را قبل از یک اتفاق برای هم، می‌فهمیم.
نفر سوم جام تختی در مورد اینکه فاصله فنی‌اش با رحمان که به خاطر موفقیت‌هایش به رحمان بی‌رحم ملقب شده و قهرمان جهان است، چقدر بوده، گفت: من و رحمان با هم مرور فن و تمرین می‌کنیم ولی با هم کشتی نمی‌گیریم، نمی‌دانم اگر کشتی بگیریم چه می‌شود، رحمان تجربه‌اش از من بیشتر است، چون میدان‌های بیشتری دیده، اعتماد به نفسش هم بالاتر است، اگر من هم میدان‌های بزرگتر در بزرگسالان را تجربه کنم، شاید شرایطم بهتر شود.
وی در مورد برادرش فرزاد که قبلا ًکشتی می‌گرفت و حالا مربی رحمان و محمدعلی است، گفت: فرزاد در رده‌های سنی نوجوانان و جوانان کشتی می‌گرفت و برنز آسیا را هم دارد. در بزرگسالان هم نفر دوم و سوم بود، حتی تا انتخابی المپیک هم رسید که به میثم نصیری باخت. او 30 ساله است و در 24 سالگی کشتی را کنار گذاشت، دیگر خسته شده بود و الان مربی است. تا الان مدیون فرزاد هستیم. فرشاد اما کشتی را در حد حرفه‌ای دنبال نکرد، او درگیر کار و زندگی بود و نتوانست روی کشتی تمرکز کند.
این کشتی‌گیر خلیل‌شهری درخصوص اینکه او بزرگتر است یا رحمان، تصریح کرد: رحمان می‌گوید من بزرگترم. مادرم می‌گفت من و پدرم می‌گفت، رحمان، اما اول شناسنامه من را گرفته‌اند و بعد رحمان را، آنجا دیگر رحمان کوتاه آمد! (باخنده)
عموزاد درباره اینکه آیا در امتحانات مدرسه جای هم امتحان داده‌اند، گفت: در درس نتوانستیم به هم کمک کنیم، چون در حد هم بودیم و نتوانستیم به هم تقلبی برسانیم! (باخنده) حالا هر دو دانشگاه می‌رویم، رحمان حسابداری می‌خواند و من تربیت‌بدنی.
محمدعلی عموزاد با تأکید بر اینکه به خاطر عدم برخورد با برادرش همیشه یک وزن بالاتر کشتی گرفته، عنوان کرد: همیشه یک وزن بالاتر از وزن واقعی بدنم کشتی گرفتم. یک سال است که در 65 کیلو کشتی می‌گیرم، احتمالش زیاد است که به هم بخوریم اما حتماً آن وقت با رحمان صحبت می‌کنیم که یکی تغییر وزن دهد.
این کشتی‌گیر در مورد پسرعموی‌شان که او هم کشتی‌گیر است، گفت: در تیم دانشگاه آزاد قبلاً رحمان، فرزاد و پسرعمویم مجتبی حضور داشتند، من صنایع و بانک شهر بودم. مجتبی در 70 کیلو کشتی می‌گیرد و مدال نوجوانان جهان آسیا هم دارد. او هم زحمت می‌کشد که نتیجه بگیرد. خلیل‌شهر غیر از رحمان، فرزاد و من و پسرعمو‌مان مجتبی، علی‌اکبر فضلی را هم دارد که نفر سوم نوجوانان جهان شده و می‌خواست در جام تختی کشتی بگیرد که از ناحیه زانو دچار آسیب‌دیدگی شد.
انتهای پیام/