گزارش نشست "رانه‌های ژئوپلیتیکی در قفقاز جنوبی": قفقاز اولویت آخر روسیه شده است

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، نشست "رانه‌های ژئوپلیتیکی در قفقاز جنوبی: روندها و تحول‌ها" امروز شنبه در مرکز مطالعات اوراسیای مرکزی دانشگاه تهران با همکاری بنیاد مطالعات قفقاز، هسته پژوهشی مطالعات منطقه‌ای دانشگاه تهران و انجمن علمی ایرانی مطالعات منطقه‌ای برگزار شد.

در این جلسه شیوا علیزاده، استادیار گروه مطالعات منطقه‌ای دانشگاه تهران درباره تحولات قفقاز گفت: جنگ 2020 مشخص کرد که دو کشور تنها هستند. یکی ارمنستان و دیگری ایران. ارمنستان در جهان ابرقدرت‌ها تنها بود. از طرفی دیگر در سطح منطقه فقط ایران بود که موضعی مستقل داشت و دغدغه جمعیت ارمنی را داشت.

وی افزود: دیگر بازیگران در منطقه درگیر منازعه ژئوپولیتیکی بودند، اما ماجرا در سال 2020 تمام نشد و این تازه ابتدای ماجرا بود. بعضاً زیاده خواهی برخی از بازیگران در این منطقه دخیل بود.

علیزاده: دیاسپورای ارمنستان منابع خود را برای هوشیار سازی دولت بسیج کند

استادیار دانشگاه تهران با بیان اینکه در منطقه جنگی رخ نداد که فقط بین دو همسایه باشد، اظهار داشت: اتحادی که شکل گرفته بود به دنبال پس گرفتن جمهوری قره باغ کوهستانی نبود. برای چین و روسیه اما این جنگ تهدید جدی به حساب نمی‌آمد. فضایی که در ترکیه و جمهوری آذربایجان است لفظ کریدور را مفروض تلقی می‌کند. اینجا فقط ایران و ارمنستان منفعت مشترکی دارند.

علیزاده با ذکر این نکته که دولت ارمنستان در این مدت با حسن نیت برخورد کرد و برای اینکه منافع اقتصادی نصیب این کشور شود، تمامیت ارضی آذربایجان را به رسمیت شناخت، یادآور شد: اما در قبال حسن نیت ارمنستان آذربایجان چه پاسخی داده است؟ آذربایجان دائم حقوق ارمنی ها را محدود کرده است. مسئله محو هویت ارمنی است. این سیاست هایی که ضد هویت ارمنی است در ادامه منافع اقتصادی را هم تحت شعاع قرار می‌دهد.

وی با بیان اینکه اکنون باید دید در لاچین چه شرایطی حاکم است، گفت: به نظر می‌آید که کارشناسان و تحلیل گران باید سیاست گذاران را بیشتر بدبین کنند. سرمایه ارمنستان، جمعیت دیاسپورای (خارج از این کشور) آن است. اینها باید منابع خود را در جهت هوشیار سازی دولت ارمنستان بسیج کنند. در این شرایط ایران و ارمنستان باید به فکر زیربناسازی و بهبود روابط باشند. این تهدید یک تهدید هویتی است که مواجه ملت ارمنستان است.

الباکیان: برنده تحولات قفقاز ترکیه است/ قفقاز اولویت چهارم روسیه است

ادگار الباکیان مدرس دانشگاه اسلاو ارمنی روسی ارمنستان در ادامه این نشست با اشاره به تحولات ژئوپلتیک در قفقاز جنوبی، گفت: اولویت اول، دوم و سوم روسیه اوکراین است و قفقاز فعلاً اولویت روسیه نیست. الهام علی اف در تلاش برای جا انداختن کریدور زنگزور است و غرب از آن حمایت می کند و ترکیه نیز به دنبال آن است. همچنین روسیه رفتارهایی دارد که نشان می دهد مخالفت جدی با این طرح ندارد.

وی ادامه داد: اگر قرار باشد درباره قره باغ توافقی حاصل شود، دیکته غربی هاست و روسیه هم دست چندان بازی ندارد زیرا اگر جانبداری کند از صحنه حذف می شود.

مدرس دانشگاه اسلاو ارمنی روسی ارمنستان با بیان اینکه ایران تاریخچه مفصلی از چالش با غرب دارد و در یک گستره بزرگی با غرب درگیر بوده و تمرکز تهران بر غرب آسیا، مانع از تمرکز مناسب به قفقاز شده است، یادآور شد: ایران یک زمان دو دهه ای را در این خصوص از دست داده و در این حوزه بازنده شده است. برنده تحولات قفقاز ترکیه است.

استادیار دانشگاه ایروان: اولویت آذربایجان و ترکیه نه قره باغ بلکه کریدور بوده است 

واروژان گغامیان، استادیار دانشگاه دولتی ایروان در ادامه در خصوص تحولات قفقاز گفت: روابط دو کشور شرایط بسیار حساسی را سپری می‌کند. ما نیازمند ارتباط مستقیم مردمی هستیم. تغییرات بسیار سریعی در شرایط ژئوپولیتیک قفقاز در حال رخ دادن است.

وی افزود: از بحبوحه جنگ قره باغ، آزادی این منطقه ملاک نبود، بلکه هدف ایجاد کریدور بود. رسانه ها در ترکیه نیز همین مسیر را پیش گرفته‌اند و بر کریدور تاکید داشتند تا مسائل جنگ قره‌باغ.

گغامیان ادامه داد: در انتخابات ترکیه دیدیم که در شعارها، اردوغان وعده راه اندازی کریدور را داد.

وی همچنین گلایه کرد که تنها مانع برای ایجاد کریدور ایران است. این یک کریدور ناتو-ترکی است. آن چیزی که مانع احداث کریدور شد، موضع محکم ایران بود. آن چیزی که ما در اشتراک نظر ایران و ارمنستان شاهد بودیم ناشی از این بود که منافع حیاتی ایران را هدف قرار می‌دهد.

این استاد دانشگاه افزود: ترکیه و آذربایجان تاکتیک هایی را برای فشار علیه ایران اعمال کردند. باید تلاش کرد برای مقابله با این تاکتیک‌ها، ایران و ارمنستان مبتکر باشند و به وضعیت استان سیونیک فکر کنند. تا الان طرف مقابل مبتکر بوده و ما منفعل بودیم.

وی افزود: همچنین باید افکار عمومی دو کشور درباره مخاطرات در پیش، آماده و هوشیار باشند. هر دو دولت باید هوشیارانه عمل کنند. غرب و ناتو از کریدور حمایت می‌کنند و ما باید توجه بازیگران دیگری را جلب کنیم.

انتهای پیام/