عظیمی: وقتی گفتند میزبانی جوانان جهان را هم به اردن دادند، زانویم خم شد!/ در سنگین وزن هُل دادن هم یک سبک است
قهرمان کشتی آسیا با اشاره به بیماری که همه اعضای تیم ملی جوانان در اردن به آن مبتلا شدند، می‌گوید وقتی به آنها اعلام شد میزبانی مسابقات جهانی هم به این کشور واگذار شده، زانویش خم شده است.
مبین عظیمی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم درباره اینکه در مسابقات قهرمانی آسیا دچار مسمومیت شده بود و با وجود بیماری توانست مدال طلا را از آن خود کند، گفت: من روز قبل از مسابقه 93 کیلو بودم، اما زمان وزن‌کشی بدنم 90 کیلو و سیصد گرم شده بود. نمی‌خواستم از قبل چیزی به کادر فنی بگویم که فکر کنند از استرس مسابقه حالم بد شده است، ولی ساعت پنج صبح دیگر طاقت نیاوردم و به اتاق مربیان رفتم و گفتم حالم خیلی بد است. فقط خدا خدا می‌کردم زودتر صبح شود. واقعاً عذاب کشیدم و وضعیتم خیلی بد بود. سردرد، تب و لرز، اسهال و استفراغ؛ همه اینها را با هم داشتم. من شب مسابقه نیم ساعت هم نخوابیدم.
وی ادامه داد: آقا محسن (کاوه) می‌گفت «نرمش نکن جونت گرفته نشه» من بدون نرمش روی تشک می‌رفتم. سرمربی می‌گفت «فقط خاک و بارانداز کن و زود تمامش کن که از تشک بیرون بیایی». حالم برای فینال کمی بهتر شده بود، ولی کشتی‌های مقدماتی را به زور گرفتم. از بدِ ماجرا، در کشتی اول زانوی چپم هم کش آمد و وضعیت برایم بدتر شد. به رضا افضلی گفتم اگر یک روز دیگر کار ادامه پیدا کند، احتمالاً فلج خواهم شد!
کشتی‌گیر کردستانی تیم کشتی آزاد جوانان کشورمان تأکید کرد: بچه‌های روز دومی حال‌شان بدتر بود، بچه‌هایی که روز اول کشتی گرفتند هم همان روز که ما حال‌مان بد شد، وضعیت جسمی‌شان بد شده بود. من که هنوز مریضم و خوب نشده‌ام. علی رضایی که اصلاً گریه می‌کرد. همه بچه‌ها و مربیان همین علائم را داشتند، جز دو تا مربی و دو تا کشتی‌گیر. من دیدم قزاق‌ها هم دنبال دکتر بودند، ولی آنها بعد از مسابقه اینطور شده بودند. حالا نمی‌دانم غذا کثیف بود یا ویروس وجود داشت، هر چه که بود خیلی عذاب‌آور بود. زمانی که فرودگاه بودیم و داشتیم برمی‌گشتیم، اول علی رضایی گفت میزبانی جوانان جهان را هم به اردن داده‌اند و بعد هم محسن کاوه تأییدش کرد. من که زانویم خم شد! به همه ما آنجا خیلی سخت گذشت. همه فقط از ناراحتی به هم نگاه می‌کردیم و ماتم گرفته بودیم.
قهرمان وزن 92 کیلوگرم آسیا افزود: می‌خواستم سبک جدیدی را که در این مدت رویش کار کرده بودم، در مسابقات قهرمانی آسیا اجرا کنم، متأسفانه با وضعیت بدنی و بیماری که دچارش شدم، نشد و فقط باید تلاش می‌کردم خیلی زود کشتی را تمام کنم. در فینال اصلاً نمی‌توانستم زیر بگیرم.
نفر اول جام تختی که به مرحله نهایی انتخابی تیم ملی بزرگسالان و رویارویی با کامران قاسم‌پور رسید، اما با انگیزه کسب طلای جهانی جوانان، از این مبارزه انصراف داد، با اشاره به انتقاداتی که بعد از کسب مدال طلای آسیا از او شده است، گفت: برخی فحش می‌دادند که فلانی فقط با هُل دادن امتیاز می‌گیرد، ولی قبلش نمی‌دانند چقدر اذیت شدم. می‌گفتند روی تشک هیچ کاری نمی‌کنم و با هُل دادن امتیاز می‌گیرم، در حالی که در سنگین وزن همین هُل دادن هم یک سبک است، اینکه بتوانی کشتی‌گیری هم وزن خودت را با هُل دادن بیرون از تشک ببری، کار آسانی نیست و نیاز به آمادگی جسمانی بالایی دارد. من که فقط با هُل دادن امتیاز نمی‌گیرم، در مسابقات آسیایی هم با مریضی مواجه شده بودم و هم اینکه زانویم آسیب دیده بود و می‌خواستم هر طور که شده ریسک نکرده و طلای آسیا را بگیرم.
انتهای پیام/