ادای احترام به آواز خوان دهل لرستان

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، موسیقی نواحی ایران گنجینه‌ای از آواها و نغمه‌هاست. بزرگانی در این موسیقی هستند و بوده‌اند که حق بزرگی به گردنِ فرهنگ و هنر این کشور دارند. اینان بازماندگانی کسانی هستند که موسیقی مناطق مختلف ایران را از هزاره‌های دور، نسلی به نسل بعد و سینه به سینه منتقل کرده‌اند تا امروز ما گنجینه‌ای از نغمه‌ها و آواها را در هر گوشه‌ای از این سرزمین داشته باشیم.

گه گاه خبرِ مرگ یکی از این راویانِ موسیقی کُهن به گوشمان می‌رسد. مرگ هر کدام از این راویان، ترسناک و غمگین کننده است؛ ترسناک از این نظر که آیا پس از فلان استادِ فلان منطقه‌ی ایران که از دنیا رفت، آیا کسی هست که جانشین او باشد! آیا آنچه در سینه داشته، به نسل جوان منتقل شده است یا با خود به زیر خاک برده است.
و غمناک از این نظر که این عزیزان حتی مرگ‌شان هم مظلومانه است.

این هفته خبر رسید که:

شگرعلی رضایی خواننده و نوازنده موسیقی لکی و لری در 79 سالگی درگذشت. در ادامه یادداشتی را در پاسداشت مقام شگرعلی رضایی می‌خوانید به قلم امیرحسین حقیقی:

آوازه خوان دهل لرستان

استاد شگر علی رضایی نوازنده دهل، آوازه خوان،  گنجینه‌ای  از نغمات و خالق ملودی‌های ناب در  موسیقی لرستان بود. استاد  شگرعلی رضایی در کسوت نوازنده دهل  به همراه ساز سرنای برادرش استاد همت‌علی رضایی، سال‌های سال نوای هستی بخش و همدلی  را در سور و شادی مردم، در گستره‌ی جغرافیایی زاگرس نشینان، جاودانه سر دادند.

سوز سرنا و ضرب آهنگ دهل زنده یاد استاد شگر علی رضایی در سماع نغمه‌های مقام‌های موسیقی لکی و لری در سابقه شنیداری و زندگی مردم این دیار تا ابد رنگ و جلوه خاص خود را خواهد داشت.
تسلط بر ریتم و ملودی مقام‌های موسیقی لرستان در دستان نوازندگی دهل استاد شگر علی رضایی با هر بار همنوازی با برادرش استاد همت‌علی رضایی در عین روان بودن ریتم‌های ساده و ترکیبی مقام‌ها؛ سرشار از پیچیدگی‌ها و نکات فنی اجرایی بود که در لحظه همچون بداهه نوازی خلاق، در دست راست و چپ دهل نوازی ایشان موج می‌زد.

این نوع  خلق در لحظه برای ساز دهل در دستان او  که غایت موسیقی مقامی و ایرانی است. چنان  سماعی برای مخاطب ایجاد می‌کرد که ذهن شنونده را از پیچیدگی‌های اجرایش فارغ و به آسمانی زلال و پاک که نشان از مهر و صفای درونی او بود می‌برد.

با توجه به اینکه کلام و شعر در موسیقی لرستان در دو فصل سور سرودها و سوگ سرودها توسط خنیاگران لک و لر سروده می‌شود بعضی از خوانندگان این دیار با تبحر خاصی که  در اجرای مقام‌های مختلف لکی و لری و بختیاری دارند در مجلس بنا بر حال حضار و مناسبت مجلس؛  ابیاتی به صورت  بداهه می‌سرایند که باعث شور و شوق و اندوه شنوندگان می‌شود.

زنده‌یاد شگرعلی رضای از نخبگان این سبک سرایش بود. ایشان با احاطه‌ای که بر ادبیات بومی لکی و لری داشت خود نیز بداهه خوانی‌های زیبابی اجرا می‌کرد که خوشبختانه  تعداد زیادی از آنها  به یادگار مانده است.

یادش گرامی

با مهر - امیرحسین حقیقی( آهنگساز و نوازنده سه تار)

انتهای پیام/