هاآرتص: مین‌های بزرگی در برابر پروژه کریدور خط آهن عربستان به اسرائیل وجود دارد
روزنامه عبری زبان هاآرتص، نسبت به وجود مین‌های بزرگ در مقابل پیشبرد پروژه کریدور پیشنهادی جو بایدن که آن را در کنفرانس گروه ۲۰ مطرح کرده، خبر داد.
به گزارش گروه عبری خبرگزاری تسنیم این روزنامه عبری زبان در مقاله‌ای که به قلم «تسفی برئیل»، یکی از تحلیل‌گران ارشدش منتشر شده تاکید کرد: با وجود آنکه چشم انداز این پروژه که با حمایت و پشتیبانی ایالات متحده انجام می‌شود، تحسین برانگیز است و می‌تواند زیر ساخت‌های قطارها و بنادری را به وجود آورد که هند را به کشورهای خاورمیانه و از آنجا به اروپا مرتبط و رقیب جدی برای پروژه کمربند و جاده چین باشد و حداقل از نگاه طرفداران این رؤیای آمریکایی، این اقدام انقلابی‌‌ترین عملیات راهبردی آمریکا در نیمه اول قرن بیست و یکم محسوب می‌شود و در عین حال برای اسرائیل هم این کار می‌تواند مهمترین مژده سیاسی و اقتصادی باشد که آن را با خاورمیانه و آسیا ممزوج کند.
اما از نگاه این تحلیل‌گر روزنامه هاآرتص، پیش از آنکه عنان اختیار را به خیال پردازی بدهیم و از رسیدن قطارهایی از مبدأ ابوظبی و ریاض به سوی اردن سخن بگوییم و از آنجا آنها را عازم اسرائیل (فلسطین اشغالی) ببینیم، بهتر است نفس عمیقی بکشیم و میدان‌های مینی که انتظار این رؤیا را می‌کشند را هم ببینیم، چون برای اینکه اسرائیل در این پروژه شریک باشد باید ابتدا با عربستان سعودی سازش کاملی داشته باشد اما در نشست گروه 20 هیچ اشاره‌ای به نقطه عطفی که منجر به سازش خواهد شد، نشده است.
این روزنامه همچنین خاطر نشان کرد، حتی «جیک سالیوان» مشاور امنیت ملی آمریکا هم اعلام کرد پروژه مذکور مژده دهنده سازش با عربستان نیست و تنها به این توصیف اکتفا کرد که این کریدور براساس ایده‌ای جغرافیایی است و در صورتی که اسرائیل در داخل آن قرار بگیرد به شکل ممتازی عمل خواهد کرد، و کشورهای شرکت کننده در آن هم به این امر ارجحیت می‌دهند.
هاآرتص افزود: در این بین سازش به شکل عمده‌ای به میزان آمادگی نتانیاهو برای دادن پاسخ‌های قانع کننده به درخواست‌های فلسطینیان مرتبط است، او همچنین باید از دیوار بمب گذاری شده‌ای که دوستانش در ائتلاف حاکم در مقابل هر نوع امتیاز دادن ایجاد کرده‌اند، هم بگذرد.
براساس تحلیل هاآرتص، این پروژه هیچ ارتباطی به روند سازش بین اسرائیل و عربستان نداشته و در نبود این سازش هم فرو نخواهد پاشید، چون این یک پروژه آمریکایی است که با هدف ایجاد ساختار دفاع اقتصادی و راهبردی در مقابل نفوذ امنیتی و اقتصادی چین در منطقه پیشنهاد شده است، گرچه انجام این مهم هم با مشکلات بسیار بزرگی مواجه است، زیرا چین شبکه‌ای از روابط گسترده را با عربستان و امارات و نیز ایران در اختیار دارد، چین با ایران توافقنامه سرمایه گذاری 400 میلیارد دلاری و 25 ساله را امضا کرده است.
انتهای پیام/*