همه چیز درباره تلاش ها و توافق ها برای قوانین ایثارگران در برنامه هفتم توسعه
مدیر عامل کانون همبستگی فرزندان شاهد سراسر کشور در گفتگو با تسنیم از توافق تشکلهای خانواده شهدا با رئیس سازمان برنامه و بودجه درخصوص قوانین ایثارگران در برنامه هفتم توسعه سخن میگوید.
خبرگزاری تسنیم-نجمه السادات مولایی
دو روز پیش بود که کانون همبستگی فرزندان شاهد درخصوص توافق با معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان برنامه و بودجه درخصوص قوانین خانواده شهدا و ایثارگران دربرنامه هفتم توسعه توضیحاتی را در قالب یک بیانیه ارائه داد. اما این توافقات بر سر چه مسائلی بود؟ با وجود اختلاف نظرهایی که در ماه های اخیر بر سر قوانین ایثارگران و خانواده شهدا در برنامه هفتم توسعه میان تشکلهای ایثارگری و مقام های دولتی و بنیاد شهید بود و پیگیریهای نمایندگان مجلس برای رفع نواقص قوانین عنوان شده، توافقاتی که با سازمان برنامه و بودجه ایجاد شده برای همه جامعه ایثارگری دارای اهمیت است. چندی پیش اطلاعیه تجمع گروههای ایثارگری در اعتراض به جای خالی قوانین ایثارگران در قانون هفتم توسعه در گروهها دست به دست میشد اما توافقات جدید باعث لغو این تجمع اعتراضی شد.
همه آن چیزی که در چند ماه اخیر تلاش گروه های ایثارگری برای تکمیل قوانین خانواده شهدا و ایثارگران در قانون هفتم توسعه نام گرفته، توافقات اخیر و انتقاد خانواده شهدا به برخی مسئولین در این مسیر پر فراز و نشیب در گفتگو با حسین عامریان مدیر عامل کانون همبستگی فرزندان شاهد کشور بررسی شده است.
کانون همبستگی فرزندان شاهد کشور اتحادیهای از تشکلهای فرزندان شهدا در سراسر کشور است. این کانون سال 91 تاسیس شد تا حوزه فرزندان شاهد در سراسر کشور را سازماندهی و صیانت کند و اکنون 32 تشکل از استان های مختلف کشور عضو آن هستند. حسین عامریان فرزند شهید محمد علی عامریان مدیر عامل کانون است. گفتگوی تفصیلی تسنیم با او را در ادامه می خوانید:
* در ابتدا بگویید تفاوت قوانین ایثارگران در برنامه ششم و هفتم توسعه چه بود که آغاز بحث های اخیر شد؟ و تلاش کانون همبستگی شاهد در این زمینه چگونه آغاز شد؟
بخش مهمی از قوانین خانواده شهدا و ایثارگران در برنامه ششم توسعه کشور دیده شد. الان این برنامه ها جاری و ساری هستند. با تدوین برنامه هفتم انتظار این بود قوانینی که در برنامه ششم آمده بود در برنامه هفتم هم تکرار شود. چون جزو حقوق خانواده شهدا و ایثارگران بود و با زندگی و امورات آنها عجین شده بود. انتظار بود جدا از اینکه موارد برنامه ششم در برنامه هفتم هم تکرار شود ایراداتی که در برنامه هفتم وجود داشت مثل برخی از مسائل و مشکلات خانواده ایثارگران که در برنامه ششم دیده نشده بود هم لحاظ شود. بنیاد شهید متاسفانه در این بحث ورود نکرده بود. ما آن موقع بسیار تلاش کردیم و توانستیم از طرف نمایندگان مجلس موارد خانواده شهدا را به برنامه ششم اضافه کنیم.
قبل از ارائه برنامه هفتم، به نمایندگی از تشکلهای خانواده شهدا به بنیاد شهید اعلام کردیم آمادگی داریم با شما در زمینه قوانین مربوط به برنامه ششم و هفتم همکاری کنیم و فضای همکاری تقابلی نباشد، بلکه تعاملی و هم افزایی باشد. کمک کنیم موارد برنامه ششم در هفتم آمده و مواردی که مغفول واقع شده هم عنوان شود. اما هیچ استقبالی از طرف بنیاد شهید صورت نگرفت.
ما هم منتظر شدیم برنامه هفتم بیاید. وقتی برنامه هفتم آمد دیدیم چیزی به اسم خانواده شهدا و ایثارگران در آن مطرح نشده است. حتی یک ماده هم نیامده است. با این وضع موضوعاتی که الان در برنامه ششم در حال اجرا است، با پایان برنامه ششم کاملاً متوقف میشد. موضوعاتی که مربوط به امورات زندگی و مسائل درمانی، حقوقی، تحصیلی و آموزشی خانواده شهدا میشد. هیچ کدام نیامده بود و با پایان برنامه ششم همگی متوقف میشد.
* بنیاد شهید برای این موضوع چه کار کرد؟
واقعا جای تعجب داشت. بنیاد شهید براساس تکلیفی که بر عهدهاش گذاشته شده که مسائل خانواده شهدا را پیگیری کند و آنها را در دولت نمایندگی کرده و قوانین و مقررات را پیگیری کند، میبایست این موضوع را پیگیری میکرد و اینگونه مدافع حقوق خانواده شهدا میشد، اما حرکت مشهود و قابل توجهی در این زمینه انجام نشد. در این قضیه شاید اگر بنیاد وجود نداشت موثرتر بود زیرا آنگاه افرادی در دولت یا مجلس از سر تکلیف و دلسوزی یک کاری میکردند. ولی چون بنیاد شهید متولی کار بود کسی پیشقدم نمیشد. با نهایت تعجب دیدیم حتی توجیهات غیرقابل قبول و غیر حرفهای در این زمینه مطرح میکنند و الان هم که برنامه به مجلس آمده حاضر نیستند این برنامهها را اضافه کنند.
توجیهشان این است و میگویند که ما میخواهیم لایحهای جداگانه بعدها ارائه بدهیم. این حرف قابل قبول نیست، چون وقتی برنامه ششم تمام شود زمان میخواهد تا لایحه جدیدی آورده شود. دفعه قبل که چنین اتفاقی افتاد و لایحه جامعه ایثارگران را دولت به مجلس داد؛ 14 سال طول کشید تا در مجلس تصویب شود. برفرض که این زمان حالا کوتاه تر و مثلاً در دو سال تصویب شود. در این مدت زمان چه کسی میخواهد به خانواده شهدا خدمات بدهد آن هم وقتی که با پایان برنامه ششم عملاً خدمات رسانیها میبایست متوقف شود تا قانون جدید تصویب شود. مشکلات زیادی ایجاد خواهد شد.
بنیاد شهید مسئله کاملاً غیرمتعارفی را در این زمینه مطرح کرد. معلوم بود یا بنیاد شهید درک درستی از مسائل خانواده شهدا در این مقطع ندارد و یا اینکه اشخاصی هستند که مدیران بنیاد را مغرضانه خط دهی میکنند تا به این وسیله میان خانواده شهدا ایجاد نارضایتی کنند و آنها را نسبت به نظام و دولت انقلابی مان که مورد تکریم حضرت آقا هم هست بی اعتماد کنند.
واکنش شما به عنوان نمایندگان خانواده شهدا چه بود؟
ما به عنوان اتحادیه تشکلهای فرزندان شهدای سراسر کشور و نمایندگانی از جامعه ایثارگر سکوت نکردیم و وارد عرصه شدیم. با نمایندگان مردم در مجلس وارد گفتگو شدیم. آنها را نسبت به اتفاقی که افتاده توجیه کردیم. حدود 32 تشکل در استانها هستند که ما با همکاری نزدیک دارند؛ از آنها خواستیم نمایندگان مجلس را در استانهای مختلف توجیه کنند، چون ذهن نمایندگان استانی هم به واسطه همین خبرها مسموم بود. ما میخواستیم بدانند ابعاد موضوع چیست.
پنج یا شش ماه تلاش صورت گرفت. نمایندگان محترم مردم توجیه شدند که موضوع چیست و علی رغم تمایل بنیاد شهید آمدند و گفتند قوانین برنامه ششم عیناً در برنامه هفتم تصویب شود و علاوه بر آن پنج یا شش ماده مربوط به خانواده شهدا که در برنامه ششم دارای نقص بود و دیده نشده بود؛ به برنامه هفتم اضافه شود. موادی که مربوط به موضوعات مهمی مثل همسران شهدا،درمان، نگهداری و مسائل صعب العلاج آنها بود و پیش تر به آن کم توجهی شده بود را اضافه کردند.
نمایندگان مردم لطف کردند و رأسا این موارد را در کمیسیون تلفیق برنامه هفتم لحاظ و تصویب کردند و به صحن علنی مجلس آمد. توقع ما این بود که مدیران بنیاد شهید آنجا اگر از موضوع حمایت نمیکنند، حداقل سکوت کنند. اما متاسفانه دیدیم در کمال ناباوری فشارهای سنگینی از طرف بنیاد شهید و سازمان برنامه و بودجه به مجلس آمد که ما این قوانین را قبول نداریم و نباید به تصویب برسد. عنوان کردند بار مالی و تبعات دارد. البته توجیهاتشان کاملاً غیر منطقی بود. بار مالی که چند ماده میخواست اضافه کند خیلی ناچیز بود. بعضاً اصلاً جنبه مالی نداشت. آن مواردی که در برنامه ششم بود هم که جزء حقوق مکتسبه ایثارگران بود و اگر نبود جای سوال داشت؛ اما آنها این فشارها را آوردند و نتیجه این شد که مجلس عنوان کرد قضیه فعلاً ملغی باشد و بررسی بیشتری صورت بگیرد.
واکنش اعتراضی تشکلهای ایثارگران و خانواده شهدا از همان زمان آغاز شد؟
بله طی فشارهایی که میآوردند و اقداماتی که بنیاد شهید انجام میداد، فضا واقعاً نگران کننده شده بود. بحثها و پیگیریهایی که با بنیاد شهید داشتیم آنطور که باید و شاید به نتیجه نرسید. دیدیم فضا اصلاً مناسب نیست. علی رغم اینکه شأن خانواده شهدا را در این نمیدانیم که برای مشکلات و مسائلشان تجمع کرده و صدای اعتراضشان علنی شود اما ظواهر امر ما را مجبور به این قضیه میکرد. تلقی همه ما جامعه ایثارگر این است که حاکمیت و نظام و به خصوص دولت متعهد، دلسوز خانواده شهدا هستند و حتما اشراف کامل به مسائل آنها داشته و به این حوزه توجه ویژه دارند. در این موضوع خاص هم تلقی ما این بود که این موارد به تصویب میرسد ولی دیدیم این اتفاق نیفتاد و مجبور هستیم با کمال تاسف برای حمایت از جایگاه خانواده شهدا پیام مان را بلندتر به گوش مدیران دولت برسانیم تا افرادی مانع تراشی نکرده و مشکلات ایجاد نکنند.
در این باره تشکلهای استانی خانواده شهدا و ایثارگران نامه نوشتند با کانون همبستگی فرزندان شاهد که اتحادیه تشکلهای فرزندان شهدای سراسر کشور است، مکاتبه کردند که تجمعی برپا کنیم. این تجمع اگر حالا برگزار نمیشد بعد از شروع برنامه هفتم اتفاقات خیلی بدتری افتاده و لطمات زیادی را به خانواده شهدا وارد میکرد. لذا برای جلوگیری از تبعات آتی تصمیم بر این شد که کانون همبستگی فرزندان شاهد درخواستی را به فرمانداری ارائه دهد و مجوز برگزاری تجمع بگیرد.
نهایتاً سازمان برنامه و بودجه برای حل مشکلات پای کار آمد؟
بله؛ تلاش زیادی صورت گرفت تا با آقای داود منظور معاون رئیسجمهور و رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور و آقای قاضی زاده هاشمی معاون رئیس جمهور و رئیس بنیاد شهید صحبت کرده و در این موارد آنها را توجیه کنیم. ولی آنها هیچ وقت نه خودشان و نه مدیران زیردستشان حاضر نمیشدند پای میز مذاکره بیایند. تا اینکه بالاخره، آقای منظور از مدیران کانون همبستگی که برگزار کننده تجمع و پیگیر موضوع بودند دعوت کرد تا مسائل را بررسی کنند. همکاران ما چندین ساعت جلسه با کارشناسان و مدیران ارشد سازمان برنامه و بودجه داشتند.
سرانجام با خود آقای منظور جلسهای داشتیم. ایشان خیلی ابراز لطف و محبت داشتند و گفتند: «من اطلاع و اشرافی نسبت به قوانین خانواده شهدا نداشتم. بنیاد شهید اینها را مطرح کرده بود؛ باید ما را هم آگاه میکرد. ما اگر اطلاع داشتیم خودمان تمام قد به قضیه ورود میکردیم و از قوانین حمایت میکردیم. حالا که مطلع شدیم تلاش میکنیم این موضوعات در مجلس رسیدگی شود و متوجه ابعاد آن هستیم.»
بعد از آن جلسات کارشناسی و نتایج مطلوبی که کسب شد، طی اطلاعیهای کانون همبستگی فرزندان شاهد اعلام کرد این تجمع صورت نمیگیرد و برنامهای وجود ندارد و از جناب آقای منظور به خاطر ابراز محبت و همکاری و همراهی تشکر صورت گرفت. امیدواریم در ادامه کار هم در مجلس مساعدت ایشان و نمایندگان مجلس شورای اسلامی را داشته باشیم تا قوانین مربوط به خانواده شهدا را به تصویب برسانند.
مسئولین بنیاد شهید هم نسبت به مواردی که شما گوشزد کردید قانع شدند؟
متاسفانه هنوز که هنوز است آقای قاضی زاده هاشمی به عنوان متولی خانواده شهدا و ایثارگران این موارد را نپذیرفتند و هیچ گفتگو و جلسهای را ترتیب ندادند. این نشان میدهد که خانواده شهدا در دولت آیت الله رئیسی مظلوم واقع شده و متولی ندارند. نیاز است در این خصوص ریاست جمهور تدبیر و عنایت ویژه داشته باشد. شأن و جایگاه دولت انقلابی که غالب خانواده شهدا حامی شان بوده و هستند میان مردم بالا است. هر اتفاقی که بیفتد حتی اگر قوانین به تصویب نرسد قطعاً خانواده شهدا پشت سر نظام و انقلاب هستند و این مسائل آنها را متزلزل نمیکند ولی خانواده ایثارگران از کم توجهی آنها نگران و دلسرد میشوند. انشاءالله با تدبیر رئیس جمهور شاهد این مسائل نباشیم.
انتهای پیام/