نمایشی که درباره عشق به تئاتر است
محمدعلی زمانی کارگردان نمایش «زندگی من یک من ساده» میگوید: یکی از دلایلی که باعث شد این متن را انتخاب کنم این بود که این متن درباره تئاتر و عشق به تئاتراست.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، محمدعلی زمانی کارگردان نمایش «زندگی من یک من ساده» که این روزها در کارگاه نمایش مجموعه تئاترشهر به روی صحنه رفته است در گفتگو با خبرنگار فرهنگی تسنیم درباره داستان این نمایش میگوید: این نمایش بر اساس متنی نوشته خانم شراره پورخراسانی شکل گرفته است که داستان زن پرستاری است که عاشق تئاتر است و در پی تئاتر دیدنهای مکرر عاشق مرد بازیگری میشود و با او وارد زندگی مشترک میشود و اتفاقات از آن زمان آغاز میشود.
زمانی ضمن اشاره به اینکه این متن نمایشی نخستین متن ایرانی است که به روی صحنه برده است افزود: من تاکنون متن ایرانی کار نکرده بودم. در واقع تمام نمایشنامههایی که پیش از این روی صحنه برده بودم متنهای خارجی بودند. یکی از دلایلی که باعث شد این متن را انتخاب کنم این بود که این متن درباره تئاتر است. در واقع درباره عشق به تئاتراست. درباره آدمهای بیرون از تئاتر و علاقه آنها به تئاتر و رسیدن به مقصدی است که آن مقصد نمیتواند مقصد جذابی برای آنها باشد. در دنیای واقعی نیز اینچنین است. واقعیت تا وقتی از ما فاصله دارد جذاب است وقتی به آن نزدیک میشویم میبینیم با آنچه دربارهاش تصور میکردیم فاصله دارد. باورمان نمیشود و باز نزدیک و نزدیکتر میشویم اما هر چه از لحاظ مادی به آن نزدیک میشویم از لحاظ روانی از آن فاصله میگیریم. همه این ویژگیها باعث شد که به این متن نمایشی علاقمند شوم و امروز آن را در قالب جشنواره همآواز به روی صحنه بردهام.
کارگردان «زندگی من یک من ساده» درباره رویکردش نسبت به متن نمایش گفت: ما سعی کردیم که به متن وفادار باشیم اما در اجرا تغییرات زیادی داشتیم. این متن یک بازیگر زن دارد اما ما در اجرا از دوبازیگر استفاده کردیم. یعنی بخش ابتدایی کار که تعریف میکنند که در گذشته بر آنها چه گذشته است را تلفیق کردیم با زندگی فعلی شخصیت زن، و این دو یعنی شخصیت زن فعلی و قبلی از دوجهان متفاوت با یکدیگر صحبت میکنند تا قصه روایت شود. در متن پرسشگری بود که ما آن را حفظ کردیم اما آن را خیلی کوتاهتر کردیم.
وی درباره جهان نمایشی که مخاطب با آن روبروست توضیح داد: ما این متن را از دو جهان دیدیم. سمت راست صحنه که تصویر یک آسایشگاه است و بخش راست صحنه که مربوط به یک خانه است و قصه به طور موازی در حال روایت است. بدینگونه که ما راوی جهان زن آسایشگاه و جهان زن خانه که هر دو یک نفر هستند و از گفتگوی آن دو قصه روایت میشود. به طور کلی ما در شیوه اجراییمان خیلی در متن دخل و تصرف کردیم.
زمانی در پایان افزود: ما تمام تلاشمان را کردیم که علیرغم ناهماهنگیهایی که به وجود آمد و زمان اجرای ما را تغییر داد بتوانیم با توجه به گروهی که تشکیل دادهایم یک اجرای مناسب داشته باشیم و بتونیم زمانی که مخاطب از سالن خارج میشود یک تماشاگر متفکر و در حال اندیشیدن به آنچه دیده است از سالن خارج شود.
نمایش «زندگی من یک من ساده» این شبها در کارگاه نمایش مجموعه تئاترشهر میزبان علاقه مندان به تئاتر است.
انتهای پیام/