اینترنت اشیا نقش تعیین‌کننده‌ای در صنعت لجستیک دارد
با توسعه زیست‌بوم نوآوری و رشد کسب‌وکارهای خرد که بستر اصلی‌شان اینترنت و شبکه‌های اجتماعی است، کسب‌وکارهای نوینی ایجاد شده‌اند...
با توسعه زیست‌بوم نوآوری و رشد کسب‌وکارهای خرد که بستر اصلی‌شان اینترنت و شبکه‌های اجتماعی است، کسب‌وکارهای نوینی ایجاد شده‌اند تا سرعت و تنوع خدمات‌رسانی را افزایش دهند. جابار، یکی از این کسب‌وکارهای خدمات‌رسان در بخش لجستیک است که در سال‌های اخیر تعاملاتی را با کسب‌وکارهای دولتی و خصوصی داشته است. این شرکت در سال 1402، قراردادها و تفاهم‌نامه‌هایی را با شرکت ملی پست ایران به‌عنوان اصلی‌ترین متولی پستی کشور و همچنین پلتفرم‌های پستی مانند پادرو و تاپین امضا کرده است و به گفته مدیرعامل آن، قرار است تعداد لاکرهای هوشمند آن تا پایان سال 1402 دو برابر شود. به همین بهانه با مدیرعامل این شرکت،رامین سمیع‌زادهدرباره قصه شکل‌گیری «جابار» و توسعه آن گفت‌وگو کردیم.
آقای سمیع‌زاده، چه شد که «جابار» راه‌اندازی شد؟ و چه زمانی این اتفاق افتاد؟
شرکت فاخر کالا نوین گستر پویا که با نام تجاری «جابار» شناخته می‌شود، سال 1399در هلدینگ فاخر راه‌اندازی شد. هلدینگ فاخر، شرکت‌های مختلفی مانند تیپاکس، تی‌نکس، تی‌اکسپرس و چند شرکت فعال در حوزه فناوری اطلاعات (IT) دارد. از آنجا که در زنجیره ارزش پست و لجستیک کشور، جای خالی لاکرهای هوشمند حس می‌شد، جابار از دل هلدینگ فاخر متولد شد.
نگاه جابار، ایجاد یک شبکه باز یا اوپن‌نتورک است و ما سعی کرده‌ایم با شرکت‌های مختلفی مثل تیپاکس، شرکت پست ایران، پادرو، تاپین و پلتفرم‌های دیگر همکاری کنیم تا این زنجیره ارزش را در بستر اکوسیستم لجستیکی کشور ارتقا دهیم. در واقع، ما با تمرکز بر اکوسیستم پست و لجستیک و سایر بازیگران متنوع این صنعت کار می‌کنیم. می‌خواهیم در حوزه لاکرهای هوشمند پستی به‌عنوان مکمل زنجیره پست و لجستیک نقش قابل توجهی را ایفا کنیم و تعاملات‌مان را با اکثر بازیکنان اصلی اکوسیستم نوآوری، تجارت الکترونیک و لجستیک افزایش دهیم.
جابار، چه ویژگی‌های متمایزی دارد؟
مهم‌ترین ویژگی‌های جابار، شبکه‌ای گسترده و هوشمند، نگاه اکوسیستمی مبتنی بر تکنولوژی‌های روز دنیا به‌خصوص اینترنت اشیا و ایجاد فرصت‌هایی برای توسعه صنعت لجستیک است. ما در راستای تکمیل زنجیره ارزش پُست، لجستیک و تجارت الکترونیک قدم بر می‌داریم.
چه تعداد لاکر هوشمند جابار در سطح کشور وجود دارد؟
در حال حاضر116 لاکر نسل اول جابار در 66 ایستگاه در کشور وجود دارد که پیش‌بینی می‌شود تا پایان سال جاری تعداد این لاکرها به 200 برسد.
برنامه شما برای افزایش لاکرهای هوشمند جابار در شهرستان‌ها چیست؟
ما در ابتدا، شبکه‌ای از لاکرهای هوشمند جابار را در مراکز استان‌ها ایجاد می‌کنیم، طبیعتاً عمده مرسولات پستی و خریدهای اینترنتی در مراکز استان‌ها توزیع می‌شوند. در ادامه، به‌منظور افزایش دسترسی افراد، وارد شهرستان‌های کوچکتر و با تراکم جمعیت کمتر در هر استان می‌شویم.
شما به توسعه تجارت الکترونیک اشاره کردید. به‌غیر از ارتباط با فعالان این زیست‌بوم چه اقدامات دیگری را برای این موضوع انجام می‌دهید؟
ما نه تنها همکاری‌های خود را با فعالان صنعت Online retail بلکه با کسب‌و‌کارهایی که عموماً حلقه‌های اصلی زنجیره ارزش این صنعت را تشکیل می‌دهند گسترش داده‌ایم. در حال حاضر، با شرکت‌های تخصصی حملونقل مرسولات درون شهری و بین شهری همکاری داریم. از طرفی، بیمه مرسولات پستی که مقصد آن‌ها جابار است، بخشی از همکاری‌های ما در جهت توسعه تجارت الکترونیک است. در ادامه این توسعه، با شرکت‌های فعال در زمینه سفارش‌گردانی شامل خدمات انبارش، نگهداری، پردازش، بسته‌بندی و رهسپاری همکاری‌های استراتژیکی خواهیم داشت و همه این اقدامات در جهت ارائه خدمات یکپارچه به کاربران پستی و مشتریان فروشگاه های اینترنتی است.
جابار در 10 سال آینده قرار است چه جایگاهی در اکوسیستم لجستیک ایران داشته باشد و آیا به حضور در بازارهای جهانی فکر می‌کنید؟
جابار در 10 سال آینده به یک بازیگر مهم و با رویکردی پارادایمی در دو صنعت پست و لجستیک و خرده‌فروشی تبدیل خواهد شد. اکنون رویکرد نوآوری ما تدریجی است، اما در مسیر توسعه جابار به نوآوری‌های بنیادی هم فکر می‌کنیم. طبیعی است که نوآوری‌های تدریجی در مسیر بهبود مستمر هستند و زمانی که این بهبود تدوام داشته باشد، اثرش را در صنعت خواهیم دید. از طرفی، نوآوری‌هایی که موجب تغییر مرزهای یک صنعت می‌شود عمدتاً زمان‌بر هستند و نیازمند سرمایه‌گذاری، تحقیق و توسعه عمیق تا رسیدن به یک تغییر بزرگ.
آینده صنعت لجستیک را چطور می‌بینید؟
به نظرم نقش داده به‌همراه اینترنت اشیا و در ادامه‌ی آن، هوش مصنوعی و تنوع خدمات در صنعت لجستیک بیشتر می‌شود و از آنجا که بحران‌هایی مانند پاندمی کرونا محتمل هستند، کسب‌وکارها به دنبال آن هستند که با توجه به محدودیت‌هایی مثل نیاز به مدیریت بهینه‌ی زمان و مکان، کاهش هزینه‌های حملونقل و جلوگیری از آلودگی بیشتر هوا، فعالیت‌هایشان را بهبود ببخشند.
"این مطلب تبلیغاتی است"