گروههای سیاسی در انتخابات مجلس دوازدهم چه اهدافی را دنبال میکنند؟
معرفی چهره سیاسی جدید، نفی دیگران، تداوم حیات سیاسی و حمایت از سایر کاندیداها از جمله اهدافی است که در کنار میل به پیروزی، به شخصیتهای سیاسی برای حضور در انتخابات انگیزه میدهد. این اهداف در نهایت به شناسنامه گروهها در افکار عمومی تبدیل میشود.
گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم-علی مزروعی: کسب کرسی در نهادهای حکمرانی اگرچه مطلوبترین هدف کنش انتخاباتی گروهها و شخصیتهای سیاسی محسوب میشود اما یقیناً تنها هدف نیست.
معرفی چهره سیاسی جدید، نفی دیگران، تداوم حیات سیاسی و حمایت از سایر کاندیداها از جمله اهدافی است که در کنار میل به پیروزی به شخصیتهای سیاسی برای حضور در انتخابات انگیزه میدهد.
پنج هدف اصلی که تشریح شد، در کنش انتخاباتی که گروههای سیاسی در انتخابات مجلس دوازدهم نشان دادهاند کاملاً مشهود است. آنچه در ادامه به آن پرداختیم، دسته بندی گروهها و چهرههای سیاسی به لحاظ مهم ترین هدفی است که دنبال میکنند. واضح است که کنش سیاسی گروههای مورد اشاره محدود به یک هدف خاص نیست اما در نهایت این هدف اصلی است که به شناسنامه گروهها در افکار عمومی تبدیل میشود.
پیروزی طلبان
مهم ترین گروهی که هدف اصلی انتخابات یعنی پیروزی را دنبال میکند شورای ائتلاف نیروهای انقلاب اسلامی است که پیش از این توانسته فهرست پیروز را در انتخابات مجلس یازدهم و شورای شهر ششم ارائه دهد و اکنون نیز میخواهد همین روند را در انتخابات مجلس دوازدهم تکرار کند.
فهرست شانا همچون سال 98 با جبهه پایداری ائتلاف کرده است تا نشان دهد برای جذب حداکثری بدنه ایدئولوژیک خود بیرغب نیست. در سوی مقابل نیز جبهه پایداری با ائتلاف مجدد با شورای ائتلاف این گزاره را اثبات کرد توانمندی شورای ائتلاف برای پیروزی در انتخابات را به رسمیت شناخته و چارهای جز چشم پوشی از انتقاداتش به محمد باقر قالیباف نداشته است.
نفی دیگران
در مقابل فهرست شورای ائتلاف نیروهای انقلاب، ائتلاف دیگری با عنوان امنا تشکیل شده است که در فهرست آن اسامی همچون حمید رسایی دیده میشود این افراد که برخی از مهم ترین منتقدان ائتلاف شانا محسوب میشوند در کنار جمعی از نمایندگان مجلس یازدهم که در فهرست شانا جایی برایشان نبوده است در کنار هم جمع شدهاند تا به تعبیری فهرست شانا را نفی کرده باشند.
فهرست پشتیبان
گروه دیگری که اعلام کرده است قصد دارد برای حوزههای انتخابیه سراسر کشور فهرست منتشر کند، جبهه صبح ایران است که سرپرستی آن را علی اکبر رائفی پور برعهده دارد. این جبهه اما درحالی که تنها 4 روز تا موعد برگزاری انتخابات مجلس دوازدهم زمان باقی است هنوز فهرستی منتشر نکرده است تا این احتمال تقویت شود که این گروه به نسبت سایر ائتلافها برای کسب کرسی در مجلس جدیت نداشته و اهداف ثانوی را از حضور در انتخابات دنبال میکند. اهدافی که مهم ترین آن میتواند حمایت از کاندیداهای حاضر در سایر فهرستها باشد.
این گزاره را برخی تصاویر تبلیغاتی کاندیداها اثبات میکند. به طور مثال ابوالفضل ظهرهوند که نامش در فهرست امنا قرار دارد سوگندنامه جبهه صبح ایران را نیز قرائت کرد تا نشان دهد مورد حمایت این جبهه نیز قرار دارد.
به این ترتیب حتی اگر این جبهه در روزهای پایانی فهرستی متفاوت با امنا نیز منتشر کند به علت تعلل باعث شده تا بخش زیادی از آرایش به سبد فهرست حمید رسایی و سید نظام الدین موسوی به عنوان سرلیستهای امنا ریخته شود و این یعنی جبهه صبح ایران خواسته یا ناخواسته به حمایت از امنا پرداخته و گفتمان نفی شانا را ترویج میکند.
معرفی چهرههای جدید
پس از آنکه جبهه اصلاحات ایران از ارائه فهرست در انتخابات مجلس دوازدهم اجتناب ورزیدT علی مطهری برای بهره بردن از خلا بوجود آمده و جذب آرای اصلاح طلبان غیر رادیکال فهرستی را آماده کرد که در آن چهرههای وابسته به احزاب ندای ایرانیان، کارگزاران و اعتماد ملی نیز حضور داشتند.
به این ترتیب علی مطهری فهرستی را به سرلیستی خود با اسامی کمتر شناخته شده روانه انتخابات کرد تا با شعار «ایجاد اقلیت قدرتمند» ضمن رقابت حداقلی برای کسب کرسی در مجلس دوازدهم جایگزینهایی برای اسامی سن و سال دار و بعضا رادیکال اصلاح طلبان به صحنه سیاسی معرفی کرده باشد.
نکته جالب توجه درباره این فهرست اما این است اسامی ناشناخته نسب فامیلی شناختهشدهای دارند. نسبتهای فامیلی غالب افراد حاضر در صدای ملت شاید بتوانند برای صدای ملت رای آور باشد اما این ابهام را بوجود میآورد که علی مطهری شایسته سالاری را به قیمت جلب نظر بزرگان نادیده گرفته است.
به دنبال حفظ حیات سیاسی
شورای وحدت همچون همه انتخاباتهای دیگر برای انتخابات مجلس دوازدهم نیز فهرست منتشر کرده است. نکته قابل توجه درباره این فهرست این است که چهرههای شاخص حاضر در آن در صحنههای سیاسی چندسال اخیر حضور موثری نداشتهاند.
این ضعف باعث شده تا جریان ائتلاف را شانا رهبری کند. به همین دلیل نیز چهرههای شورای وحدت تلاش داشتند تا بتوانند ائتلافی بین خود و شانا بوجود بیاورند. عدم موفقیت در ائتلاف با شانا باعث شد تا شورای وحدت برای تدام حیات سیاسی خود در انتخابات فهرست مجزایی منتشر کند به این امید که بتواند چند کرسی در تهران به دست بیاورد و یا حداقل به عنوان یک ائتلاف انتخاباتی در صحنه پیشرو منفعل نباشد. در راستای تداوم حیات سیاسی محمدرضا باهنر که از او به عنوان سرلیست احتمالی شورای وحدت نیز یاد میشد تصمیم گرفت حوزه انتخابیه خود را به کرمان تغییر داده تا از شکست احتمالی در تهران گریخته باشد و بتواند از زادگاه خود وارد بهارستان شود.
مسیرهای دیگر تداوم حیات
گروههای دیگری نیز وجود دارند که از روشهایی غیر از ارائه فهرست در تهران حیات سیاسی را میجویند. احزاب غیر رادیکال اصلاح طلبان و همچنین نزدیکان روحانی در حزب اعتدال و توسعه اگرچه در تهران فهرست مستقلی ارائه ندادهاند اما در راهبردی متضاد با جناح چپ اصلاحات حضور فعالی در انتخابات داشته و در شهرستانهایی که احتمال پیروزی خود را بالا میدانند وارد عمل شدهاند.
به طور مثال محمدباقر نوبخت که از او به عنوان سر لیست اعتدالیون در تهران یاد میشد همچون محمدرضا باهنر حوزه انتخابیه خود را به زادگاهش رشت تغییر داد تا در تهران روی باسکول رای نرود. احزاب میانه رو اصلاح طلبان نیز برای عدم شکست در تهران لیستی ارائه ندادند اما برای تداوم حیات سیاسی حمایت خود از فهرست علی مطهری را اعلام کردهاند.
انتهای پیام/