واتیکان در اندیشه تعیین جانشین برای پاپ بیمار

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه "هامبورگر ابند بلات" آلمان در مطلبی نوشت: واتیکان این روزها به زمان پس از پاپ فرانسیس فکر می کند. شایعات در این باره در حال افزایش است.

در ادامه این مطلب به وضعیت وخیم جسمی پاپ فرانسیس، رهبر کاتولیک های جهان اشاره شده و آمده است: صدای او لرزان است، او اغلب نفس خود را از دست می دهد و از یک کارمند می خواهد که سخنرانی های او را بخواند. در هفته عید پاک، چشم جهان به پاپ فرانسیس است که زمستان سختی را با مشکلات و سختی های فراوان پشت سر گذاشته است. کاتولیک‌ها از سلامت این مرد 87 ساله آرژانتینی که معمولاً در واتیکان روی صندلی چرخدار می‌نشیند و به دلیل آنفولانزا و برونشیت مجبور به لغو چندین قرار ملاقات در هفته‌های اخیر شده است، نگران هستند.

پاپ فرانسیس با توجه به وضعیت نامناسب سلامتی خود گفته است که واتیکان در حال فکر کردن در مورد یک کنفرانس برای انتخاب جانشین است. پاپ 87 ساله در زندگینامه خود با عنوان «زندگی» نوشت: در طول بستری شدنش در بیمارستان در سال گذشته، یک یا دو نفر بودند که ترجیح می‌دادند مبارزات انتخاباتی انجام دهند و از قبل به برگزاری کنفرانس جدید برای تعیین جانشینی فکر می‌کردند.

فرانسیس بر خلاف سلف خود بندیکت شانزدهم هرگز تصمیم به استعفا نگرفته است. وی هرگز به آن فکر نکرده است زیرا برای او مسئولیت پاپ مادام العمر است. اما از هم اکنون در واتیکان گمانه زنی هایی در مورد نامزدهای احتمالی برای جانشینی خورخه برگولیو که یازده سال در این سمت بوده است وجود دارد. 132 نفر از 241 کاردینال کلیسای جهانی در حال حاضر حق رای دادن در یک کنفرانس احتمالی در این باره را دارند. در پایان سپتامبر بود که پاپ فرانسیس 21 کاردینال جدید را منصوب کرد که 18 نفر از آنها انتخاب کنندگان پاپ بودند.

اما در اینجا این پرسش مطرح است که کدام یک از حاملان بنفش واقعاً واجد شرایط جانشینی فرانسیس هستند؟ پس از یک لهستانی، یک آلمانی و یک آمریکایی جنوبی، ممکن است زمان برای بازگشت این مسئولیت به یک ایتالیایی به عنوان پاپ فرا برسد. در این راستا شانس خوبی برای کاردینال پیترو پارولین (64 ساله ) وجود دارد.

این کاردینال ایتالیایی شمالی چهارمین معاون خواهد بود که در تاریخ کلیسا به عنوان پاپ انتخاب می شود. پارولین یک دیپلمات میانه رو است که به دلیل صلاحدید و تمایلش برای دوری از توجه بیش از حد مورد احترام همه است. اگرچه او بالفعل "دست راست" فرانسیس است، اما روابط خوبی با محافل محافظه کارتر دارد.

کاردینال ماتئو زوپی، رئیس کنفرانس اسقفان ایتالیا هم جانشینی در میان ایتالیایی ها محسوب می شود. این اسقف اعظم بولونیا مانند پارولین، به دلیل سن نسبتاً کم (67) کاندیدای ایده آلی برای پست پاپی طولانی تر است.

او مهارت دیپلماتیک زیادی را در طول ماموریت های صلح به نمایندگی از پاپ در کی یف و واشنگتن نشان داد. زوپی ارتباط نزدیکی با جامعه مردمی کاتولیک Sant'Egidio دارد که به شدت متعهد به کمک به مهاجران است. او یکی از رده‌های جوان‌تر کاردینال‌هایی است که اصلاح‌گرا و وفادار به فرانسیس محسوب می‌شوند.

"ماریو گرچ مالتیایی" نیز یک کاندیدای مترقی است. این مرد 66 ساله اخیراً استعداد سازمانی خود را به عنوان دبیر کل مجمع اسقف‌ها نشان داد. وی گرچه سهم قابل توجهی در آماده سازی مجمع جهانی که توسط فرانسیس در سال 2021 با عنوان "برای یک کلیسای سینودی - جامعه، مشارکت و ماموریت" آغاز شد، داشت، تحت رهبری او، مجموعه ای جامع از آرزوهای اصلاحی، ابتدا در سطح اسقفی، سپس در سطح قاره و در نهایت در سطح کلیساهای جهانی گرد هم آمد.

پس از سه بار روی کار آمدن پاپ از اروپا و آمریکای جنوبی، مردم رم همچنین به این مسئله می اندیشند که آیا زمان روی کار آمدن یک پاپ از آفریقا فرا رسیده است؟ کاردینال رابرت سارای 74 ساله که اهل گینه است، یکی از نامزدهای احتمالی برای این سمت است.

کاردینال رابرت سارا بارها علیه سیاست های مهاجرتی فرانسیس صحبت کرده و از جوانان آفریقایی خواسته است که کشورهای خود را با رها کردن آنها برای رویاهای غیرممکن در اروپا فقیر نکنند. از سوی دیگر، روابط بین سارا و پاپ فرانسیس هرگز خوب نبود. بنابراین، سارا کاندیدایی برای کسانی است که تغییر مسیر واضح در واتیکان را تبلیغ می کنند. با این حال، سن او می تواند مانعی برای انتخاب او باشد.

از طرفی محافظه کاران در واتیکان به دنبال چهره های نمادین بیشتری هستند. در اروپا، کسانی که نوستالژیک پاپ بندیکت محافظه کار هستند، به دنبال کاردینال بوداپست پیتر اردو (71) به عنوان پاپ آینده هستند. تاریخ مجارستان، تحصیلات و حتی ایده‌های آن بسیار متفاوت از ایده‌های پاپ فرانسیس است که از موضوع مهاجران شروع می‌شود. او سعی می کند تا حد امکان روابط بین کاتولیک ها و کلیساهای ارتدوکس را بهبود بخشد، که مطلوب است زیرا این یک هدف جهانی مهم تر از اتحاد با کلیساهای پروتستان برای واتیکان است.

انتهای پیام/