سپاهان در سراشیبی سقوط


عملکرد سپاهان مقابل نساجی نشان داد که تیم مورایس با وجود قابلیت‌های فنی پرشماری که دارد، انگیزه لازم برای ادامه کار را از دست داده و نبود انسجام تیمی و تاکتیکی در کنار ناتوانی مهاجمان در زدن ضربات آخر مهم‌ترین دلایل تساوی این تیم هستند.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، هفته بیست و سوم رقابت‌های لیگ برتر روز گذشته با برگزاری 8 دیدار به پایان رسید که در یکی از این رقابت‌ها تیم فوتبال سپاهان مقابل نساجی تن به تساوی بدون گل داد.

سپاهان و نساجی در سرنوشت‌سازترین بازی‌های هفته بیست و سوم به تساوی بدون گل رسیدند تا روند نزولی شاگردان مورایس همچنان ادامه داشته باشد. زردپوشان اصفهانی در شرایطی آماده مصاف با نساجی شده بودند که قهرمانی را از دست داده و برای ماندن در کورس کسب سهمیه آسیایی، به 3 امتیاز این دیدار نیاز مبرمی داشتند،  اتفاقی که در عمل رخ نداد و زردپوشان اصفهانی 2 امتیاز حساس دیگر را از دست دادند.

سپاهان با این نتیجه 39 امتیازی شده و با توجه به سایز نتایج هفته، جایگاهش را در رده چهارم جدول حفظ کرد.

در آن سو، نساجی در شرایطی راهی اصفهان شده بود که برای فرار از خطر سقوط و بهبود جایگاهش باید از سد سپاهان می‌گذشت؛ شاگردان الهامی اگرچه به هدفشان نرسیدند اما یک امتیاز ارزشمند را از سپاهان گرفتند و به روزهای آینده امیدوارتر شدند.

نساجی با این نتیجه 16 امتیازی شده و همچنان در رده شانزدهم جدول به سر می‌برد.

ادامه روند سقوط

روند سقوط سپاهان همچنان ادامه دارد؛ تیم مورایس مدت‌هاست که از مسیر خارج شده و نشانی از آن تیم شاداب و باکیفیت ابتدای فصل ندارد؛ نکته عجیب آنکه سپاهان مورایس خوب بازی می‌کند، خوب توپ را به گردش در می‌آورد و خوب موقعیت می‌سازد اما قادر به دیکته بازی خود به حریف و گلزنی نیست. در حقیقت عدم انسجام تاکتیکی و بی‌انگیزگی بازیکنان باعث شده تا سپاهان با تمام توان فنی بالا قادر به نتیجه‌گیری نباشد.

بررسی عملکرد سپاهان در چند هفته‌ اخیر نشان می‌دهد که بازیکنان این تیم گرفتار نوعی خلاء ذهنی شده‌اند و در اجرای تاکتیک‌ و برنامه‌های تیمی تمرکز لازم را ندارند و همین امر منجر به آن شده که در روند بازی کاملا گیج و سردرگم عمل کنند.

نگاهی اجمالی به نحوه بازی سپاهانی‌ها مقابل نساجی نشان می‌دهد که شاگردان مورایس در این دیدار همان اشتباهاتی را مرتکب شدند که در بازی‌های قبلی به ویژه بازی با صنعت نفت انجام داده بودند. پیش از این نیز گفته شده بود که ترس از شکست و عدم نتیجه‌گیری روی کیفیت کار بازیکنان سپاهان اثر گذاشته و تیم مورایس علی‌رغم آنکه مهاجمان خوبی دارد اما نمی‌تواند از موقعیت‌های گلزنی که خلق می‌کند، بهره‌ای ببرد.

علاوه بر این همان طور که بارها گفته شده، بازیکنان سپاهان در خطوط مختلف همانند جزایر جداگانه عمل می‌کنند و فاصله زیاد بین خطوط باعث شده تا روند انتقال توپ و بازی در این تیم به درستی شکل نگیرد و در نتیجه کیفیت و زهر موقعیت‌های گلزنی سپاهان با افت فاحشی مواجه شده است.

معضل سپاهان مقابل تیم‌های بسته

علاوه بر تمام موارد فوق باید بی‌انگیزگی را هم به مشکلات سپاهان اضافه کرد؛ از دست رفتن قهرمانی سبب شده تا انگیزه سپاهانی‌ها به طرز چشم‌گیری کاهش پیدا کند و آن میل به برتریی‌جویی و جنگندگی لازم در بازیکنان این تیم دیده نمی‌شود‌ و ادامه این روند می‌تواند حتی شانس سپاهان برای کسب سهمیه آسیایی را به خطر اندازد.

دیدار سپاهان مقابل نساجی بار دیگر مشخص کرد که زردپوشان اصفهانی همچنان در بازی مقابل تیم‌های بسته و دفاعی به مشکل برمی‌خورند. شاگردان مورایس در این دیدار اگرچه تیم برتر میدان بودند اما نتیجه‌ای که به دست آوردند، قابل پیش‌بینی بود. بازی بسته و دفاع فشرده شاگردان الهامی بلای جان سپاهانی‌ها شده و اجازه بهره بردن از فرصت‌های گلزنی را از آنان گرفت.

آشنایی تیم‌های مقابل با اندیشه‌های مورایس و فقدان تاکتیک جایگزین موجب شده که تیم مورایس در بازی با تیم‌هایی مانند نساجی دچار مشکل اساسی شده و امتیازات حیاتی را از دست بدهد.

بازگشت یزدانی به ترکیب

سپاهان مقابل نفت مسجدسلیمان با همان آرایش 3-3-4 همیشگی کار را شروع کرده و مورایس تیمش را با 3 تغییر به میدان فرستاده بود. سرمربی سپاهان در بازی روز گذشته کاوه رضایی را از ترکیب اصلی خارج و علی‌اصغر اعرابی را در پست وینگر  به میدان فرستاد تا در کنار مغانلو و احمدزاده پیکان خط حمله را تشکیل دهند. همچنین مورایس با توجه به مصدومیت دانشگر، سیاوش یزدانی را به ترکیب برگرداند و حسین‌نژاد را هم جانشین محمد کریمی کرد.

زردپوشان روز گذشته تلاش داشتند مالکیت توپ و میدان را به دست گرفته و با استفاده از ضعف نساجی‌چی‌ها در دفاع‌های کناری و بهره گرفتن از قدرت حمل توپ و سرعت بالای احمدزاده و اعرابی دو وینگر چپ و راست خود، با انتقال توپ‌های سریع از فاز از دفاع به حمله، خود را به خط دفاعی نساجی برسانند و خلق موقعیت کنند. برنامه گلزنی سپاهان در این دیدار فرارهای عمقی، ارسال از کناره‌ها و ارسال‌های بلند بود و با استفاده از همین حربه در دقایق ابتدایی موقعیت‌های خوبی را نیز خلق کردند اما با ادامه روند بازی و به مرور شاگردان مورایس اسیر بازی‌ تخریبی و دفاع چند لایه نساجی‌چی‌ها شده و عملاً نتوانستند بازی همیشگی خودشان را ارائه دهند.

سپاهان روز گذشته در تمام فاکتورهای هجومی از جمله مالکیت توپ، تعداد پاس و میزان پاس‌های صحیح و تعداد شوت و شوت‌های در چارچوب عملکرد بسیار بهتری نسبت به نساجی داشت، اما با این وجود، شاگردان مورایس نتوانستند از این برتری بهره ببرند و با آنکه در خلق موقعیت‌های خطرناک و تعداد شوت‌های در چارچوب موفق‌ عمل کردند، اما هیچ‌کدام از موقعیت‌های به وجود آمده راهی به دروازه نساجی نداشت.

نگاهی به آمار بازی مشخص می‌کند که اگرچه سپاهانی‌ها در معیارهای فنی از جمله مالکیت توپ، تعداد پاس و دقت پاس برتری خفیفی نسبت به شاگردان الهامی داشته‌اند اما در زدن ضربات نهایی ضعیف عمل کرده و دقت لازم را نداشته‌اند.

شاگردان مورایس روز گذشته 21 بار به سمت دروازه نساجی‌چی‌ها اقدام به شوت‌زنی کردند که از این تعداد تنها 4 شوت آنها درون چارچوب بوده و همین امر به خوبی گویای ضعف سپاهانی‌ها در زدن ضربات نهایی است. در مقابل شاگردان الهامی میل چندانی به بازی هجومی نداشته و روز گذشته تنها 4 بار به سوی دروازه سپاهان شوت‌زنی کرده‌اند که از این تعداد تنها یک شوت آنها درون چارچوب بوده است.

در واقع تاکتیک ساکت الهامی واگذار کردن مالکیت توپ و میدان به سپاهان، تجمع در یک‌سوم دفاعی زمین خودی و بستن فضاهای حرکتی زردپوشان بود، شیوه‌ای که با درخشش لولن پولی در نهایت به نفع نساجی تمام شده و شاگردان الهامی را به هدف خود رساند.

برآیند تقابل سپاهان و نساجی نشان می‌دهد سپاهان با وجود داشتن قابلیت‌های زیاد در فاز هجومی، در مواجهه با تیم‌های دفاعی هنوز تنوع تاکتیکی لازم را ندارد. این در حالی است که سپاهان ظرفیت‌های بالایی در فاز هجومی داشته و ابزارهای لازم برای تغییر تاکتیک در مواقع لزوم را در اختیار دارد.

در مجموع می‌توان گفت عملکرد سپاهان مقابل نساجی نشان داد که تیم مورایس با وجود قابلیت‌های فنی پرشماری که دارد، انگیزه لازم برای ادامه کار را از دست داده و نبود انسجام تیمی و تاکتیکی در کنار ر ناتوانی مهاجمان در زدن ضربات آخر مهم‌ترین دلایل تساوی این تیم هستند.

در حالت دفاعی اما سپاهان روز آرامی را پشت سر گذاشت. بازیکنان نساجی عملاً هیچ برنامه‌ای برای رسیدن به گل نداشته و در روند بازی فقط یک موقعیت جدی خلق کردند و تنها هدف‌شان این بود که شکست نخورند و حداقل امتیاز ممکن را به دست آورند.

در آن سو بازیکنان نساجی با توجه به نمایشی که ارائه دادند، به خواسته خود رسیدند و امتیازی را که می‌خواستند به دست آوردند. شاگردان الهامی در فاز دفاعی بازی بدون نقصی را به نمایش گذاشتند. مدافعان و دروازه‌بان این تیم، با وجود آنکه زمان زیادی را تحت فشار بودند، اما اشتباه چندانی نداشته و اجازه کار خاصی را به مهاجمان سپاهان ندادند. در حالت هجومی اما بازیکنان نساجی هیچ برنامه‌ای نداشته و کاملاً خنثی عمل کردند.

 

انتهای پیام/170