داستان یک راننده نگون‌بخت؛ مستعدِ بدشانس یا سلطان فاجعه‌؟

به گزارش خبرگزاری تسنیم، در گرندپری چین نیکو هالکنبرگ دویست‌وهشتمین مسابقه خود در فرمول یک را آغاز کرد و دوباره برنده نشد. راننده آلمانی رکورد منفی آندره‌آ سزاریس را برای تعداد مسابقات برگزار شده در فرمول یک بدون حتی یک پیروزی تکرار کرد.

این نخستین بار نیست که راننده هاس آمریکا یک دستاورد تاریخی غم‌انگیز به دست می‌آورد؛ چندین سال است که او یک رکورد منفی مشابه را برای مسابقات بدون سکو به دست آورده است.

نیکو هالکنبرگ کیست؟ یک بازنده بزرگ یا یک مسابقه‌دهنده با استعداد که به طرز فاجعه‌باری بدشانس بوده است؟ هالکنبرگ در اوایل دوران حرفه‌ای خود نتایج قابل توجهی از خود نشان داد و همه او را با سباستین فتل مقایسه می‌کردند. در سال 2005، نیکو عنوان قهرمانی فرمول BMW را به دست آورد.

سال بعد، هالکنبرگ به طور کاملا طبیعی در سلسله مراتب سری‌های نوجوانان حرکت کرد و نخستین حضور خود را در فرمول 3 آلمان انجام داد. نیکو اولین فصل خود را در تیم خانگی تریشک در جایگاه پنجم جدول رد‌ه‌بندی انفرادی به پایان رساند که به طور کلی بد نبود. با این حال، برای جوان آلمانی این به دور از مهمترین لحظه سال 2006 بود؛ در پاییز، هالکنبرگ وارد مسابقات قهرمانی جایزه بزرگ A-1 شد. می‌توان گفت که این اولین چالش جدی در حرفه نیکو بود، زیرا این بار او نه با همتایان خود، بلکه با رانندگان مسن‌تر و کارکشته‌تر رقابت می‌کرد. در تئوری، در گرندپری A-1، هالکنبرگ باید به سادگی در مبارزه با رانندگان تجربه کسب می کرد اما در عوض او با اطمینان عجیبی عنوان قهرمانی را برای تیم آلمانی به ارمغان آورد: شش پیروزی در 11 مسابقه اصلی.

هالکنبرگ هنوز در بازار فرمول یک، راننده مورد تقاضا است. با این حال، بیایید سعی کنیم به پرسش اصلی پاسخ دهیم که آیا هالکنبرگ یک بازنده است یا یک استعداد که به سادگی بدشانسی داشته است؟ با توجه به موارد فوق، احتمال گزینه دوم بیشتر است. موفقیت در سری نوجوانان، همراه با نتایج مناسب در تیم‌های سطح متوسط ​​فرمول یک، به توانایی‌های مسابقه‌ای چشمگیر راننده اشاره می‌کند. اگر او در یک زمان خود را در یک تیم واقعاً رقابتی می‌یافت، ما در اینجا درباره آنتی رکوردهای او بحث نمی‌کردیم. تا حدودی می‌توان هالکنبرگ را راننده‌ای نامید که به سادگی پتانسیل قابل توجه خود را به طور کامل درک نکرده است. نمونه‌های زیادی از این دست در تاریخ فرمول یک وجود دارد.

بحث دیگر در دفاع از نیکو، تقاضای او در بازار است. پس از تکمیل همکاری خود با رنو، هالکنبرگ به مدت سه سال پشت این شبیه‌ساز حرکت کرد و به عنوان راننده ذخیره برای استون مارتین مسابقه داد. در سال 2022، هاس از بازگشت هالکنبرگ به صفوف مسابقه‌‌ای خود ترسی نداشت و امسال آئودی به نیکو علاقه‌مند است. از میان همه گزینه‌های موجود، شرکت آلمانی که از منابع مالی هم محروم نیست، راننده‌ای 36 ساله که نه پیروزی‌های برجسته‌ای دارد و نه یک مولفه رسانه‌ای قدرتمند را ترجیح می‌دهد.

انتهای پیام/