ناگفته‌ها و سختی‌های محیط‌بانی و محیطبانان در پارک ملی بمو
محیط‌بانی بر خلاف آنچه مردم تصور می‌کنند راحت نیست، زیرا این قشر پرتلاش بدون امکانات و تجهیزات مناسب از عرصه‌های محیط‌زیست عاشقانه و بدون چشم‌داشتی حفاظت می‌کنند و سختی کار را به جان می‌خرند، اما آن‌گونه که باید قدر زحمات آنها دانسته نمی‌شود.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از شیراز، 11 ذی‌القعده ولادت حضرت علی ابن موسی الرضا (ع) و روز محیطبان است. محیطبانان با تاسی از ضامن آهو، جان خود را کف دست گرفته و از محیط‌زیست و گونه‌های موجود در آن حفاظت می‌کنند.
دلخوشی گونه‌های جانوری ارزشمند پارک ملی بمو استان فارس برای ادامه حیات نیز به محیط‌بانانش است؛ به 40 محیط بانی که تاکنون هشت نفرشان در این راه شهید شده‌اند.
پارک ملی بمو در جنوب ایران سومین پارک ملی حفاظت شده پس از پارک ملی گلستان و پارک ملی ارومیه در شمال و شمال غرب ایران است که حدود 50 هزار هکتار وسعت دارد و یکی از مناطق چهارگانه طبیعی است. گونه‌های مختلف گیاهی و حیوانی نادر همچون پلنگ، آهو، گراز، قوچ و میش، بز و پرندگانی مانند عقاب طلایی در زیستگاه طبیعی بمو وجود دارد. علاوه بر گونه‌های مختلف جانوری، پوشش گیاهی پارک ملی بمو هم مورد توجه و ارزشمند است.
در سالروز میلاد با سعادت امام رضا علیه السلام و روز محیط بان همراه با طلوع آفتاب میهمان محیط بانانی خونگرم (که گویی صفا و سادگی را از طبیعت به ارث برده‌اند) در پارک ملی بمو شدیم تا گوشه‌ای از جذابیت‌ها، سختی‌ها و بی‌مهری‌ها را که این عاشقان طبیعت ایران عزیز در مسیر خدمت خود می‌کشند، به تصویر بکشیم.
مهدی محمدجانی؛ رئیس پارک ملی بمو در گفت‌و‌گو با خبرنگار تسنیم از شیراز، وسعت این پارک طبیعی را بالغ بر 48 هزار هکتار اعلام کرد و گفت: این پارک بین کلانشهر شیراز، مرودشت و زرقان و روستا‌های اطراف واقع شده است.
وی با بیان اینکه حدود 700 گونه گیاهی معادل حدود 10 درصد گونه گیاهی کشور، در این پارک ملی وجود دارد، افزود: به گفته متولیان آب منطقه‌ای، حدود 70 درصد از آب شرب مناطق مسکونی اطراف، از ین پارک تامین می‌شود.
محمدجانی با بیان اینکه پارک ملی بمو از لحاظ پوشش گیاهی و گونه‌های جانوری از معدود و محدود مناطق تحت حفاظت ایران است، تصریح کرد: گونه‌های جانوری و حیات وحش این پارک در ایران کم نظیر است و آرامش حیات وحش این پارک با توجه به وسعت زیاد و کمبود نیرو نتیجه تلاش شبانه‌روزی همکاران در محیط زیست است.
وی باغ‌شهری‌های اطراف این پارک را یکی از معضلات محیطبانان در حفاظت از این منطقه حفاظت شده عنوان کرد و گفت: مرز پارک با این باغ‌شهرها فقط یک جاده کم‌عرض است و اگر متخلفی از درون این باغ‌شهرها بخواهد به حیات وحش تعرضی داشته باشد، مشخص نیست و گاهای ما حتی صدای شلیک را هم نمی‌شنویم.
احمد رستگار یکی از محیطبانان پارک ملی بمو نیز به تسنیم گفت: برای مراقبت بهتر از گونه‌های ارزشمند جانوری و گیاهی پارک ملی بمو نیازمند همکاری مردم هستیم.
وی به سابقه بیش از 10 ساله خود در این عرصه و شهادت سه نفر از همراهان محیط زیستی که استخدام رسمی نبودند در سال گذشته اشاره کرد و افزود: بعد از یک سال و هشت ماه هنوز احراز شهادت این افراد مشخص نشده است و انتظار داریم روند کار کسانی که در این عرصه صادقانه و بدون هیچ چشم داشتی کار می‌کنند، تسریع شود.
رستگار با اشاره به اینکه از لحظه شهادت یا جانبازی یک محیطبان تا وقتی که محرز شود، حقوق و مزایای خانواده قطع می‌شود، تاکید کرد: اگر قانونگذار در این موارد قوانین خوبی وضع کند، به نفع محیطبانان است و قطعا آینده بهتری در این عرصه خواهیم داشت.
این محیط بان پارک ملی بمو گفت: شغل اصلی روستاییان دامداری و کشاورزی است و مشاهده شده که دام‌هایی به صورت غیرمجاز وارد منطقه حفاظت شده می‌شوند. این معضل باعث انتقال بیماری‌ها و کمبود علوفه در محیط حیات وحش می‌شود که البته به جد پیگیری می‌شود.
پالایشگاه، پادگان‌های نظامی و دامداری‌ها و باغ‌شهرها، از دیگر معضلات محیطبانان در پارک ملی بمو است که این محیطبان با اشاره به آن، افزود: ماشین آلات بی‌کیفیت یکی دیگر از معضلات ماست، منطقه‌ای که سراسر آن کوهستانی و دره است، نیازمند ماشین‌آلات با کیفیت، نیروی ماهر بیشتر و دوربین‌های پالایش آنلاین و پهپاد است و باید به‌روز باشیم، زیرا متخلفین به‌روز هستند و ماشین‌آلات و موتورسیکلت‌های باکیفیت و ادوات به‌روز دارند.
یکی دیگر از محیطبانان با اشاره به اینکه محیط‌بانی بر خلاف تصور عامه کار راحتی نیست، گفت: توقع این قشر از دولت، قانونگذاران و مجریان قانون، رسیدگی به وضعیت معیشتی و کاری محیطبان است.
وی با اشاره به وضعیت بد حقوقی و پرداخت نکردن اضافه کاری به محیطبانان، افزود: باید به سمت پایش‌های نوین برویم.
محمد ویسی؛ دیگر محیط بان پارک ملی بمو گفت: محیط زیست با توجه به تعداد نیروها، بیشترین آمار شهدا را نسبت به دیگر ارگان‌ها دارد و مجروح و جانباز هم به همین ترتیب، لذا ضرورت دارد که دوربین‌های حرارتی و نوین برای حفاظت از محیط زیست و جان نیروها جایگزین شود.
استفاده از پهپاد‌های تخصصی و دیگر تجهیزات نوین روز، قطعا بهترین راه مبارزه با متخلفان در این عرصه است که این محیط بان به آن تاکید کرد و گفت: نبود وسایل کشف و ثبت مدرک از درگیری‌ها با شکارچیان، آن هم در زمان‌های خاص مثل نصف شب، از معضلات عمده ماست.
وی با اشاره به اینکه برخی مواقع متخلف را گرفته و کوله او را توقیف می‌کنیم، اما متخلف با اسلحه فرار می‌کند و در دادگاه ادعا می‌کند که برای تفریح یا کار روی زمین به منطقه رفته بوده، تصریح کرد: در همین چند روز گذشته چنین موردی برای همکاران پیش آمده است و دادگاه در این شرایط می‌ماند که چه کسی راست می‌گوید؟ و حتی می‌گوید من صدای درگیری شنیدم و رفتم ببینم چه خبر است که زخمی شدم و محیطبانان مرا زدند.
محیطبان دیگری در تایید صحبت‌های همکار خود با بیان اینکه در ابتدا برای داشتن شغل وارد این کار شده، ولی پس از ورود و فعالیت عاشق این شغل شده، به بیان زیبایی‌های محیط بانی پرداخت و گفت: ما از بودن در طبیعت لذت می‌بریم و صحنه‌هایی را می‌بینیم که حتی شاید بهترین مستندسازان دنیا هم این صحنه‌ها را مشاهده و ضبط نکرده باشند که بتوانند فیلم و عکسی تهیه کنند.
گل آفرین زارع؛ مدیر روابط عمومی سازمان محیط زیست استان فارس نیز با بیان اینکه به مناطق محیط زیست مناطق چهارگانه می‌گویند، گفت: فارس یک استان، اما درواقع یک کشور کوچک با چهار منطقه آب و هوایی متفاوت است که همزمان که در شهر‌های جنوبی شاهد هوای بسیار گرم هستیم، در شهر‌های شمالی استان بارش برف مشاهده می‌کنیم.
وی با اشاره به اینکه عرصه‌های تحت مدیریت محیط زیست در فارس بیش از 2 میلیون و 600 هزار هکتار است، ادامه داد: نسبت به استاندارد‌های جهانی، تعداد نیروهای محیط زیست بسار کم است و باید تعداد نیروها بیشتر شود تا بتوان حفاظتی درخور استان ارائه کرد.
انتهای پیام/424
