قیام کفن پوشان ورامین در ۱۵ خرداد برگی زرین در تاریخ انقلاب

به گزارش خبرگزاری تسنیم از ورامین، در تاریخ ایران اسلامی قیام 15 خرداد 1342 برگ زرینی در سند مقاومت ایران زمین است که زمینه‌ساز اتفاقات دیگری نیز بوده است.

با نگاهی به تاریخ و بررسی منشأ شکل‌گیری قیام 15 خرداد درمی‌یابیم که در پی فاجعه کشتار طلاب مدرسه فیضیه قم در دوم فروردین 1342، پس از چهلم شهدای فیضیه، امام خمینی (ره) که دیگر این رفتارهای خصمانه را برنمی‌تابید در 13 خرداد 1342 همزمان با روز عاشورا در نطق آتشینی دوران رژیم پهلوی را به دوران بنی‌امیه و بنی‌عباس و حمله رژیم به فیضیه را به واقعه کربلا تشبیه کرد، محرک آن را اسرائیل دانست و به‌شدت شاه را مورد حمله قرار داد.

روز عاشورا در تهران عکس‌های امام توسط تظاهرکنندگان بالا رفت و شعار «خمینی خمینی خدا نگهدار تو، ملت طرفدار تو» به گوش رسید و مردم در مقابل کاخ مرمر شعار «مرگ بر دیکتاتور» سر دادند. در مجموع وقایع روز عاشورا سبب شد که تزلزل‌ناپذیری و شهامت امام به مردم سرایت کند و مردم مثل گذشته از شاه نترسند.

شاه در یورشی شبانه در نیمه شب 15 خرداد 1342 به وسیله کامیون‌های نظامی، خانه امام را محاصره کرده و ایشان را دستگیر و به تهران منتقل کرد. در روز 15 خرداد امام را در باشگاه افسران نگهداشته و در غروب آن روز به زندان قصر منتقل کردند.

تظاهرات در همه شهرها فراگیر شده بود که یکی از مهم‌ترین این شهرها که برای آزادی ایشان دست به تظاهرات و راهپیمایی زد مردم منطقه دشت ورامین بود.

در روز 15 خرداد سال 42 که مصادف با برگزاری آیین سنتی بنی‌اسد بود هیئت‌های سینه‌زنی به روش سنتی بازار سرپوشیده شهر پیشوا را می‌پیمودند تا به گروه‌های عزادار صحن مطهر امامزاده جعفر ابن موسی الکاظم (ع) بپیوندند و مراسم سنتی بنی‌اسد را اجرا کنند.

با گذشت چند ساعت از برگزاری این آیین، نوحه‌ها مضامین متفاوتی پیدا کرد و پیام‌های خاصی را به عزاداران القا می‌کرد کم‌کم نجواها به فریاد تبدیل شد و یکی از اهالی شهر پیشوا بالای منبر رفت و اشک‌ریزان گفت: «مردم در نیمه شب گذشته مرجع تقلید شما آیت‌الله خمینی (ره) را در شهر قم دستگیر کردند و ایشان اکنون در حصر رژیم به سر می‌برد».

صحن مطهر امامزاده جعغر (ع) برای چند لحظه در سکوت تصمیم‌گیری فرو رفت که در این هنگام مردی از بلندگو اعلام کرد: مردم وصیت کنید، غسل شهادت کنید و آماده حرکت شوید؛ روز قبل بود که مردی به نام سید مرتضی طباطبایی رفیعی از اهالی روستای محمدآباد عرب‌ها از قم خبر دستگیری آیت‌الله خمینی را به روستائیان رسانده بود و اهالی روستای محمدآباد بدون اطلاع از حرکت مردم شهر پیشوا به سمت شهر ورامین راه افتادند تا از آنجا به سمت تهران حرکت کنند.

این دو حرکت به موازات هم شکل گرفت مردم شهر پیشوا از جاده اصلی و مردم محمدآباد از بیراهه به سمت تهران به راه افتادند و هیچ‌کدام از حرکت یکدیگر اطلاع نداشتند در طول حرکت مردم پیشوا بسیاری از کشاورزان و مردم ورامین نیز با آنان همراه شدند و جمعیت بسیاری که به گفته شاهدان عینی به بیش از 15 هزار نفر می‌رسید تشکیل دادند، این دو گروه در نزدیکی منطقه باقرآباد و پل این منطقه به هم ملحق شدند که در این محل به گروه نظامی اعزامی از تهران به سرکردگی سرهنگ بهزادی و کاویانی برخوردند که در ابتدا به آن‌ها اخطار دادند توقف کنند ولی مردم خشمگین به دستور آن‌ها توجه نکردند و به حرکت خود ادامه دادند.

در این هنگام سرهنگ بهزادی دستور تیراندازی صادر و قیام مردم دشت ورامین را با خون جوانان این خطه رنگین کرد، در این قیام 7 نفر از بهترین جوانان ورامینی به نام‌های «سید مرتضی طباطبایی رفیعی، عزت‌الله رجبی، امیر هوشنگ معصومشاهی، جعفر عرب مقصودی، مصیب مهابادی، ابوالقاسم اردستانی و حسن خانی» از شهروندان ورامین تنها به جرم حمایت از مرجعیت به خاک و خون کشیده شدند، ولی با خون خود درخت نوپای انقلاب را آبیاری کردند. این حادثه دل‌ها را غمگین کرد و حضرت امام خمینی (ره) آن را برای همیشه عزای عمومی اعلام کرد این قیام خونین زمینه‌ساز قیام و نهضت گسترده‌تری را فراهم کرد که به پیروزی انقلاب اسلامی انجامید.

پس از گذشت 61 سال از قیام 15 خرداد 42 ورامین که زمینه‌ساز پیروزی انقلاب اسلامی شد این تاریخ شکوهمند برای ما نشانه‌هایی دارد که با مقاومت و ایستادگی می‌توان تاریکی‌ها را پشت سر گذاشت و به نور رسید، امروز هم کفن‌پوش حمایت از انقلاب می‌شویم تا دشمنان بدانند که نقشه‌های شوم آن‌ها راه به جایی ندارد و محکوم به شکست خواهد بود.

انتهای پیام/