برپایی نخل‌گردانی سنتی دیرینه در مازندران
مازندرانی‌ها با برپایی شور نوای مخصوص و با نخل‌گردانی در نقاط بسیاری از این استان ارادت شان را به سالار شهیدان کربلا نشان می‌دهند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از محمودآباد، آیین نخل‌گردانی یکی از آئین‌های کهن و دیرینه دیار علوی‌تباران مازندران است که قدمت آن در برخی نقاط به 600 سال می‌رسد. آئینی که از روزهای هفتم تا دهم محرم الحرام برگزار می‌شود و برپایی آن به شکل متفاوت و با روایت‌های متعدد انجام می‌گردد.
آئین نخل‌گردانی نوا که در ییلاق نوا از توابع بخش لاریجان شهرستان آمل از روز هفتم شروع می‌شود و تا ظهر عاشورا ادامه دارد از آئین‌هایی است که توسط طایفه‌های متعدد به اجرا در می‌آید سالانه در این ایام عزاداران حسینی بسیاری را به این منطقه می‌کشاند و شور و شعور خاصی در این ایام با گرداندن این نخل ایجاد می‌کنند.
نخل که در بین مازندرانی‌ها و حتی شیعیان نماد تابوت است و با پارچه‌های مشکی و سبز و با نوشته‌های زیبای یا ابا عبدالله الحسین، یا ابوالفضل العباس، پوشانده و تزئین شده، ارادت خاصی به دو برادر قیام عاشورا نشان داده می‌شود.
این آئین سنتی کهن که میراث‌دار 600 ساله نامیده می‌شود و در فهرست ملی معنوی کشور قرار گرفته در روستای اورطشت بخش سرخ‌رود شهرستان محمودآباد به شکل خاص دیگر با حضور عزاداران حسینی برگزار می‌شود.
مراسم از صبح زود با حضور هیأت‌های مذهبی مختلف روستاهای اطراف این منطقه آغاز می‌شود و وصال دو نخل را به نمایش درمی‌آورد؛ دو نخلی که دو برادر دشت نینوا با نوحه‌خوانی و مدیحه سرایی مداحان اهل البیت با یک حزن و غم خاص مورد سمع و نظر عزاداران حسینی قرار می‌گیرد.
نخل اورطشت با نام آقا عبدالله حسین علیه السلام در جایگاه حسینیه این محل مستقر شده تا نخل دیگر از روستای عبدالله آباد این بخش از شهرستان به سوی این نخل می‌آید تا به عرض ارادت و سلام بپردازد.
همزمان با برپایی این سلام‌دهی دو نخل در سقانفار و حسینیه، دسته‌های عزاداری از روستاهای اطراف به سینه‌زنی و زنجیرزنی می‌پردازند در کنار اینکه با برپایی موکب در جای جای دسته‌های عزاداری با توزیع انواع شربت، نان خشک، شله زرد، آش و خرما به پذیرایی از عزاداران حسینی می‌پردازند.
قبل از نماز ظهر دو نخل به هم وصل می‌شوند و برادر کوچک‌تر با سلام‌دهی به عرض ارادت برادر بزرگتر می‌پردازد و جماعت نیز در همین حین با گفتن "یاحسین یا حسین"،" یا ابوالفضل یا ابوالفضل"، شور و نوای خاصی به این سر سلامتی نخل‌گردانی نشان می‌دهند.
این آئین تا ظهر ادامه دارد و پس از وصل این دو برادر، دو نخل به سمت روستایی به نام افراتخت رهسپار می‌شود و در حسینیه‌ای کوچک خانگی رهسپار می‌شوند تا نذری که سال‌های سال صاحبخانه آن مکان کرده را ادا شود و این پایان بخش آئین 600 ساله نخل‌گردانی دیار علوی‌تبار مازندران است.
در روز عاشورا آئین نخل‌گردانی به شکل دیگر در این منطقه برپا می‌شود و نخل قدمت دار اورطشت برای سلام دهی به امام‌زاده روستای مجاور به نام روستای رودبار بخش مرکزی شهرستان آمل راهی می‌شود که در این روز یعنی دهم عاشورا تمام هیات‌های دسته‌روی و عزاداری حسینی روستاهای اطراف این روستا می‌آیند و به عزاداری می‌پردازند.
نخل آخرین آئینی که پس از عزاداری و دسته‌روی 16 روستا وارد حیاط امام‌زاده عبدالله رودبار می‌شود که مورد استقبال خاص عزاداران قرار می‌گیرد. در این دو روز تمام درب‌های منازل روستاهای اورطشت و رودبار باز و پذیرای عزاداران حسینی با صرف ناهار پذیرایی می‌شوند.
علاوه بر این مراسم نخل‌گردانی، روستای رودبار به همان قدمت میزبانی نخل یعنی 600 سال میزبان برپایی آیین تعزیه‌خوانی است.
انتهای پیام/