۸۳۷ هزار تومان کجا ۶ میلیون تومان کجا؟!
مدارس بیشتر به سالن مد تبدیل شده است تا محل آموزشوپرورش دانشآموزان برخی هم گویا گلایهای ندارند، آنهایی هم که گلایه دارند، صدایشان به جایی نمیرسد.
به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم، قرار به سوادآموزی دانشآموزان بود و نه شیک و پیککردن آنها. سالیان سال است مسئولان مدارس کشور در همه مقاطع تحصیلی پیشنهاد لباس واحد و یکدست برای دانشآموزان را میدهند تا نظم و ترتیبی در مدارس ایجاد شود؛ پیشنهادی که در اغلب مواقع به اجبار تبدیل میشود، در صورتی که هیچ مصوبه خاصی در آموزشوپرورش مبنی بر تهیه لباس فرم مدرسه وجود ندارد.
مدارس بیشتر به سالن مد تبدیل شده است تا محل آموزشوپرورش دانشآموزان. برخی هم گویا گلایهای ندارند، آنهایی هم که گلایه دارند، صدایشان به جایی نمیرسد. انجمن اولیا و مربیان که شاید اولین و آخرین امید بسیاری از والدین باشد، نهایت کاری که میکند تصویب عدد و رقمی است که نه با جیب مردم همخوانی دارد و نه با واقعیت موجود در بازار.
قرار است سقف هزینهای که باید خانوادهها بابت لباس فرم مدرسه پرداخت کنند 837هزار تومان باشد، اما کمتر مدرسهای را میتوان یافت که قصد تمکین داشته باشد. اینکه مدارس هر چند وقت یکبار، لباس فرم دانشآموزان را تغییر میدهند، بدون شک یکی از اصلیترین دغدغههای والدین است؛ والدینی که فرزندانشان میتوانند تا دوسه سال از یک لباس استفاده کنند، اما باید به دلیل قوانین مندرآوردی مدارس که اتفاقاً هیچ نظارت جدی هم روی آن نیست، هر سال هزینه گزافی بابت لباس فرم بپردازند؛ هزینهای که در کمال ناباوری این روزها سر به فلک زده است، خصوصاً که طبق همان قوانین مندرآوردی، والدین عمدتاً باید این لباسهای فرم را از محلهایی تهیه کنند که مدرسه میگوید! یعنی حتی اگر پدرومادر دانشآموز خیاط هم باشند، نمیتوانند خود برای دوخت و دوز لباس فرم فرزندشان اقدام کنند تا اندکی از هزینهها بکاهند.
همزمان با نزدیکشدن به آستانه سال تحصیلی جدید، والدین دانشآموزان هزینه تأمین کیف، کفش و نوشتافزار را درنظر میگیرند تا شرایط را برای حضور فرزندشان در کلاس درس مهیا کنند. در این میان آنها باید هزینه خرید لباس فرم یا همان روپوش مدرسه را تأمین کنند، هر چند قیمت تمامشده این لباسها از سوی انجمن اولیا و مربیان تعیین شده است، اما برخی مدارس هزینههای گرانتر از این مبلغ اعلامی را از خانوادهها طلب میکنند، این در حالی است که هزینه 548 تا 837هزار تومانی اعلامشده هم برای قشر ضعیف جامعه بالاست، به خصوص اگر در یک خانه چند دانشآموز حضور داشته باشد. در چنین شرایطی همانند سالهای گذشته تعداد زیادی از والدین نسبت به بیکیفیتی این لباسها ابراز نارضایتی میکنند.
روزبهروز قیمت آموزش بالاتر میرود!
قرار به سوادآموزی دانشآموزان بود و نه شیک و پیککردن آنها. سالیان سال است مسئولان مدارس کشور در همه مقاطع تحصیلی پیشنهاد لباس واحد و یکدست برای دانشآموزان را میدهند تا نظم و ترتیبی در مدارس ایجاد شود؛ پیشنهادی که در اغلب مواقع به اجبار تبدیل میشود، در صورتی که هیچ مصوبه خاصی در آموزشوپرورش مبنی بر تهیه لباس فرم مدرسه وجود ندارد. بدتر آنکه برخی مدارس پا را فراتر گذاشتهاند و با دادن تزهایی، چون لباس ورزشی متحدالشکل این رقم را سنگینتر هم میکنند. متأسفانه این روزها درس خواندن که قاعدتاً باید برای عموم مردم رایگان باشد، به مقولهای لاکچری در جامعه تبدیل شده است که روزبهروز قیمت آن بالا و بالاتر میرود.
گران و بیکیفیت!
خانوادهها نسبت به لباسهای فرم مدرسه گلایه دارند، آنها میگویند این لباسها گران است و کیفیت بالایی ندارد. خانم کلباسی که به تازگی ساکن منطقه 14 تهران شده است، در این رابطه به «جوان» میگوید: «موقع ثبتنام پسرم در مدرسه ابتدایی گفتند که باید 3میلیون تومان شهریه بپردازم، من هم ناچار به پرداخت این پول شدم، تصورم این بود که این پول بابت همه هزینهها از جمله لباس فرم مدرسه است، اما اشتباه فکر میکردم چراکه موقع خروج از مدرسه یک برگه به من دادند و گفتند که باید از آنجا برای پسرم لباس تهیه کنم! برای همین به تولیدی لباس معرفیشده رفتم و دیدن قیمتها شوکهام کرد، در حالی که اعلام میشود قیمت لباسها نباید از 837 تومان بیشتر باشد، بابت هر دست لباس یکمیلیونو 100هزار تومان پول گرفتند.»
لباس فرمهای لاکچری
یکی دیگر از والدین که دو دختر در مقاطع پیشدبستانی و سوم ابتدایی دارد، در این رابطه میگوید: «موقع ثبتنام دخترانم در مدرسه بابت لباس هر کدامشان 2 میلیون تومان گرفتند. علاوه بر آن نیز برای لباس ورزشی آنها طلب پول کردند. وقتی گفتم دخترم خودش لباس ورزشی دارد، گفتند این لباسها باید یکدست باشد و امکان پوشیدن لباس ورزشی دیگری وجود ندارد!»
مادر یکی دیگر از دانشآموزان مقطع چهارم ابتدایی نیز در این رابطه میگوید: «مدرسه پسرم 6 میلیون تومان پول گرفته و در ازای این پول یکدست لباس فرم مدرسه، یک دست لباس ورزشی و لوازم دیگری را که سرجمع 500هزار تومان نمیارزد، به ما تحویل داده است. چطور گفته میشود سقف قیمت لباس مدرسه 837هزار تومان است؟ مگر همه مدارس به این قیمت تعیینشده توجهی دارند؟»
از یک سو، شهریههای اجباری مدارس دولتی که به عنوان کمک به مدرسه دریافت میشود و از سوی دیگر لباس فرمی که معلوم نیست چه سازوکاری برای تعیین قیمتش وجود دارد، هزینه تحصیل را به شدت بالا برده است.
در چنین شرایطی برخی از مدارس هر سال، رنگ لباس فرم را تغییر میدهند و خانوادهها را مجبور میکنند لباس جدید را بخرند! موضوعی که یکی دیگر از والدین به آن اشاره میکند و میگوید: «سال گذشته به آدرس تولیدی لباسی که مدرسه تعیین کرده بود، رفتیم و برای دخترم روپوش مدرسه خریدیم، با وجود اینکه این لباس برای سال تحصیلی جدید او قابل استفاده است، اما مسئولان مدرسه میگویند در سال تحصیلی جدید رنگ دیگری برای لباسها تعیین کردهاند و باید لباس جدید بخریم. کاش این تنوع و این همه اصرار به تغییر لباس بچهها در آموزش هم وجود داشت، نه اینکه بدترین نوع آموزش را در کنار لباسهای رنگارنگ در اختیار دانشآموزان قرار دهیم.»
«تعلیموتربیت» مهمتر است نه رنگ لباس
به راستی که رنگ لباس چه اهمیتی در تعلیموتربیت آیندهسازان این مرز و بوم دارد؟ آن هم در شرایط اقتصادی فعلی که بسیاری از خانوادهها به سختی از پس مخارج برمیآیند و برخی دخلشان همیشه از خرجشان عقبتر است. خانوادهها میگویند مهم نیست که فرزندشان با چه رنگ و چه مدل لباسی به مدرسه برود، اینکه آموزش باکیفیتی در اختیار آنها قرار گیرد، حائز اهمیت است و مسئولان و مدیران آموزشوپرورش باید به این موضوع توجه ویژهای داشته باشند، اما در مقابل مدارس از موضع خود کوتاه نمیآیند و هر سال اصرار به خرید لباس فرمهای جدید و یکدست برای دانشآموزان دارند.
منبع: جوان
انتهای پیام/