ماجرای ساخت کشتی "سفینه النجاه" و برکتی که از سیدالشهدا گرفت
علی اصغر ژولیده در توصیف کشتی "سفینه النجاه" قصیده زیبایی می‌خواند: وقتی خدا به خلقت تو افتخار کرد، ما را برای نوکری‌ات اختیار کرد؛ کشتی هیچ کس به دل ما مَحَل نداد، اما حسین آمد و ما را سوار کرد!
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، کشتی "سفینه النجاه" یکی از نقاط خاص برنامه «محرم شهر» میدان آزادی بود؛ یک کشتی که با پرچم‌های قرمز رنگ و نورانی‌اش از دور دلبری و پای خیلی‌ها را برای کشاندن به میدان آزادی سست می‌کرد. بر بالای کشتی، علاوه بر نگارش اسم مبارک 14 معصوم علیه السلام، یک حدیث مشهور نیز خودنمایی می‌کرد؛ حدیثی که راز دو عالم و شاید رمز استقبال از این کشتی بود: «ان الحسین مصباح الهدی و سفینه النجاه»
کشتی سفینه النجاه سال گذشته برای نخستین بار در میدان آزادی ساخته شد و امسال برای دومین سال، پذیرای عاشقان سیدالشهدا بود. وسعت کشتی افزایش پیدا کرد تا مشتاقان بیشتری امکان حضور در این محل معنوی را پیدا کنند.
علی اصغر ژولیده مداح و ذاکر اهل بیت، مدیر اجرایی ساخت این کشتی بود؛ او درباره تجربه ساخت کشتی سفینه النجاه و حال و هوای معنوی آن سخن گفت.
ژولیده درباره ایده اولیه ساخت کشتی «سفینه النجاه» گفت: سال گذشته، کشتی سفینه النجاه برای نخستین بار در میدان آزادی تهران برپا شد؛ ایده اولیه این کار به دست مهندسین بامعرفت شهر شیراز به تهران آمد، چرا که 3 سال پیش، این کشتی با اندازه کوچکتری در آن شهر ساخته شده بود و زمانی که این ایده را به ما دادند، همراه‌شان شدیم و ساخت کشتی آغاز شد. البته در همان روزها اصلاً فکر نمی‌کردیم که این کشتی، اینگونه اعجاب‌انگیز جلوه پیدا کند. با این حال، برکت خود سیدالشهدا شامل حال آن شد و متمایزش کرد.
او درباره ساخت این المان برای دومین سال گفت: امسال نیز ساخت این کشتی را مجدداً آغاز کردیم، با این تفاوت که مساحت عرصه آن حدوداً 2 برابر شد و به 750 متر مربع رسید. علاوه براین، سال گذشته نمای کشتی با پارچه سیاه پوشانده شده بود و امسال نمای چوبی داشت و جلوه زیباتری پیدا کرد.
این مداح و ذاکر اهل بیت درباره بازخوردهای مردم از حضور در این کشتی گفت: خاطرم هست سال گذشته زمانی که می‌خواستیم کشتی را جمع کنیم، مردم التماس می‌کردند که یکبار دیگر داخل کشتی بیایند و دعا بخوانند. در حقیقت با این کشتی مأنوس شده بودند. خود ما هم دور یکدیگر جمع شدیم، روضه‌ای خواندیم و با آن وداع کردیم. از امام حسین درخواست کردیم که این کار را از ما قبول کند و همگی زیر لب زمزمه می‌کردیم:
«وقتی خدا به خلقت تو افتخار کرد، ما را برای نوکری‌ات اختیار کرد/ کشتی هیچ کس به دل ما مَحَل نداد، اما حسین آمد و ما را سوار کرد»
وی اضافه کرد: روزی که می‌خواستیم ساخت کشتی را آغاز کنیم، همه ما عهد بستیم که نوکری سیدالشهدا را بکنیم و با تمام سختی‌ها و چالش‌ها کار را پیش بردیم. سال اول که برای نخستین بار این کشتی ساخته می‌شد، اصلاً فکر نمی‌کردیم این قدر جلوه کند، اما به برکت خود امام حسین، تبدیل به اتفاقی ملی شد. سال گذشته ما هیچ تجربه‌ای برای ساخت کشتی نداشتیم و برآوردمان این بود که 20 روزه بتوانیم آن را بسازیم. خوشبختانه این مدت زمان طولانی‌تر نشد و کشتی به موقع در میدان آزادی مستقر شد. امسال نیز تجربه سال گذشته به کمک ما آمد و توانستیم دو هفته‌ای این کشتی را بسازیم.
ژولیده در پایان گفت: تجربه محرم شهر، تجربه پرنور و عنایتی برای ما بود؛ به نظرم هر جایی از این عالم، جمعی دست به دست هم بدهند و نیت‌هایشان را برای امام حسین خالص کنند، خداوند جلوه‌ای به آن کار می‌دهد که تا ابد باقی خواهد ماند. به نظر می‌رسد که کار دست فرد دیگری است و ما توفیق پیدا کردیم در کنار آن دست اصلی، گوشه‌ای از این سفره را بگیریم و روزی بخوریم.
انتهای پیام/