قرار بود "VAR" باعث تثبیت عدالت شود نه ترویج بی‌عدالتی
مدیرعامل سابق باشگاه ذوب‌آهن گفت: آوردن این مدلی VAR نه تنها کمکی به عدالت نمی‌کند بلکه عین بی‌عدالتی است؛ اگر در همه بازی‌ها از سیستم VAR استفاده شود، می‌توان به اجرای عدالت امیدوار بود اما وقتی در یک بازی هست و در یک بازی نه، عین بی‌عدالتی است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، هنوز یک هفته از شروع رسمی لیگ بیست و چهارم نگذشته اما آشفتگی عجیب حاکم بر لیگ و مشکلات عجیب و غریب در نحوه برگزاری مسابقات، موج ناامیدی را به فوتبالیستان داخلی تزریق کرده است؛ از گزینشی برگزار شدن بازی‌ها با سیستم VAR تا سرگردانی سه باشگاه بزرگ سپاهان، پرسپولیس و استقلال برای میزبانی، گواه از روزهای سخت فوتبال ایران می‌دهد.
در همین راستا با مجتبی فریدونی؛ مدیرعامل سابق باشگاه ذوب‌آهن گفت‌وگویی کرده‌ایم که در ذیل می‌خوانید:
تسنیم: لیگ بیست و چهارم در شرایطی شروع شد که سازمان لیگ درباره نحوه برگزاری آن سخت‌گیری زیادی داشت، فکر می‌کنید این سخت‌گیری‌ها می‌تواند فضای حاکم بر فوتبال ایران را تغییر دهد؟
آنچه که شواهد نشان می‌دهد، متأسفانه جای هیچ امیدواری نیست؛ امسال قبل از شروع لیگ حرف از این بود که باید تدابیری اتخاذ شود تا هر تماشاگری بتواند روی صندلی خودش بنشیند، گیت‌های ورودی و دوربین‌های کنترل فعال باشند و مدعی بودند تا این الزامات فراهم نشود، لیگ شروع نخواهد شد اما شاهد هستیم که نه تنها این الزامات فراهم نشد بلکه الان ورزشگاهی هم نداریم که تماشاگران بخواهند سر جای خودشان بنشینند. تیم‌های بزرگ ما زمین ندارند و نمی‌دانند کجا باید بازی کنند، تیم ملی ما هم به همین درد دچار است و نمی‌داند کجا باید میزبان رقبایش باشد و آشفتگی عجیبی بر فوتبال ما حاکم است که نشان می‌دهد حداقل از نظر سخت‌افزاری امیدی برای بهبود نیست.
تسنیم: ورود سیستم VAR چقدر می‌تواند به اجرای عدالت در فوتبال ما کمک کند؟
سال‌ها وعده دادند که سیستم VAR وارد فوتبال ما می‌شود و امسال تازه بعد از چند سال وعده، 2 سیستم VAR وارد فوتبال ما شده آن هم برای تیم‌های خاص! عملا آوردن این مدلی VAR نه تنها هیچ کمکی به عدالت نمی‌کند بلکه به نظرم عین بی‌عدالتی است؛ اگر تمام بازی‌های لیگ از سیستم VAR استفاده شود، می‌توان به اجرای عدالت امیدوار بود اما وقتی در یک بازی هست و در یک بازی نه، خودش عین بی‌عدالتی است. به طور مثال استقلال در همین هفته اول با کمک VAR مقابل شمس‌آذر پیروز شد و شاید اگر VAR نبود، بازی مساوی تمام می‌شد و همین 2 امتیاز می‌تواند قهرمان را مشخص کند؛ پس عملا این مدل استفاده کردن از VAR هیچ کمکی به اجرای عدالت نمی‌کند و در حقیقت در حق تیم‌هایی که از این امکان محروم هستند، یک جور ظلم است.
تسنیم: اما باشگاه‌ها به این وضعیت اعتراضی ندارند!
متاسفانه تاکنون هیچ کدام از باشگاه‌ها نسبت به این موضوع اعتراضی نکرده‌اند، درحالی که در 2 فصل گذشته قهرمان لیگ با یک امتیاز اختلاف مشخص شد و تعجب می‌کنم که چرا مدیران باشگاه‌ها هیچ اعتراضی نمی‌کنند و قاعدتا وقتی هیچ اعتراضی نشود، این روند به همین منوال پیش خواهد رفت.
تسنیم: آیین‌نامه سازمان لیگ هم قبل از شروع فصل تغییر کرد، به نظرتان این تغییرات نمی‌تواند به بهبود این فرایند کمک کند؟
در حیطه نرم‌افزاری و قوانین هم کماکان مشکلات و نواقص قبلی وجود دارند به طور مثال هنوز سهمیه بازیکنان خارجی مشخص نشده، سال قبل اعلام کردند اگر هر بازیکن خارجی در کمتر از 60 درصد مسابقات بازی کند، یک سهمیه کم خواهد شد. امسال این رقم به 40 درصد رسیده و اصلا مشخص نیست این اعداد را از کجا آورده‌اند؛ سازمان لیگ سال 1400 آیین‌نامه جذب بازیکنان خارجی را تدوین و ابلاغ کرده، حالا سوال این است که اگر این آیین‌نامه معیار جذب بازیکن خارجی است، طبیعتا هر بازیکنی که می‌آید، این متر و معیار را دارد، پس این 60 درصد و 40 درصد را از کجا آورده‌اید؟ به چه اجازه‌ای برای مربی یا مدیران باشگاه‌ها تعیین تکلیف می‌کنید؟ واقعیت این است که فوتبال ما در همه حوزه‌ها از سخت‌افزاری و نرم‌افزاری تا قوانین و اجرا درگیر آشفتگی است و نمی‌توان به این موارد امیدوار بود.
تسنیم: یکی از مواردی که همیشه به آن اعتراض کرده‌اید، قانون سقف بودجه است، در این مورد دیدگاه‌تان را تشریح می‌کنید؟
در کل دنیا هیچ شرکت و سازمانی را نمی‌توانید پیدا کنید که برایش بودجه‌ای را بنویسند و آن رقم عینا محقق شود و همیشه درصدی ناترازی وجود دارد، به همین دلیل دولت نیز ارگانی مثل دیوان محاسبات را برای تطبیق بودجه ایجاد کرده است و طبیعتا یک بازه زمانی مشخص می‌شود تا ارگان‌ها، شرکت‌ها و حتی باشگاه‌ها بتوانند خودشان را تطبیق دهند؛ از طرفی یوفا از سال 2022 قانون فیرپلی را کنار گذاشته چون واژه "فِیر" این تلقی را به وجود آورده بود که همه تیم‌ها باید برای برنده شدن امکان مساوی داشته باشند و از آن زمان تاکنون از قانون تاب‌آوری مالی استفاده می‌کنند به این معنی که دخل و خرج باشگاه‌ها باید با هم متناسب باشد.
تسنیم: خیلی از باشگاه‌ها نیز به این قانون اعتراض داشتند و دنبال افزایش سقف بودجه بودند.
سازمان لیگ دستورالعملی را نوشته و باشگاه‌ها ظرف 3 سال باید با آن تطبیق پیدا کنند؛ اولا که اصلا سقف بودجه معنایی ندارد، زیرا سقف بودجه به معنای درآمد و هزینه در یک بازه مالی یک ساله است؛ این‌ها اصلا کاری به درآمد ندارند و تنها هزینه‌ها را در نظر گرفته‌اند که آن هم شامل سقف قراردادها می‌شود و اصلا کاری ندارند که باشگاه‌ها در باقی موارد چه کار می‌کنند؛ در حقیقت این قانون سقف قرارداد بازیکنان است و این قانون در بحث اجرا نیز مشکلات زیادی دارد و از وقتی قانون لحاظ شده، اتفاقات دیگری مثل پرداخت‌های زیرمیزی انجام می‌شود. از طرفی نمود عینی اجرای این قانون را هم مشاهده می‌کنید و سقف قرارداد باشگاه‌ها با همه اتفاقات پنهانی که رخ می‌دهد، در بهترین حالت 8 میلیون دلار است در حالی که تیمی مثل شباب الاهلی فقط به سردار آزمون 30 میلیون داده و با ادامه این روند سهمیه ما در لیگ نخبگان هر سال کمتر هم خواهد شد. چون نمی‌توانیم با سایر باشگاه‌های آسیایی رقابت کنیم و طبیعتا هر سال هم سهمیه ما کمتر خواهد شد و به مرور زمان فوتبال ما تنها به لیگ داخلی منحصر می‌شود.
تسنیم: برای قانونمند کردن سازوکار مالی باشگاه‌ها باید چه کرد؟
برای رعایت قانون سقف بودجه، قبل از هر چیز باید برای باشگاه‌ها درآمد تعریف شود؛ باشگاه‌های ما در حال حاضر هیچ درآمدی ندارند؛ جالب است که در ماده 41 آئین‌نامه جدید تمام حقوق تبلیغات محیطی به سازمان اعطا شده و باشگاه‌ها موظف هستند که از سازمان لیگ تمکین کنند؛ درحالی که سازمان لیگ در سال 1384 با عنوان موسسه غیرانتفاعی سازمان لیگ برتر به ثبت رسیده و سهام آن به آقایان کفاشیان، تاج، عزیزمحمدی، نبی و کاظمی تعلق دارد و از آن زمان تاکنون فقط 3 آگهی با عنوان تغییر آدرس، موضوع فعالیت و سال مالی منتشر کرده‌اند و مشخص نیست که سهام منتقل شده یا خیر؛ تا جایی که اطلاع دارم سهام‌داران سازمان لیگ همان افراد هستند و آن طور که شنیده‌ام پرسپولیس و استقلال روی این بند شکایت کرده‌اند با این عنوان که چرا منافع باشگاه‌ها باید در اختیار موسسه‌ای قرار بگیرد که شخصی است؛ در حال حاضر تمام تصمیماتی که سازمان لیگ می‌گیرد، غیرقانونی است و آقایانی که الان در سازمان لیگ نشسته‌اند، طبق قانون اختیاری ندارند و جالب آنکه تمام حقوق تبلیغات به سازمان لیگی واگذار شده که مشخص نیست چه کسی صاحب و مالک آن است.
انحصار سازمان لیگ در تبلیغات محیطی را نادرست می‌دانید؟
باشگاه‌ها نه‌تنها در این قانون هیچ سهمی ندارند بلکه مشخص نیست درآمدی که به دست می‌آید هم قرار است چگونه بین آنها تقسیم شود؛ عملا در فوتبال ما نه درآمدی برای باشگاه‌ها تعریف شده و نه زیرساختی داریم و تنها نظارت می‌کنیم؛ قانون‌گذاری کار شما نیست بلکه وظیفه فدراسیون است اما اختیارات هیئت مدیره باشگاه‌ها و حتی کادر فنی را گرفته‌اند؛ وقتی قانون می‌گذارند که با بازیکن بالای 30 سال حق ندارند بیشتر از یکسال قرارداد ببندند، عملا به شعور مربی توهین می‌کنند، حالا سازمان لیگ عقب‌نشینی کرده و این مدت زمان به 2 سال رسید؛ در واقع قانون مدام تغییر می‌کند و عملا همه سردرگم هستند.
با استناد به گفته‌های شما، فعالیت سازمان لیگ غیرقانونی است؟
طبق قانون مجامع شرکت‌ها باید به طور سالیانه تشکیل و هیئت مدیره انتخاب شود، صورت‌های مالی تثبیت و بازرس گزارش دهد اما این روند اصلا در سازمان لیگ رعایت نمی‌شود و اصلا بعید می‌دانم که کسی از این موضوع خبر داشته باشد و اصلا هیچ اطلاعات و اثری در مورد انتقال سهام، برگزاری مجمع، تعیین هیئت مدیره، صورت‌های مالی و غیره وجود ندارد و باشگاه‌ها به عنوان ذی‌نفع می‌توانند از طریق اداره مالیات و سازمان ثبت شرکت‌ها پیگیر این موضوع باشند تا مشخص شود که اصلاً چه کسی صاحب سازمان لیگ است؛ وقتی قانون می‌گذارید که همه حقوق تبلیغات به سازمان لیگ تعلق دارد، این درآمد را باشگاه‌ها ایجاد می‌کنند، چرا باید به جیب جایی ریخته شود که مشخص نیست به چه کسی تعلق دارد؟ باید آیین‌نامه‌ای تدوین و نحوه تقسیم درآمد بین باشگاه‌ها مشخص شود اما هیچ چیزی در این مورد وجود ندارد و همه چیز غیرشفاف است.
تسنیم: چرا تاکنون کسی به این موضوع ورود نکرده است؟
شخصاً فکر می‌کنم آقایانی که در سازمان لیگ نشسته‌اند، هیچ اختیاری ندارند و در حال تصرف غیرقانونی در حق و حقوقی هستند که اسامی به 5 نفر دیگر تعلق دارد؛ جالب است که از آن 5 نفر حداقل 3 نفرشان بر سر کارند و نمی‌دانم چرا برای انتقال و واگذاری سهام اقدامی نمی‌کنند؟ جالب است آن طور که شنیده‌ام خود سهام‌داران سازمان لیگ نیز از این وضعیت گله دارند و نگران هستند که درصورت به وجود آمدن یک بدهی مالیاتی، تکلیف آنها چه می‌شود؛ جالب‌تر آنکه می‌گویند در اساسنامه سازمان لیگ بندی وجود دارد که سهام سازمان در صورت فوت سهام‌داران فعلی به وراث آنها تعلق می‌گیرد اما هیچ کس پیگیر این موضوع نیست.
تسنیم: نحوه مدیریت فوتبال ایران همیشه مورد انتقاد بوده، چرا هیچ فرآیند و ساز و کار مشخصی در این بخش وجود ندارد؟
متأسفانه فوتبال ما نیز مثل سایر بخش‌ها دچار روزمرگی است و با برنامه‌ریزی بیگانه‌ایم؛ یکی دیگر از بند‌های جالب آیین‌نامه جدید سازمان لیگ، الزام مدیران باشگاه‌ها برای گذراندن دوره‌های مدیریت فوتبال است اما دوستان آمدند و در مرکز ملی فوتبال یک روز دوره گذاشتند و با یک کلاس 15 دقیقه‌ای سروته قضیه را هم آوردند؛ همه کارهای ما همین مدلی است، من به خاطر دارم که از سال 98 می‌گویند تا گیت‌ها، بارکدخوان، دوربین و غیره درست نشود، لیگ را شروع نمی‌کنیم و حتی بازی‌ها را 2 هفته عقب انداختند اما بعد از 5 سال هنوز همان نقطه هستیم.
تسنیم: پس عملا نباید هیچ نقطه امیدوارکننده‌ای در فوتبال ما وجود ندارد؟
در کمیته تدوین مقررات فدراسیون فوتبال اتفاقات خوبی رخ داده است؛ قبلا آقای نصیرزاده در این پست به دلیل آنکه مدیرعامل یکی از باشگاه‌ها بود، وقت چندانی نداشت اما از وقتی دکتر سیدعباس موسوی جانشین ایشان شده، اعضای کمیته معرفی شدند و روند کار خبر از اتفاقات خوب می‌دهد؛ البته اکثر اعضای کمیته از وکلا و قضات کشور هستند و بنا به ماهیت شغل‌شان وقت زیادی ندارند اما همین که کمیته از حالت تک نفره بودن خارج شده، اتفاق امیدوار کننده‌ای است.
چرا باشگاه‌های ایرانی هیچ استراتژی مشخص و بلندمدتی ندارند؟
هیچ کدام از باشگاه‌های ما استراتژی ندارند و در واقع باشگاه‌ها دنبال کننده استراتژی مربیان هستند و با تغییر کادر، سیستم بازی و حتی کل استراتژی تیم‌ها هم تغییر می‌کند، در حالی که در باشگاه‌های بزرگ جهان این مربیان هستند که باید تابع سیستم باشگاه‌ها باشند؛ باشگاه‌های بزرگ روش و استراتژی بلندمدت دارند و آکادمی باشگاه مطابق آن بازیکن پرورش می‌دهد و حتی باشگاه مطابق سیستم خودش در نقل و انتقالات بازیکن می‌گیرد اما در ایران هیچ کدام از باشگاه‌ها سیستمی ندارند که مربیان و بازیکنان در قالب آن فعالیت کنند و هر مربی که می‌آید، استراتژی باشگاه را تغییر می‌دهد.
آکادمی‌‌ها در این میان چه نقشی دارند؟
آکادمی در فوتبال روز جهان جایگاه بالایی دارد و همه مربیان درجه یک اولین موضوعی که به آن توجه می‌کنند، آکادمی است اما متأسفانه برخی از مربیان ما حتی نمی‌دانند که باشگاه آکادمی دارد یا نه؛
انتهای پیام/170