لرستان در سوگ رحلت پیامبر رحمت

به گزارش خبرگزاری تسنیم از خرم‌آباد، روزهای پایانی ماه صفر است. به مسجد می‌رود. از مردم می‌خواهد اگر هر کسی حقی بر او دارد نزدیک آید و ادا کند، حتی به نواختن تازیانه‌ای.

سه بار بر گمان حقی که زایل شده‌است بانگ می‌زند. پاسخ از کسی نمی‌آید. مگر می‌شود از «رَحْمَةً لِلْعَالَمِینَ» هم آزردگی‌ای بر تن و جان کسی نشسته باشد؟

خداوند نگران پیامبر اکرم(ص) است و پیامبر حتی در آخرین روزهای زندگی هم محزون بر امتی که در گرویدن به توحید سستی کرده‌اند و بر دل‌های‌شان در کنار معجزه‌های وحی هم غِشاوه زده‌اند.

پیامبر(ص) می‌خواهد به‌هر طریقت ممکن ایمان‌های لرزان را به انفاس قدسی ملکوت پیوند زند، امّا اصرار او بر هدایت کجا و اعراض‌کردن قلب‌ها و چشم‌های مُهرزده کجا؟

اینجا است که خداوند بر آن خلق عظیم  و سرسلسله جنبان آفرینش نگران می‌شود. آیه نازل می‌کند:« وَلاَ یَحْزُنْکَ الَّذِین‌َ یُسَارِعُون‌َ فِی‌ الْکُفْرِ». دوباره آیه می‌آید:«وَمَن‌ْ کَفَرَ فَلاَ یَحْزُنْکَ کُفْرُه‌ُ اِلَیْنَا».

پیامبر همچنان امّا بر سرنوشت قوم زقوم بیم دارد. نزدیک است که جانش را از دست بدهد. دوباره آیه بر سینۀ گشاده و شکافته‌‌اش فرود می‌آید: «فَلَعَلّکَ باخِع‌ٌ نَفْسَکَ عَلی آثارِهِم‌ْ اِن‌ْ لَم‌ْیُؤْمِنُوا بِهذَا الْحَدیث اَسَفا».

حالا 14 قرن گذشته است و هنوز که هنوز است شهرها و روستاها سوگوار رحلت پیامبری هستند که جهان خلفت طفیل وجود او است.

دسته‌های عزاداری در شب گذشته و صبح امروز به خیابان‌ها آمده‌اند و در سوگ رحلت پیامبر اکرم(ص) و امام حسن مجتبی(ع) بیرق‌های عزا در تکایا و حسینیه‌ها برافراشته‌اند.

دسته‌روی عزاداری مردم خرم‌آباد از پادگان امام حسین(ع) به‌سمت حسینیه عاشقان ثارالله راه افتاده‌است و سینه‌زنی‌ها و زنجیرزنی‌ها است که خود زبان اندوه می‌شود و بر سینه‌ها سوگ می‌کوبد.

مردم لرستان امروز در سالروز سوگ آن قلب رحمت با پخت نذری سیرۀ مهربانی پیامبر(ص) را بین یتیمان و همسایگان پخش می‌کنند که او حتی حق همسایه را بزرگ شمرده‌است و معجزه‌اش مدارا و رواداری است.

انتهای پیام/ 644