آسیب اجتماعی با جلسات اداری و مصوبات کاغذی درمان نمی‌شود
نیاز به ارائه آمار و گزارش نیست، مشاهده‌گری محیطی نشان می‌دهد در یزد با رشد آسیب‌های اجتماعی در تنوع گوناگون روبه رو هستیم و دردهای زیرپوست شهر به درمانی فراتر از جلسات اداری و مصوبات کاغذی نیاز دارد.
خبرگزاری تسنیم یزد - فاطمه شریفی - اینجا یزد است، شهر میراث جهانی، دارالعباده و دیاری که مولفه‌های بیشماری از سبک زندگی ایرانی اسلامی در تاریخ و هویت آن نقش بسته است و یزد دیروز ثروتی چندگانه برای ساکنان امروز خود به ارمغان آورده است.
اما باید چند قدم از تاریخ پیش‌تر گذاشت و یزد امروز را از کف خیابان نظاره کرد، تحولات و تغییرات اجتماعی دهه اخیر کاملا مشهود است. مشکلات اقتصادی، مشاغل کاذب و تغییر رفتارهای نامناسبی را به هویت اقتصادی و اجتماعی یزد اضافه کرده و نبود برنامه‌ریزی صحیح برای مناسبات اجتماعی به ویژه اوقات فراغت رفتارهای اجتماعی عجیبی را پیش رو می‌گذارد.
متاسفانه مدیریت آسیب‌های اجتماعی یا به جلسات اداری و مصوبات محدوده شده است یا برنامه‌های در نظر گرفته شده در این زمینه مخاطبانی با سلایق خاص را پوشش می‌دهد و بهتر است بگوییم نگاه سیاسی و حزبی بر تصمیم‌سازی در این عرصه حاکم شده است و یزد بر مداری خارج از مخاطب‌شناسی و برنامه محوری همسو با فعال‌سازی ظرفیت‌های مختلف در این عرصه حرکت می‌کند.
در چند سال گذشته تضعیف باورهای اعتقادی و حتی انسانی را شاهد هستیم و نمود آن در جامعه مشهود است و این اتفاق به دلیل ضعف در اجرای برنامه‌های فرهنگی، هنری و آموزشی است و آن هم در یزد که پیامدهای جامعه شناختی مهاجرت و رشد فزآینده زندگی شهرنشینی و صنعتی در آن به شکلی شاخص ظهور و بروز دارد.
یزد امروز به اصل برنامه‌ریزی واقع بینانه در حوزه آسیب‌های اجتماعی نیازمند است و متاسفانه متولیان امر آنچنان به مشاجرات و منازعات سیاسی و جناحی سرگرم شده‌اند و جلسات اداری بدون نتیجه باعث شده است که معضلات اجتماعی و چاره‌جویی برای انجام اقدامی یکپارچه در این زمینه به فراموشی سپرده شود.
آسیب‌های اجتماعی در یزد به مرحله خطرناکی رسیده و پیدا کردن راه چاره یک ضرورت فوری است چراکه اگر اقدامی موثر در این زمینه صورت نپذیرد با آشفتگی اجتماعی روبه‌رو خواهیم شد که تبعاتی از جمله رشد ناهنجاری‌های اجتماعی، تعارضات فکری و فرهنگی در جامعه، بروز بدبینی و بی‌اعتمادی و افزایش فزآینده مطالبات را به همراه خواهد داشت.
از دیگر سو کاهش احساس امنیت اجتماعی نیز مهم‌ترین برون‌داد در رویایی با آشفتگی اجتماعی است و به جرأت می‌توان گفت برخی نهادهای متولی این امر نه تنها راهکاری پیشِ رو ندارند بلکه گزارشی روشن و کارشناسی نیز از وضعیت موجود نداشته و به کارهای روزمره، سطحی و موازی مشغول هستند.
اگر همه نهادهای مرتبط و متولیان امر این خطر پیش رو را درک نکنند نمی‌توان با این معضل مقابله کرد و رسیدن به مدل و مدیریت یکپارچه و همسو در این عرصه زیربنایی‌ترین اصل است و مشارکت مردم برای حل معضلات اجتماعی یک ضرورت مهم محسوب می‌شود.
در یزد امروز برای حل آسیب‌های اجتماعی و جلوگیری از وقوع بحران‌های جبران‌ناپذیر در این زمینه باید مطالب علمی و پژوهش‌های کارشناسی و دانشگاهی زیربنای شناخت قرار گیرد و نمی‌توان بر مبنای گزارش عملکرد و آمارهای اداری جانب دارانه به تصویری شفاف از فضای موجود برای حرکت به سمت اقدام مطلوب رسید.
اطلاعات واقعی و نظرسنجی‌های میدانی پیش‌نیاز تدوین طرحی جامع برای کاهش و مدیریت آسیب‌های اجتماعی در جامعه است و باید مجموعه‌ای مرکزیت این اقدام را بپذیرد و توانمندی سایر نهادهای مرتبط نیز برای تدوین و اجرای طرح جامع مدیریت آسیب‌های اجتماعی یزد در قالبی یکپارچه به یکدیگر پیوند بخورد چراکه آسیب‌های امروز نتیجه فعالیت‌های جزیره‌ای در این عرصه است.
بر این مبنا زدودن آسیب‌های فرهنگی و اجتماعی از چهره شهر و واکاوی دردهای عمیق برای درمان؛ آماده‌باش اجتماعی می‌طلبد و نیک می‌دانیم امروز در جنگ شناختی و ترکیبی قرار داریم؛ جنگی که هدف اصلی آن خانواده است و خانواده نیز رکن اصلی و بنیادین اجتماع به شمار می‌رود.
امید که ایجاد جامعه‌ای ایمن، سالم و پویا برای یزد با شناخت وضعیت موجود و حرکت در مسیرهایی درست همراه با راه حل‌هایی اجرایی همراه با تعریف پیوست آگاهی بخشی و اطلاع رسانی به موقع در دستور کار قرار گیرد هرچند برخی از چالش‌های اجتماعی به طور کامل قابل برطرف شدن نیست اما می‌توان تبعات و آثار آن را به حداقل رساند.
انتهای پیام/781