کارگردان «نیجریه»: نظمی که به چشم اسکار آمد

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم؛ صباح گویلی کارگردان فیلم‌کوتاه «نیجریه» از آثار راه‌یافته به بخش داستانی چهل‌ویکمین جشنواره فیلم‌کوتاه تهران درباره این اثر توضیح داد: فیلم «نیجریه» داستانی مرتبط با معضلات اجتماعی دارد و در اوایل سال 1402 در شهر سنندج ساخته شده است. این فیلم‌کوتاه در 17 دقیقه ساخته شده است و روایت آن درباره دو جوان بزهکار است که به‌واسطه مصرف مواد، مرتکب قتل می‌شوند. فرد دوره‌گردی شاهد این ماجراست و روی زندگی دو جوان، آوار می‌شود.

وی ادامه داد: داستان فیلم حال‌وهوایی کارمایی دارد و شاهد بازگشت انعکاس نتیجه کار این افراد به سمت خودشان هستیم. فضای کلی روایت اما سورئال و توهم‌زاست.

گویلی درباره دغدغه خود برای پرداختن به این سوژه گفت: وقتی در پیرامون خودمان با پدیده مصرف مواد مخدر مواجه می‌شویم، غالبا نگاه‌مان به سمت کشورهای آفریقایی می‌رود اما من به این دلیل دست روی این فیلمنامه گذاشتم که در شهر خودم یعنی سنندج، بارها و بارها مشابه این اتفاق را دیده‌ام و افراد به‌راحتی و سادگی از کنار آن عبور می‌کنند. شب هم که به خانه می‌رویم، برای‌مان جالب است که بدانیم مشابه همین اتفاق در کشورهای اروپایی و آفریقایی رخ داده است!

وی درباره وجه تسمیه فیلم خود هم توضیح داد: نیجریه کشوری آفریقایی است که سرقت و بی‌بندوباری زیادی در آن جریان دارد و این نام‌گذاری اشاره‌ای کنایی به این موضوع دارد چراکه همین جنس اتفاقات در اطراف خودمان هم رقم می‌خورد. جهان داستان، جهان همان کشور بی‌بندوبار است اما اتفاقاتش همین‌جا رخ می‌دهد.

این کارگردان سینمای کوتاه درباره فضای سوررئال فیلم خود هم گفت: روایت کلی فیلم به‌نوعی رئالیسم جادویی است. بخشی از فیلم متأثر از یک توهم است و می‌توان گفت کل فیلم از ابتدا تا انتها، بازنمایی یک توهم است و از این منظر به سبک رئالیسم جادویی نزدیک شده است. شخصیتی در داستان داریم که فردی دوره گرد است اما در هر مکان و زمانی می‌تواند همراه دو کاراکتر اصلی باشد. از این منظر فضای روایت سوررئال شده است.

کارگردان «نیجریه» درباره وجه تمایز فیلم خود با دیگر آثار مشابه هم گفت: درست است که فیلمسازان زیادی به معضلات اجتماعی مانند طلاق و اعتیاد پرداخته‌اند اما خودم تصور می‌کنم آنچه فیلم مرا متمایز کرده، فضای بومی روایت آن است. به نوعی فیلم روایتی اورجینال دارد. با استفاده از چند المان بومی از لباس کاراکترها تا ماشین سرقتی در فیلم و حتی تتوهای روی بدن بازیگران، فضای آن را نسبت به فیلم‌های مشابه متمایز کرده‌ام.

وی درباره حضور فیلمش در چهل‌ویکمین جشنواره فیلم‌کوتاه تهران هم گفت: این برای اولین‌بار است که من در جشنواره تهران حضور دارم. البته پیش از این فیلم‌های کوتاهی ساخته بودم و در جشنواره‌های داخلی و خارجی دیگری حضور داشتم اما برای اولین‌بار به این رویداد راه پیدا کرده‌ام و معتقدم اتفاق بسیار خوبی برایم رخ داده است. همین که جشنواره روند حرفه‌ای و خوبی را طی می‌کند و مانند بسیاری از جشنواره‌های الف دنیا، تقویم مشخصی دارد، بسیار برایم جالب است. این نظم برگزاری بسیار حائز اهمیت است. جشنواره فیلم‌کوتاه تهران به پشتوانه همین موارد تبدیل به رویدادی مورد تأیید آکادمی اسکار شده است.

انتهای پیام/