کنگره بانوی مبارز و انقلابی/شهیده مرضیه حدیدچی که بود؟

کنگره بانوی مبارز و انقلابی شهیده مرضیه حدیدچی با حضور مسئولان و اقشار مختلف مردم در مرکز استان کردستان برگزار شد.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از سنندج، دختر شهید مرضیه حدیدچی ظهر امروز در کنگره منطقه‌ای بانوی پاسدار (کنگره ملی بانوی مبارز و انقلابی مرضیه حدیدچی (خواهر دباغ)) که با حضور مسئولان و خانواده‌های معظم شهدا در مجتمع فجر سنندج برگزار شد، در توصیف خصوصیات اخلاقی مادرش اظهار کرد: مادرم بسیار پایبند به رعایت واجبات و مستحبات بودند و نماز را در اول وقت به‌جا می‌آوردند.

وی با بیان اینکه در خانواده‌ای مذهبی بزرگ شدم، خانواده خود را مایه افتخار خود دانست و گفت: پدر و مادرم اسوه صبر و بردباری در خانواده هستند.

دختر شهیده حدیدچی گفت: مادرم شهید مرضیه حدیدچی(دباغ) در تمام دوران زندگی الگوی عملی برای فرزندان بودند.

روایت نویسنده کتاب مادر انقلاب از شهیده حدیدچی

منا اسکندری نویسنده کتاب مادر انقلاب نیز خانواده مرحوم مرضیه حدیدچی را اهل فضل و مطالعه خواند و عنوان کرد: مادر و مادربزرگ شهیده حدیدچی مدرس قرآن و همواره مانوس با قرآن بودند و همیشه به پاسخگوی پرسش فرزندان معتقد بودند.

درپایان از خانواده‌های بانوان شهید استان شهیده فاتحی کرجو، شهیده فاطمه اسدی، نویسنده کتاب مرضیه حدیدچی و ... تجلیل و قدردانی بعمل آمد.

به گزارش تسنیم؛ مرضیه حدیدچی در سال 1318 در شهر همدان متولد شد و در خانواده ای مذهبی و فرهنگی رشد و نمو کرد. تحصیلات خود را از مکتب خانه آغاز کرد و از معلومات پدرش در یادگیری قرآن و نهج البلاغه بهره فراوان برد.

مرحومه دباغ در سال1333 با محمد حسن دباغ ازدواج کرد. این ازدواج سرآغاز تحولات زندگی وی محسوب می‌شود. در آغازین روزهای زندگی مشترک به تبعیت از همسرش به تهران مراجعت کرد. در تهران توانست تحصیلات علوم دینی خود را تا سطح (شرح لمعه) ادامه دهد و از محضر استادانی چون مرحوم حاج آقا کمال مرتضوی، حاج شیخ علی خوانساری، شهید آیت الله محمدرضا سعیدی و شهید سید مجتبی صالحی خوانساری استفاده کند.

دباغ در حالی به تحصیل ادامه می‌داد و به فعالیت‌های سیاسی مبادرت داشت که مادر هشت فرزند بود. فعالیت‌ها و حرکت‌های سیاسی دباغ با پخش و توزیع اعلامیه در سال های 41-40 آغاز می‌شود و با ورود به تشکیلات تحت هدایت شهید سعیدی در تهران شدت می‌یابد. همچنین در این دوره با دانشجویان مبارز دانشگاه‌های تهران، شهید بهشتی، صنعتی شریف و علم و صنعت همکاری و تعامل داشته است.

حدیدچی(دباغ) پس از شهادت آیت الله سعیدی در1349 به مبارزه و تبلیغ خود علیه رژیم شاه شدت می‌بخشد و سرانجام در1352 توسط ساواک دستگیر می‌شود. در کمیته مشترک به همراه دخترش شدیدترین شکنجه‌ها را تحمل کرده به سختی بیمار و در زمانی که امیدی به زنده ماندنش نیست از زندان آزاد می‌شود، در حالی که دخترش (رضوانه) همچنان در زندان می‌ماند.

دباغ پس از آزادی تحت عمل جراحی قرار می‌گیرد و از مرگ نجات می‌یابد و پس از چند ماه دوباره دستگیر و زندانی می‌شود. در این دوره از زندان به تقابل ایدئوژیک با گروه‌های مارکسیستی برمی‌خیزد و زنان مسلمان زندانی را پیرامون خود جمع می‌کند. دباغ در1353 برای ادامه مبارزاتش به خارج از کشور می‌رود و تا پیروزی انقلاب اسلامی در هجرت به سر می‌برد.

وی در پایگاه‌های نظامی واقع در مرز لبنان و سوریه آموزش‌های رزمی و چریکی را طی کرد. با گروه روحانیت مبارز خارج از کشور زیر نظر شهید محمد منتظری فعالیت می‌کرد. پایگاه و مرکز فعالیت این گروه در لبنان و سوریه بود و خانم دباغ به سبب ماموریت ها و برنامه های گروه به کشورهای مختلفی از جمله عربستان، انگلیس، فرانسه و عراق تردد داشت.

این شهیده والامقام در بسیاری از حرکت‌ها و فعالیت‌های مبارزان در خارج از کشور راهپیمایی‌ها، تظاهرات و اعتصابات شرکت فعال داشت. دباغ پس از هجرت امام به پاریس در سال1357 به خیل یاران ایشان پیوست و وظایف اندرونی بیت امام را به عهده گرفت و لحظاتی گرانمایه را برای خود رقم زد.

مرضیه حدیدچی در خارج از کشور با عناوین خواهر دباغ، خواهر زینت احمدی نیلی و خواهر طاهره شناخته می‌شد. اکنون عنوان طاهره دباغ برای او به یادگار مانده است.

مرحومه مرضیه دباغ پس از پیروزی انقلاب اسلامی به کشور بازگشت و در مصدر بسیاری از امور از جمله: فرماندهی سپاه همدان و مسئولیت بسیج خواهران قرارگرفت، و سه دوره نماینده مردم تهران و همدان در مجلس شورای اسلامی بود. علاوه بر آن در دانشگاه علم و صنعت ایران و مدرسه عالی شهید مطهری به تدریس پرداخته و قائم مقام جمعیت زنان جمهوری اسلامی بوده است.

مرضیه حدیدچی (دباغ) از جمله زنان مبارز انقلاب اسلامی است که فعالیت‌ها و حرکت‌های سیاسی خود را از سال 1346 آغاز کرده و این مبارزات را تا پیروزی انقلاب اسلامی ادامه داد و پس از آن نیز در مصدر بسیاری از امور از جمله فرماندهی سپاه همدان و مسئولیت بسیج خواهران، 3 دوره نمایندگی مجلس شورای اسلامی و قائم مقامی جمعیت زنان جمهوری اسلامی ایران قرار گرفت.

دباغ در قسمتی از خاطراتش می‌گوید؟«تعدادی از بچه های دانشگاه‌های علم و صنعت، شریف و تهران از طریق شهید سعیدی با بنده ارتباط داشتند که پس از شهادتش این ارتباط به صورت مستقیم شد، بخصوص دو سه تا از بچه های خواهر شوهرم که دانشجو بودن در خانه ما رفت و آمد داشتند که برخی کارها مانند توزیع اعلامیه و تکثیر کتاب ولایت فقیه حضرت امام را انجام می‌دادیم.

همین باعث شد که بچه‌های دیگری هم به خانه ما راه پیدا کنند، ولی قضیه وقتی حاد شد که یکی از این بچه‌ها ازدواج کرد و متاسفانه کارتش را به نشانی منزل ما چاپ کرد که همین باعث شد منزل ما لو برود که فردای عروسی وقتی برای بیرون گذاشتن آشغال‌های عروسی به در کوچه رفتم ساواک به داخل منزل ریخت و داماد و بقیه را دستگیر کرد و خودشان هم تقریبا یک هفته در منزل ما مستقر بودند که پس از مدتی آمدند خود من را نیز دستگیر کردند».

وی در بهمن ماه سال 57 در نوفل لوشاتو بود. هنوز امام خمینی (ره) به ایران نیامده بود که بستن فرودگاه پیش آمد. یک هفته پیش از پرواز امام یعنی پنجم بهمن، شب به ایشان فرمودند بروید برادرهایی را که در ساختمان کار می‌کردند جمع کنید، ایشان همه برادران را در اتاقی که حضرت امام ره معمولا مصاحبه می‌کردند، جمع کرد.

حضرت امام (ره) در این شب فرمودند «من بیعتم را از دوش همه شما برداشتم. هر کدام از هر کشوری آمده اید یا هر کجا ساکن بوده اید و کار می‌کردید برگردید به کشورها و شهرهای خودتان و به زندگیتان بپردازید. من با احمد به ایران می‌روم. اگر اتفاقی نیفتاد شما بعد بیایید».

مرضیه دباغ از واکنش حضار چنین می گوید«همه یکباره گریستند و هر کسی چیزی می‌گفت و هر کدام با زبان حال خودشان چیزی می‌گفتند. از گفته‌‌ها شنیده می‌شد که اگر هزاران جان داشته باشیم در راه شما و آرمان انقلاب فدا خواهیم کرد. من همان طور که آن کنار ایستاده بودم فرمایش حضرت اباعبدالله (ع) در شب عاشورا به یادم آمد که فرمودند: ای قوم هر که ندارد هوای ما سرگیرد و بیرون رود از کربلای ما.

مرضیه دباغ در 27 بهمن اجازه یافت که به ایران بیاید. وی در اوایل درگیری‌هایی با منافقین داشت. که به دنبال آن جلساتی را با تعدادی از آقایان گذاشته که بعد ایشان به همراه مرحوم لاهوتی و 2 تن دیگر از آقایان ماموریت یافتند که برای تشکیل سپاه به منطقه غرب بروند.

این گروه در پاوه، کرمانشاه، ایلام و چند شهرستان بزرگ دیگر سپاه تشکیل دادند و بعد به همدان رفته که به دلیل جو خاص همدان و این که همه گروه‌ها آنجا پایگاه داشتند آیت‌الله مدنی در جلسه‌ای به این نتیجه رسیدند که فرماندهی سپاه همدان را مرضیه دباغ برعهده بگیرد تا سپاه منسجم شود. تقریبا تا اواسط سال 1360 مسئولیت سپاه همدان با ایشان بود.

پس از آن مسئولیت آموزش بسیج را به عهده گرفته و سپس 3 دوره نماینده مجلس شورای اسلامی شدند. همین‌طور برخی آموزش‌های سیاسی نظامی را هم برای بسیج تشکیل دادند. مسئولیت زندان‌های تهران را نیز مدتی به عهده داشتند. همچنین بازرسی زندان‌های کل کشور را نیز عهده‌دار بودند.

دباغ علت انتخاب شدنش را توسط امام(ره) در هیئت حامل پیام امام به گورباچف را بر اساس شناختی که امام در سال 49، نسبت به ایشان داشتند اعلام کردند.

مرضیه حدیدچی (دباغ) از مبارزان پیشگام انقلاب اسلامی پس از گذراندن دوره‌ای بیماری در بیمارستان خاتم الانبیاء(ص) دارفانی را وداع گفت. وی از بیماری قلبی رنج می‌برد.

مرضیه حدیدچی معروف به طاهره دباغ که در دوران نهضت اسلامی طعم زندان و شکنجه‌های سخت رژیم پهلوی را چشیده بود، پس از پیروزی انقلاب، سوابقی از جمله حضور در مجلس شورای اسلامی و فرماندهی سپاه همدان را کارنامه خود ثبت کرد.

انتهای پیام/487