نگاهی به نمایش "صید ممد" / یک رئالیته خالص!
نمایش «صید ممد» با بازی‌های روان، بدون اغراق و مبتنی بر تجارب بازیگرانش اثری باورپذیر است که در عمارت نوفل لوشاتو روی صحنه می‌رود.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در آخرین روز دوران ریاست جمهوری سیدمحمدخاتمی و اولین روز آغاز بکار محمود احمدی نژاد، صیدممد و همسرش در خیالی واهی چشم به راه آمدن رئیس جمهور به خانه سرایداری خود هستند!
این موضوع دستمایه تولید نمایش "صیدممد" شده است. نمایش به وضوح در بستر رئال خلق شده است. از لحظه شروع نمایش که همسر صد ممد در حال کشک سابیدن است چنین بر می‌آید که آرزوی خانواده آنها برای دیدن رئیس جمهور، خیالی بیش نیست!
روابط آدم‌ها در نمایش، کمدی محض است، اگر چه کارگردان آنگونه که انتظار می‌رود کفه ترازوی کمدی نمایش را سنگین‌تر نکرده اما با این وجود بار طنز آن در تراز مناسب و قابل قبولی قرار دارد. حتی وارد کردن معصومه ابتکار به نمایش علیرغم آنکه در ظاهر به نیت کمک به جریان کمدی نمایش نیست اما در حقیقت و با نگاه به بطن اثر، این موضوع قابل شهود است که نویسنده و کارگردان قصدی غیر از این نداشته‌اند. شوخی با افرادی که در بالاترین سطوح مدیریتی کشور قرار داشته‌اند در این نمایش به خوبی جواب داده و نویسنده موفق شده با پرهیز از شوخی‌های سخیف و یا به چالش کشیدن سیاسیون، لحظات شاد و با نشاطی را برای مخاطب فراهم کند. نویسنده تمام ابزار لازم را به خدمت گرفته تا در لفافه و در پوشش کمدی پیام خود را منتقل کند.
از سوختن آش پشت پا تا تغییر شغل آنی و لحظه‌ای صیدممد و دیگر لحظات کمدی نمایش همگی حاوی پیام‌های سربسته‌ی نویسنده هستند.
کارگردانی نمایش به تبعیت از متن در فضایی کاملاً رئال شکل گرفته است. چیدمان صحنه و در هم آمیختن سفره عقد، آشپزخانه و فضای عمومی یک خانه معمولی نشان از تمهید کارگردان در انتقال پیامی مهم دارد. آکساسوار در خدمت کارگردان و برای پیشبرد داستان در دسترس است و این چیزی جز یک رئالیته خالص نیست!
هادی سعادتی در پیروی از سبک رئال حاکم بر نمایشش، بازیگران، صحنه و ابزار را در ریل صحیح قرار داده و در مسیری که شاید ابتدا حرکتش کند به نظر برسد اما در ادامه با ریتمی درست پیش می‌رود و تماشاگر بدون آنکه گذر زمان را متوجه شود با "صیدممد" همراه شده و داستان نمایش را دنبال می‌کند.
بازی‌ها همانی است که کارگردان می‌خواهد، رئال و به دور از اضافات. بازیگرهای نمایش در راستای سبک نمایش حرکت می‌کنند. بازی‌های روان، بدون اغراق و مبتنی بر تجارب بازیگران نقش مهمی در باورپذیر شدن نمایش دارند.
علیرضا جلالی تبار با کوله باری از تجربه صیدممد را بازی می‌کند. تلاش و تقلای بی جهت از او دیده نمی‌شود. او باید صید ممد باشد که هست! یک سرایه دار که اوج ارتقای شغلیش نگهبانی از دیگ‌های غذاست! درک درست جلالی تبار از نقش، صید ممد را آنگونه که باید خلق کرده است. روشنک خسروی سال‌هاست در صحنه تئاتر بازی می‌کند. او با پرداخت درست نقش، همچون جلالی تبار به خوبی از ایفای آن برآمده است. تبادل دیالوگ بین او و جلالی تبار به درستی انجام می‌شود و پذیرش کاراکترشان را برای تماشاچی آسان می‌کند. کاظم برزگر هم که تجارب با ارزشی در تئاتر دارد انتخاب درستی برای نقش سرایدار جدید بوده است. او با انتخاب استایل و سبک گفتار رئیس جمهور اسبق فضای کمدی جذابی پدید می‌آورد و پایان بندی خوبی برای نمایش رقم می‌زند.
نمایش: صیدممد
نویسنده و کارگردان: هادی سعادتی
بازیگران: علیرضا جلالی تبار، روشنک خسروی، کاظم برزگر
عمارت نوفل لوشاتو – 6آبان تا10آذر1403 ساعت 30/19
مشاور تولید: محمد اعتماد مقدم - مدیر اجرایی: کاظم برزگر - دستیار کارگردان: میثم الفتی، مصیب باقری - طراح گریم: اکبر صالحی- طراح صدا، ترکیب صدا: سیامک سلاطی - طراح بروشور، ساخت تیزر: جاوید علیپور، فرزین شکاری - مدیر روابط عمومی، تبلیغات: زهرا شایان فر - مشاور تولید: محمد اعتماد مقدم – عکاس: پویان شاملی - منشی صحنه: حنانه اشرفی نژاد - طراح صحنه: امیر پناهی فر – دستیارصحنه: شادی ثیابی، وحید محققی – دکوراتور: بهنام مالکی - هماهنگی، برنامه ریزی(اجرا): محمد نیکبخت.
خلاصه: صیدممد و همسرش در انتظاری نامتعارف برای ورود رییس جمهور به خانه سرایداری خود به سر می‌برند.
انتهای پیام/
