"افزایش ظرفیت پزشکی" توصیه سند ۲۰۳۰
بررسیها نشان میدهد که موضوع "افزایش ظرفیت تربیت پزشک" یکی از دستورهای صریح "سند ۲۰۳۰" به کشورهای در حال توسعه است؛ در یکی از بندهای این سند بر افزایش قابل ملاحظه تربیت و حفظ نیروی کار بهداشتی در کشورهای در حال توسعه، تأکید شده است.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، دی ماه سال 1400 بود که شورای عالی انقلاب فرهنگی با هدف افزایش دسترسی مردم به خدمات درمانی، مواجهه با بحران پیری جمعیت در آینده، رفع کمبود پزشک، جلوگیری از فرسودگی کادر درمان و کاهش آسیبپذیری نظام سلامت در مواجهه با بحرانها و افزایش دسترسی اقشار مختلف مردم به پزشک، افزایش 20 درصدی ظرفیت پذیرش رشته پزشکی را به تصویب رساند.
اکنون با گذشت نزدیک به 3 سال از ابلاغ این افزایش ظرفیت، به دلیل فراهم نبودن زیرساختهای افزایش ظرفیت، نظام سلامت دچار مشکلاتی از قبیل مشکل تأمین اساتید و زیرساختهای آموزشی و بیمارستانی برای تربیت پزشکان بیشتر شده است.
تأکید شورای عالی انقلاب فرهنگی بر فراهمسازی امکانات افزایش ظرفیت
اخیراً حجتالاسلام عبدالحسین خسروپناه؛ دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی با اشاره به عدم تأمین برخی شرایط لازم برای افزایش ظرفیت پزشک در کشور گفته است: قطعا افزایش ظرفیت پذیرش دانشجویان در پزشکی باید با افزایش امکانات محقق شود و مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز به این امر تاکید کرده اس اما متاسفانه سازمان برنامه و بودجه برای افزایش ظرفیت پذیرش دانشجویان در رشته پزشکی تخصصی انجام نداد.
وی همچنین از بازنگری و احتمال توقف اجرای مصوبه افزایش ظرفیت پذیرش در رشته پزشکی به دلیل عدم فراهم سازی برخی زیرساختها خبر داد.
اما در نقطه مقابل، بررسیها نشان میدهد که موضوع افزایش ظرفیت تربیت پزشک، یکی از دستورهای صریح "سند 2030" به کشورهای در حال توسعه است. در یکی از بندهای این سند بر افزایش قابل ملاحظه تربیت و حفظ نیروی کار بهداشتی در کشورهای در حال توسعه، تأکید شده است:
با وجود این، کارشناسان این حوزه بر این مسئله تاکید دارند که عدم فراهمسازی زیرساختهای لازم برای حفظ و نگهداشت نیروهای انسانی در حوزه پزشکی، صرف افزایش ظرفیت تربیت پزشک در کشور منجر به این خواهد شد که کشورهای توسعه یافته، با افزایش جذابیتهای کاری برای نیروهای جوان، آنها را به سوی مهاجرت به این کشورها سوق دهند.
بنابراین، افزایش ظرفیت پزشکی بدون تدوین قوانین و رعایت الزاماتی برای افزایش نگهداشت نیروها، نه تنها به افزایش دسترسی مردم به خدمات سلامت منتج نخواهد شد که کشور را تبدیل به مکانی برای آموزش نیروهای پزشکی برای تأمین نیروهای کار کشورهای توسعه یافته تبدیل خواهد کرد!
انتهای پیام/