خداحافظی تلخ سپاهان/ به امید روزهای روشن!
سپاهان از آسیا کنار رفت و هنوز تا تیم آرمانی دوست‌دارانش فاصله زیادی دارد اما نوع نمایش و تغییرات کوچک تاکتیکی که کارترون در این تیم ایجاد کرده بود، امیدواری‌های زیادی را به وجود آورده و می‌تواند نویدبخش روزهای بهتر زردپوشان باشد.
گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، هفته پایانی مرحله گروهی رقابت‌های لیگ دو آسیا شب گذشته به پایان رسید و تیم فوتبال سپاهان در آخرین بازی خود مقابل استقلال تاجیکستان به میدان رفت و موفق شد این تیم را با نتیجه 2 بر صفر شکست دهد.
سپاهان خیلی دیر به پیروزی رسید؛ زردپوشان اصفهانی که این رقابت‌ها را با شکست شروع کرده بودند، در ادامه راه نتوانستند نتایج لازم را کسب کنند و تساوی تلخ هفته گذشته باعث شد تا شانس آنها به حداقل برسد اما در نهایت معجزه‌ای رخ نداد و سپاهان با وجود پیروزی مقابل استقلال تاجیکستان از جدم کنار رفت.
پایان در این دوره از رقابت‌ها عملکرد ضعیفی داشت و در هفته اول مقابل الوحدات اردن با نتیجه 2 بر یک شکست خورد؛ هر چند در هفته دوم استقلال تاجیکستان را با 4 گل درهم کوبید اما شکست هفته سوم مقابل شارجه باعث شد تا زردپوشان اصفهانی در شرایط سختی قرار بگیرند. سپاهان در دور برگشت عملکرد بهتری داشت و در هفته چهارم توانست شکست تلخ مقابل شارجه را جبران کند اما در هفته پنجم مقابل الوحدات تن به تساوی یک_یک داد تا عملا کار به اما و اگر برسد و نهایتا در دیگر بازی گروه C شارجه از سد الوحدات گذشت و به همراه تیم اردنی صعود کرد.
سپاهان با پیروزی که شب گذشته به دست آورد 10 امتیازی شده و در رده سوم جدول قرار گرفت؛ در گروه C شارجه و الوحدات به ترتیب با 13 و 11 امتیاز به عنوان تیم‌های اول و دوم به مرحله یک هشتم نهایی رقابت‌ها صعود کردند و استقلال تاجیکستان بدون امتیاز در رده چهارم ایستاد.
اولین آزمون کارترون
کارترون از اولین آزمونش سربلند بیرون آمد؛ البته سرمربی فرانسوی سپاهان تازه کارش را شروع کرده و هنوز نمی‌توان از نظر فنی تفکراتش را بررسی کرد و از طرفی استقلال تاجیکستان نیز تیمی نبود که بتواند توانمندی‌های کارترون را به چالش بکشد با این حال نوع نمایش سپاهان نسبت به قبل تغییرات کوچک اما محسوسی داشت که می‌تواند نویدبخش آینده درخشانی برای زردپوشان باشد.
بارزترین تفاوت سپاهان کارترون با تیم مورایس انتخاب تاکتیک بر اساس ظرفیت فنی بازیکنانش است؛ بررسی و آنالیز بازی شب گذشته سپاهان نشان می‌دهد که تیم کارترون، به دنبال فضاسازی در دفاع حریف با استفاده از پاس‌های کوتاه و پرشمار است و تلاش می‌کند تا با حرکت‌های عرضی و طولی حفره‌ای را در خط دفاعی حریف ایجاد کرده و از طریق آن دست به خلق موقعیت بزند.
بر همین اساس نگاهی به ترکیب اولیه سپاهان نشان می‌دهد که کارترون بازیکنان تیمش را به نحوی چینش کرده که بتوانند بیشترین بهره‌وری را در تاکتیک انتخابی داشته باشند؛ سرمربی فرانسوی سپاهان در قلب خط دفاع از زوج دانشگر و حزباوی استفاده کرد تا علاوه بر افزایش تحرک در خط دفاع، از توانایی‌های این دو بازیکن در بازی‌سازی هم بهره ببرد.علاوه بر این کارترون در پست دفاع چپ و راست، گودرزی و یوسفی را به میدان فرستاد و از لیموچی و محبی به عنوان دو وینگر تیمش بهره گرفت تا سرعت و تحرک تیمش را در دو جناح افزایش دهد.
تاکتیک شناور سپاهان
سپاهانی‌ها شب گذشته با آرایش اولیه 1_3_2_4 به میدان آمدند و در ادامه به سیستم 2_4_4 تغییر تاکتیک دادند. زردپوشان اصفهانی در دقایق ابتدایی بازی سعی داشتند تا با ایجاد فشار روی تیم استقلال، تیم تاجیکی را به لاک دفاعی کشانده و با پرس سنگین بازیکنان استقلال را وادار به اشتباه کنند. با این حال شیوه بازی استقلالی‌ها باعث شد تا بازیکنان سپاهان در ادامه تغییر تاکتیک داده و با شیوه 2_4_4 بازی کنند.
تقابل شب گذشته سپاهان و استقلال را می‌توان به دو نیمه کاملاً متفاوت تقسیم کرد؛ یک نیمه سرد و کسل کننده و نیمه دوم جذاب و باکیفیت. بازی در نیمه نخست کیفیت پایینی داشت و بازی کاملا بسته و دفاعی تیم تاجیکی باعث شده بود تا سپاهانی‌ها در خلق موقعیت با مشکل مواجه شوند؛ از طرفی باری در این نیمه سرعت بالایی نداشت و قطع توپ‌های مداوم و پرس فرسایشی تیم تاجیکی اجازه نمی‌داد که روند انتقال توپ سپاهان کامل شور. نقطه ضعفی که به درستی توسط کادرفنی سپاهانی‌ها تشخیص داده شد و با تغییر تاکتیک به موقع روند حرکتی سپاهان تغییر چشم‌گیری کرد.
سرعت پایین و کمبود هافبک طراح
با این حال نمایش سپاهان بدون ایراد نبود؛ مهم‌ترین ضعفی که در شیوه بازی سپاهان دیده می‌شد، سرعت پایین انتقال توپ زردپوشان از دفاع به حمله بود و همین فاکتور به تیم تاجیکی اجازه می‌داد تا به راحتی همه فضاهای زمین را پوشش دهد و مانع شکل‌گیری حملات سپاهان شود.
از طرف دیگر استفاده از دو هافبک دفاعی خلاقیت خط میانی و بار هجومی سپاهان را به شدت کاهش داده بود؛ واقعیت این است که سپاهان از کمبود یک هافبک طراح و خلاق رنج می‌برد و انزونزوی، دابو و حتی کریمی توانایی‌های لازم برای طراحی حملات را ندارند و این مورد باعث شده تا اکثر حملات سپاهان بدون هدف شکل بگیرند.
علاوه بر این اکثر حملات سپاهان در نیمه نخست روی ارسال از جناحین پایه‌گذاری شده بود، با این حال آقایی‌پور مهاجمی نیست قدرت سرزنی بالایی داشته باشد و این مهم باعث شده بود که اکثر حملات سپاهان در نیمه نخست بدون هدف باشند. هر چند کارترون در نیمه دوم این ضعف تیمش را به درستی تشخیص داد و با اضافه کردن شکاری، کامارا و کاوه رضایی شکل حملات سپاهان را بهبود بخشید.
زردپوشان اصفهانی در فاز دفاعی نیز خوب ظاهر شده و نمایش کم اشتباهی داشتند. عمق خط دفاعی سپاهان در نیمه نخست تا حدودی متزلزل نشان داد و بازیکنان استقلال با هدف قرار دادن آن در حملات، چند موقعیت گل به وجود آوردند که نیازمند با واکنش‌های به‌موقع مانع گلزنی آنها شد. در نیمه دوم شرایط سپاهان در فاز دفاعی نیز بهبود یافته و تیم تاجیکی نتوانست کار خاصی از پیش ببرد.
یکی دیگر از پوئن‌های مثبت تیم کارترون برخورداری از نظم تاکتیکی و انسجام تیمی بود که با توجه به تغییر کادرفنی سپاهان، قابل توجه به نظر می‌رسد.
در مجموع می‌توان دلایل موفقیت سپاهان را در 3 فاکتور انتخاب تاکتیک درست، نظم تاکتیکی و آهنگ حرکتی بهتر زردپوشان و بازی‌خوانی درست کارترون خلاصه کرد.
و در نهایت باید گفت سپاهان از آسیا کنار رفت و هنوز تا تیم آرمانی دوست‌دارانش فاصله زیادی دارد اما نوع نمایش و تغییرات کوچک تاکتیکی که کارترون در این تیم ایجاد کرده بود، امیدواری‌های زیادی را به وجود آورده و می‌تواند نویدبخش روزهای بهتر زردپوشان باشد.
انتهای پیام/170/.
