بن بست سیاسی فرانسه و آلمان محرک صعود راست افراطی اروپا

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه اتریشی «دی پرسه» در مطلبی نوشت: بن بست سیاسی در پاریس و برلین برای بروکسل بسیار نگران کننده است، زیرا پوپولیست‌های راست افراطی در حلقه 27 کشور عضو این اتحادیه می‌توانند در این دوران چالش برانگیز ژئوپلیتیک جایگاهی را برای خود کسب کنند.

سقوط دولت فرانسه و درخواست‌های مداوم برای استعفای «امانوئل مکرون»، رئیس جمهور فرانسه این کشور را در بحرانی جدی فرو برده است و خروجی این بحران هم همچنان نامشخص است. کسری بودجه حدود 6 درصد و دو برابر بیشتر از آنچه در معیارهای ماستریخت مقرر شده است در این کشور وجود دارد و کل بدهی بسیار زیاد است.

در این شرایط نگرانی‌ها در بروکسل، جایی که کمیسیون جدید اروپایی به تازگی در آن کار خود را آغاز کرده است در حال افزایش است. بن بست سیاسی داخلی در پاریس احتمالا تا تابستان ادامه خواهد داشت و تازه بعد از آن امکان انتخابات پارلمانی در این کشور وجود دارد.

نویسنده در ادامه به فروپاشی دولت ائتلافی «اولاف شولتز»، صدر اعظم آلمان اشاره کرده و نوشت: تضعیف تاریخی این دو رهبر و موتور محرک اروپا البته از سوی دیگر رهبران اتحادیه اروپا مورد غفلت قرار نمی‌گیرد و می‌تواند منجر به تغییر توازن قدرت در این اتحادیه شود. حالا در این دوران به ویژه چالش برانگیز ژئوپلیتیکی، آیا  دورانی ( طلایی) برای پوپولیست های اروپایی از جمله جورجیا ملونی، نخست وزیر ایتالیا و ویکتور اوربان، نخست وزیر مجارستان فرا رسیده است؟

استفان سیدندورف از کارشناسان موسسه آلمانی-فرانسوی (dfi) در لودویگزبورگ در این باره گفته است: نه رم و نه بوداپست نمی توانند نقش دو قدرت بزرگ اتحادیه اروپا را بر عهده بگیرند. با این حال، خلاء فعلی در حلقه رهبری اروپا قطعا فرصتی برای ملونی و شرکا است تا نامی برای خود دست و پا کنند.

به گفته وی یک دلیل تاکتیکی نیز برای این مسئله وجود دارد و آن این است که ملونی با «دونالد ترامپ» که در ژانویه به عنوان رئیس جمهور بعدی آمریکا سوگند یاد خواهد کرد و می تواند اروپا را با تهدید تعرفه‌های جدید وارد یک جنگ تجاری کند، ارتباطات خوبی دارد.

این نخست وزیر 47 ساله حتی به خاطر مجموعه عکس‌هایی که در یک شام در نیویورک با «ایلان ماسک»، معتمد ترامپ گرفته بودند، متهم به داشتن رابطه نامشروع با این میلیاردر قرار گرفت. در این شرایط سران اتحادیه اروپا می توانند سعی کنند نخست وزیر ایتالیا را ( برای روابط با آمریکا) به جلو بفرستند. سیدندورف حدس می‌زند که شاید او بتواند در فضایی آشنا با ترامپ درباره توافقاتی مذاکره کند.

در فرانسه نیز سیاستمداران اپوزیسیون دست راستی شانس خود را برای کسب قدرت بیشتر احساس می‌کنند. مارین لوپن، رقیب ماکرون از خود تصویری به نمایش می‌گذارد تا در نهایت رویای ریاست جمهوری خود را در بهار 2027 محقق کند.

در آلمان نیز حزب افراطی جایگزینی برای آلمان می تواند به نتایج چشمگیری در انتخابات زودهنگام فوریه امیدوار باشد.

در این شرایط، اجرای برنامه‌های بلند پروازانه پنج سال آینده برای کمیسیون جدید اروپایی از جمله تقویت این اتحادیه در رقابت با چین و ایالات متحده، همکاری نزدیکتر در سیاست دفاعی و مهاجرت بسیار دشوارتر خواهد بود.

انتهای پیام/