سینما را لوکس نکنید

به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، سیدعباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در تازه‌ترین واکنش نسبت به افزایش محتمل قیمت بلیت سینما در آینده در حاشیه برگزاری مراسم اختتامیه هجدهمین جشنواره سینماحقیقت گفت: «این یک دغدغه دوطرفه است، یعنی هم سینماداران و هم مخاطبان با آن درگیرند. سینماداران به بحث فروش فیلم و قیمت بلیت به‌عنوان یکی از عوامل مؤثر در شغل خودشان نگاه می‌کنند. فضای مصرف‌کننده عام هم که شرایط و مشکلات خودش را دارد. می‌توان با درنظر گرفتن شرایطی منافع این دو گروه را به هم نزدیک کرد؛ کاری که قبل از این آغاز شده بود فروش بلیت به قیمت نیم‌بها در روزهای سه‌شنبه بود. ما حتی می‌توانیم روی تخفیف‌های جدید هم کار کنیم.» از نحوه پاسخگویی وزیر به خبرنگاران می‌توان این‌طور استنباط کرد که قیمت بلیت سینما به‌زودی گران می‌شود و حقوق مخاطبان چندمیلیونی سینمای ایران برای داشتن یک تفریح معمولی و معقول تضعیف خواهد شد. البته باید اذعان کرد اظهارنظر ضمنی و نه‌چندان صریح وزیر فرهنگ در مورد افزایش قیمت بلیت اولین واکنش مسئولان ذی‌ربط در این مورد نیست و پیش از او همایون اسعدیان به‌عنوان دبیر شورای صنفی نمایش و علی سرتیپی، تهیه‌کننده مطرح سینما نیز با بیان و عملکرد خود به لزوم افزایش قیمت بلیت سالن‌های سینما و حتی اکران آنلاین رأی داده بودند و همچنان تلاش می‌کنند مسئله افزایش قیمت را در قامت مطالبه اصلی و مبنایی سینماگران مطرح کنند.

مطالبه افزایش قیمت بلیت توسط جریان اصلی سینمای ایران درحالی مطرح می‌شود که اجرا شدن هرساله این سیاست نه‌تنها به بالا رفتن سطح کیفی آثار نینجامیده، بلکه عملاً به یکی از دلایل تک‌ژانری شدن سینمای ایران تبدیل شده است. به‌طوری‌که تماشای فیلم‌های ملودرام برای یک خانواده پرجمعیت چندان به‌صرفه نیست، چون آن‌ها با وجود مشکلات و موانع سرشار اقتصادی در زندگی‌شان علاوه‌بر اینکه حوصله تماشای وضعیت مشابه خود را بر پرده سینما ندارند، ترجیح می‌دهند برای گذراندن اوقات فراغت به‌جای خیل عظیم آثار کم‌کارکرد اجتماعی، «کمدی» ببینند، حتی اگر آن فیلم، اثر بد و توهین‌آمیزی به‌نظر برسد! به‌هرحال بالا رفتن بهای بلیت در ادوار مختلف با وجود اینکه مسئله‌ای جدی است ولی باید آن را درکنار سیاست پخش در سینمای ایران تحلیل و ارزیابی کرد. اینکه چطور عقل و هوش تماشاگران سینمای ما توسط آثار کمدی به یغما می‌رود تنها به نابلدی سینماگران ما ارتباط ندارد، بلکه سیاست‌ بالا بردن قیمت بلیت، حضور آثار سینمایی جدی‌تر در ژانرهایی غیر از کمدی را از موضوعیت می‌اندازد و چرخه معیوب موجودیتی به اسم سینمای ایران را به‌طور کامل در اختیار یک گونه خاص قرار می‌دهد.

بلیت نیم‌بها؛ یک روز به‌جای دو روز

بخش مهم دیگر اظهارنظر سیدعباس صالحی در مورد وضعیت قیمت بلیت سینما ناظر بر نیم‌بها بودن بلیت در روزهای سه‌شنبه‌ بود. این اتفاق تازه‌ای نیست که وزیر محترم ارشاد از آن به‌ شکل یک امکان جدید برای مصرف‌کنندگان کالاهای فرهنگی صحبت می‌کند. سال‌ها از نیم‌بها شدن بلیت سینما در روزهای سه‌شنبه می‌گذرد و همه می‌دانند ادامه این روند در دولت چهاردهم هم اتفاق تازه‌ای نیست ولی شاید در ادامه فرصت تماشای فیلم‌ها با بلیت نیم‌بها نیز از مخاطبان گرفته شود. نکته اصلی که صالحی به آن اشاره نکرد حذف روزهای «دوشنبه» از روزهای نیم‌بهای سینما بود.سیاست اضافه کردن بلیت نیم‌بها در سینماها از یک روز به دو روز در هفته، از اوایل دی‌ماه سال گذشته و با موافقت رئیس سازمان سینمایی به مرحله اجرا گذاشته شد ولی رویکرد جدید سازمان سینمایی و شورای صنفی نمایش چندان دوامی نداشت و از ابتدای آذر 1403 لغو شد تا مردم برای تماشای فیلم با قیمت بلیت مناسب انتخابی جز روزهای سه‌شنبه نداشته باشند. البته سهم دولت در اجرای تصمیم فوق به‌مراتب کمتر از شورای صنفی نمایش است ولی هماهنگی اراده سازمان سینمایی با شورا ریشه در برون‌سپاری کامل وظایف ذاتی دولت به اصناف و حتی بخش خصوصی دارد که این مسئله در جای خود قابل‌اشاره و نقد است.

بلیت گران می‌شود پس هستم

«الان در بسیاری از پردیس‌های سینمایی اگر بلیت 150 هزارتومانی بفروشید کسی اعتراض نمی‌کند و حتی براساس آمار فروش مشخص است که مخاطب بعضی سینماهای شمال شهر تهران در روزهای نیم‌بها کاهش هم پیدا می‌کند، چون مخاطب آن منطقه نمی‌پسندد که با بلیت نیم‌بها به سینما برود، بنابراین باید مناطق را بسنجیم و قیمت بلیت را براساس مناطق مختلف، پلکانی آزاد کنیم.» این جملات و گزاره‌های مشعشع را همایون اسعدیان، دبیر شورای صنفی نمایش در مصاحبه‌ای که خبرگزاری ایسنا در 27 تیرماه سال جاری با او انجام داد بیان کرد. کاهش روزهای نیم‌بها از دو روز به یک روز را می‌توان ریشه در دیدگاه جناب اسعدیان و همفکرانش دانست. او برای توجیه اقدامات احتمالی آینده از طرف شورای صنفی و سازمان سینمایی در مقام وکیل مدافع مردم شمال شهر تهران حاضر شد و گفت که چون ساکنان آن منطقه دل‌خوشی از بلیت‌های نیم‌بها ندارند، ما باید دست‌به‌کار شویم و این امکان مناسب را برای دیگر مخاطبان از بین ببریم!

گرانی بلیت سینما در تمام دوره‌ها و سال‌ها رخ داده ولی مسئولانِ امر برای توجیه این تصمیم ‌مانند همایون اسعدیان عمل نکردند. شورای صنفی نمایش و اعضای آن در این دوره نشان دادند چندان اهمیتی برای حقوق مخاطبان سینمای ایران قائل نیستند و اگر بتوانند قیمت بلیت سینما را با چراغ سبز سازمان سینمایی به بالای 100 هزارتومان هم خواهند رساند.

سینما را تبدیل به کالای لوکس نکنیم

زمزمه گرانی بلیت سینما درحالی مدام تکرار می‌شود که بخش قابل‌توجهی از مردم برای سرگرم شدن راهی به‌جز تماشای فیلم و سریال ندارند و شرایط اقتصادی نابهنجار کشور هم اجازه چیزی به‌جز این را به آن‌ها نمی‌دهد. قیمت بلیت اکران آنلاین به ازای هر فیلم در حال حاضر 80 هزار تومان است و پلتفرم «فیلم‌نت» این رقم را برای فیلم سینمایی «ملاقات با جادوگر» به 100 هزار تومان هم رسانده است! البته «فیلم‌نت» در این میان تنها نیست و «فیلیمو» هم با ارائه بلیت 100 هزار تومانی برای قسمت سوم «تگزاس» این پلتفرم را همراهی می‌کند. کافی است نگاهی به کیفیت اغلب فیلم‌های روی پرده و اکران آنلاین نگاهی بیندازید تابه‌حال پولی که از جیب تماشاگران ایرانی صرف این آثار می‌شود افسوس بخورید، آن‌هم درحالی‌که سایت‌های متفرقه دانلود فیلم با دریافت مبالغی به‌مراتب کمتر و معقول‌تر دریایی از فیلم و سریال را در اختیار کاربرانشان قرار می‌دهند و به اینکه بتوانند روز‌به‌روز کیفیت خدمات‌رسانی را افزایش دهند سخت پایبندند! مدیران مرتبط با امور فرهنگی، بالاخص آن‌هایی که فرمان مدیریت سینما و شبکه نمایش خانگی را در دست گرفته‌اند باید این نکته را مدنظر قرار دهند که افزایش قیمت بلیت باید به بالا رفتن سطح کیفی فیلم‌ها و تولیدات هنری تمام شود، نه اینکه این فرایند به‌شکلی متناقض‌نما روند صعودی و پرترافیک آثار بد را به‌وجود بیاورد.

بهای بلیت آثار کمدی را افزایش دهید

جدول فروش فیلم‌ها در سال 1403 نشان می‌دهد اقتصاد سینمای ایران به وجود فیلم‌های کمدی شرطی شده است و جز این نمی‌تواند به حیاتش ادامه دهد. حتی «رامبد جوان» کارگردان فیلم «زودپز» در مصاحبه‌ای عنوان کرد که فقط کُمدی می‌تواند پول ساخت فیلم را به صاحبش بازگرداند. این حرف اشتباه نیست ولی به‌جای تأیید این گفته می‌توان برایش راهکار مشخص کرد. یکی از دلایل اشغال فضای چرخه اکران توسط آثار کُمدی حال روحی نامناسب مردم و نیازشان به دیدن این آثار است ولی این خود تاحدودی برساخته دست‌اندرکاران سینمای تجاری و بفروش ایران به‌حساب می‌آید و بیشتر هم توسط ایجادکنندگان وضع موجود بیان می‌شود. از طرف دیگر، مسئله پخش هم جدی است، به‌شکلی که «شبگرد» فیلم ِ جدید «فرزاد مؤتمن» عملاً هیچ سهمی از فروش سینمای ایران در مدتی که از اکرانش می‌گذرد به خود اختصاص نداده است؛ اثری که کمدی نیست ولی در میان آثار اجتماعی هم دسته‌بندی نمی‌شود، اما به‌دلیل تصمیم پخش‌کنندگان و سینماداران بایکوت شده و بخش مهمی از مخاطبان بالقوه سینمای ایران از حضور این اثر در سینماها اطلاعی ندارند.

انتظار مردم از سینماداران، دولت و شورای صنفی در حال حاضر با توجه به اظهارنظر وزیر فرهنگ و دبیر شورای صنفی نمایش چیزی جز افزایش قیمت از طریق اجرای سیاست شوک‌درمانی نیست اما به‌عنوان پیشنهاد می‌توان بالا بردن قیمت فیلم‌های کمدی را مطرح کرد. افزایش قیمت این آثار و دست نخوردن قیمت بلیت در دیگر ژانرها و گونه‌های سینمایی در کنار رفع توقیف از آثاری نظیر «قاتل و وحشی»، «سینما شهر قصه»، «سینما متروپل» و... می‌تواند مخاطبان سینما را از شر این شرطی شدن نجات دهد و خونی تازه در رگ‌های سینمای ایران تزریق کند. مسئله شناور شدن قیمت بلیت سینما این بار می‌تواند به‌جای تأکید بر کیفیت سالن‌های نمایش فیلم و روزهای اکران به گونه‌ها و ژانرهای سینمایی بازگردد تا هم تصدی‌گری‌ دولت -که آقایان همیشه نگران آنند- خللی در کار سینماها به وجود نیاورد و هم بار دیگر آثار جدی و «قابل نقد» فرصت بهتری برای عرض‌اندام در فصول مختلف اکران پیدا کنند.

منبع: فرهیختگان آنلاین

انتهای پیام/