گلایه‌های منتخب جشنواره صربستان از متولیان داخلی فیلم وسینما
مستندساز مشهدی گفت: دوری از تهران سبب شده فیلم من در مرتبط‌ترین جشنواره‌های داخلی دیده و حتی پذیرش نشود! فیلمی که دو جایزه بین‌المللی گرفته چه طور در جشنواره فیلم میراث فرهنگی کشور توسط هیئت انتخاب رد می‌شود، اما در صربستان به آن جایزه می‌دهند؟!
نسیم سهیلی؛ مستندساز جوان مشهدی که به تازگی مستند کوتاهش با عنوان میراث باد برنده بهترین فیلم درباره فرهنگ بومی در سی و سومین جشنواره بین المللی صربستان شده است در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم از مشهد بیان کرد: مستند کوتاه میراث در سی و سومین دوره از جشنواره قوم شناسی بلگراد؛ صربستان جایزه "دوبریو پانتلیچ" (بهترین مستند کوتاه درباره فرهنگ بومی در تولید شخصی) را از آن خود کرد، این مستند پیش از این در جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران نیز برنده بهترین مستند راه ابریشم، در بخش بین الملل شده بود.
وی افزود: این مستند به خاطر دغدغه و علاقه و دلسوزی ام برای میراث باستانی و تاریخی ایران و مخصوصا خراسان ساخته شده که در معرض نابودی و فراموشی است.
این مستندساز با گلایه از افزایش هزینه‌های فیلم سازی گفت: هر ساله بنا به شرایط اقتصادی کشور، فیلمسازی نیز با افزایش هزینه‌های ساخت مواجه است و این روند را برای فیلمسازان مستقل سخت تر می‌کند. حمایت ارگان‌های دولتی و سازمان‌هایی که بودجه در اختیار دارند نیز ناعادلانه و متمرکز به پایتخت است.
سهیلی خاطرنشان کرد: نمی‌دانم چگونه باید دست ما نیز به پولهای کلانی که بین یک عده فیلمساز تقسیم می‌شود برسد، فیلمسازانی می‌شناسم که سالی دو یا سه فیلم با همین بودجه‌ها می‌سازند و حتی در جشنواره‌ها دو کار آماده ثبت دارند! در حالیکه فیلمسازانی مانند من دو سال است که نتوانسته ایم فیلم بسازیم با وجود اینکه کلی فیلمنامه و طرح آماده داریم!
وی افزود: چطور می‌توان این روند را برای شهرستان‌ها تسهیل کرد؟ چرا که با ادامه این روند فیلمسازان جوان دچار فرسودگی می‌شوند و عملا انرژی و ذوق خودشان را برای ساخت فیلم از دست می‌دهند.
کارگردان میراث باد تاکید کرد: مگر مشهد و خراسان چند فیلمساز موفق دارد یا اصلا چند فیلمساز دارد که حداقل جوایز بین المللی گرفته اند؟ وقتی از همین‌ها حمایت نمی‌شود پس پول های بیت المال کجا و چه طور خرج می‌شود؟ یک نفر باید پاسخگو باشد با بودجه خراسان چه فیلم‌هایی ساخته شده و چه خروجی‌هایی داشته است.
سهیلی گفت: ناجوانمردانه است؛ دوری از تهران سبب شده فیلم من در مرتبط‌ترین جشنواره های داخلی دیده نشود و حتی پذیرش نشود! فیلمی که دو جایزه بین المللی گرفته چه طور در جشنواره فیلم میراث فرهنگی کشور توسط هیئت انتخاب رد می‌شود و در صربستان به آن جایزه می‌دهند! چه طور فیلمی که درباره انرژی پاک و استفاده بهینه از باد به عنوان نیروی پاک و طبیعی است در جشنواره با انرژی رد می‌شود؟ چه کسانی با بودجه های میلیاردی جشنواره برگزار می‌کنند، افرادی که در مسند هیئت انتخاب می‌نشینند و فیلم‌ها از فیلترشان رد می‌شود تا چه حد با سینما و مستند آشنایی دارند؟! چرا ملاک انتخاب فیلم باید زد و بند، آشنایی و پارتی بازی باشد نه کیفیت و محتوای فیلم!
این مستند ساز مشهدی افزود: سکوت جایز نیست و ساکت ماندن من به منزله قبول ظلم و پارتی بازی است امیدوارم صدای ما بی صدایان شنیده شود و کسی پاسخگو باشد!
سهیلی بیان کرد: عده ای از بزرگان سینما جشنواره‌ها را رها کرده اند، این از بزرگ منشی و خلوص آنها است که برایشان جشنواره و جایزه اهمیتی ندارد اما برای من و جوان ترها کسب کمی اعتبار و اندکی درآمد از جشنواره‌ها مهم است. مگر ما جز این درآمد دیگری داریم؟ یا چه طور باید کسب اعتبار و تامین بودجه کرد به همین ها باید استناد کرد دیگر! چرا که جشنواره و جایزه‌ها سندی قابل اعتنا برای گرفتن بودجه کارهای آتی است که البته برای من همین هم فایده ای نداشته است!
انتهای پیام/282