سود تهیه‌کنندگان سینمای ما در تولید است و نه فروش فیلم!/ کارت تهیه‌کنندگی را ۳۰۰ میلیون اجاره می‌دهند!
بخش قابل توجهی از فیلم‌های حاضر در جشنواره فیلم فجر از میزان مخاطبین زیادی برخوردار نیستند و این به جریان فاسد تولید در سینمای ایران برمی‌گردد.
صندوق بهترین فیلم از نگاه مردم یا منتقدین؟/ بهترین فیلم مردمی با فاصله بیش از هزار بلیط از پرفروش‌ترین فیلم قرار دارد!
آیا پیشنهاد ابراهیم حاتمی‌کیا برای تحقیق درباره صندوق آرای مردمی یکبار به صورت شفاف محقق می‌شود یا خیر؟
هیأت داوران چهارمین جشنواره فیلم ایثار معرفی شدند
دبیر چهارمین جشنواره فیلم ایثار طی احکامی جداگانه اعضای هیأت داوران این دوره از جشنواره را منصوب کرد.
نگاهی به «یدو»| شیرجه مردکوچک آبادان در بهمن‌شیر
یدو با تمام بی‌تکلفی و سادگی‌اش در کنار دیگر نامزدهای اصلی جشنواره قرار دارد. فیلمی که آن را باید نماینده «سینمای اقلیمی ملّی» نامید و باید دید که جشنواره «ملّی» فیلم فجر چه برخوردی با او خواهد کرد.
خودکشی و پایمال‌کردن عزت نفس مردم؛ دستاورد دولت تدبیر و امید در آخرین جشنواره فیلم فجر
وعده‌های آقای رئیس‌جمهور که گفته بود "کنار تلخی واقعیت روشنای حقیقت را در سینما ببینیم" عمل نشد و این سخن او که "فیلم‌های خوبی خواهیم ساخت که به دنیا بفروشیم" در حد شوخی است زیرا فیلم‌های ما در سینمای خودمان هم نمی‌فروشد.
چرا «بی‌همه‌چیز» ضدمردمی‌ترین فیلم سال‌های اخیر سینمای ایران است؟
«بی‌همه‌چیز» در برساخت ناکجا‌آباد خود همه‌چیز مردم را قربانی پولی می‌کند که در کیسه «لی‌لی» خانم از دربار آمده. پول تمام هستی آن‌هاست و روستا انتهای کوچه بی‌هویتی درست مانند شهرک‌های جدید حاشیه شهرهای بزرگ که بدون مسجد ساخته می‌شوند.
نگاهی به «تک تیرانداز»| قواعد پهلوانی با آمارهای هالیوودی منطبق نیست
دفاع مقدس سرشار از قواعد پهلوانی است و اتفاقا نمی‌توان قهرمانانش را از دل تعداد زیاد آمارها و سرزمین‌های تسخیر شده و تانک‌های منهدم شده دشمن و اسرا جستجو کرد.
نگاهی به «خط فرضی» | وقتی برای جمع کردن فیلم خودکشی می‌کنیم!/ فیلمی برای هر چه خرس و شیر و ببر طلایی
آیا ما به عنوان فیلمساز که باید مصلح جامعه باشیم هول و هراس را باید به جان خانواده‌ها بیاندازیم یا آنان را هوشیار کنیم؟ این تفاوت نگاه هنرمندانه‌ای است که نمی‌خواهد روی مشکلات جامعه موج‌سواری کند با آنکه عصبی و خشن روی مشکلات فوکوس می‌کند.
نگاهی به «گیجگاه» | فیلمی که زاویه روایت را گم کرده است
فیلم گیجگاه یک اثر عشق سینمایی است که متأسفانه در میانه راه عشق سینما بودن و بازیگری و زندگی و طنز و ملودرام گرفتار شده است و معلوم نیست که چه چیزی از آب درآمده است.
نگاهی به «تی‌تی» | یک فیلم کالت یواشکی بدون فیگور روشنفکری
تی تی از آن دست فیلم‌هایی است که شاید بیشتر از اینکه دغدغه بیان یک داستان را داشته باشد یک اثر کاملاً شخصی است و از دلمشغولی‌های ذهنی فیلمساز بیرون می‌آید.
نگاهی به «مامان»|مادری کج و معوج در فیلمی وصله‌پینه
مامان در یک کلام نگاهی شبه مردمی دارد که با نگاه بدبینانه نسبت به انقلاب و تاریخ، فلاکت خانواده را ماحصل آن می‌داند و جالب اینکه این فیلم در فجر انقلاب اسلامی شرکت کرده است.
آخرین آمار فروش بلیط‌های جشنواره فیلم فجر/ رقابت شیشلیک و ابلق برای کسب مقام اول
در میان ۱۶ فیلم جشنواره فیلم فجر ۳ فیلم شیشلیک با هفت هزار، ابلق با ۶ هزار نفر و بی‌همه چیز با نزدیک به ۶هزار نفر بیننده در رقابت برای کسب بهترین فیلم از نگاه مردمی جشنواره فیلم‌اند.
علت خاموشی سینما ملت روشن شد/ سینمایی که با برق اضطراری کار می‌کند
سینما ملت در رزوهای جشنواره فیلم فجر چندبار به علت مشکلات فنی دچارخاموشی سالن‌های سینما شد که روابط عمومی آن در این خصوص اطلاعاتی را در اختیار ما گذاشت.
نگاهی به "منصور"| فیلمی که با تیک‌آف آذرخش تماشاگر را پرواز میدهد/ بازگشت قهرمان به جشنواره سرد فیلم فجر
تلاش فیلمساز برای به‌تصویر کشیدن یک ماجرای واقعی و تولید یک پرتره از شخصیتی حقیقی همان گمشده‌ای است که سینمای امروز ما دارد.
نگاهی به «روزی روزگاری آبادان» | آبادانی‌هایی با عینک آفتابی شکسته
شکل و ساختار فیلم حمیدرضا آذرنگ جنوبی و صمیمی و مردم‌پسند است اما فرم و مضمون نهایی‌اش بوی نمایش‌های بالاشهری تهران را میدهد. اما باید به او برای ترسیم مصائب مردم‌شناسانه تاریخ جنگ برای اولین فیلم خسته نباشید گفت.
نگاهی دیگر به «ابلق» | عنوانی هوشمندانه برای داستانی باردار و زنانه
ابلق عنوان عجیبی است. عنوانی ساده اما باشکوه از ظاهری با رنگ زنانه و باطنی با طعم غیرت مردانه که بنا است اتفاقاً در جای خود از حریم و حرمت حیای زنانه و خانواده‌اش با تمام وجود دفاع کند.
نگاهی به «زالاوا»| فیلمی در نکوهش باورهای خرافی یک قوم که ذائقه مخاطب ایرانی را می‌شناسد
زالاوا فیلم موفقی است، گذشته از اینکه فرم روایت داستان و دوربین خوب و بازی‌های قابل قبول و کارگردانی یک دست ارسلان امیری هم دست به دست هم داده و فیلم را به اثری قابل احترام بدل می‌سازد.
نگاهی به فیلم «مامان»| جا زدن خاله بازی دوران کودکی در قامت یک مامان واقعی
نگاه کاریکاتوری فیلم مامان باعث می‌شود که دست آخر تصویری معوج از قامت کاریکاتوری مادر فیلم ارائه شود.
