راهکار مقاوم‌سازی اقتصاد
خبرگزاری تسنیم: تولید ملی، تنها وقتی به ثمر خواهد نشست که مردم و مسئولین یک کشور با نگاه به آینده و درک صحیح خطرات اقتصاد وابسته، خرید محصولات آن کشور را تضمین کنند و با اجرای عملی سیاست‌های اقتصاد مقاومتی، راه طمع بیگانگان را ببندند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، جعفر قادری در یاداشت روزنامه حمایت با عنوان «راهکار مقاوم‌سازی اقتصاد» نوشته است:
مقایسه آماری اقتصاد دو کشور کره جنوبی و شمالی و رشد فزاینده کره جنوبی در مقایسه با همسایه شمالی‌اش در تولید ملی، این سؤال را در اذهان متصور می‌سازد که آیا می‌توان با الگویی مشابه کره جنوبی و با لحاظ کردن مؤلفه‌های مالی اسلامی باعث توسعه اقتصاد کشور شد؟ و آیا سیاست‌گذاران ما هم می‌توانند با الگویی یکسان، سبب توسعه اقتصادی کشور شوند؟ با وجود جدایی این دو کشور در 60 سال پیش و یکسان بودن شرایط اقتصادی دو کشور در آن زمان، اکنون درآمد سرانه کره جنوبی 13 برابر بیشتر از همسایه‌ی شمالی خود است. کره جنوبی، یکی از کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) محسوب می‌شود در حالی که کره شمالی به کمک‌های بین‌المللی برای تأمین نیازهای اولیه مردم خود و رفع مشکل قحطی مواد غذایی محتاج است.مقایسه وضعیت دو کره، رشد روزافزون در تولید ملی کشورهای مختلف، پاسخ‌گویی به نیازهای داخلی و ایستادگی در برابر شرایط مختلف، اهمیت موضوع سیاست‌گذاری اقتصادی در مقوله رشد را به ما گوشزد می‌کند. اما چه عواملی سبب موفقیت کره جنوبی شده‌اند و الگوی مطلوب ما با توجه به پیشینه دینی و فرهنگی کشورمان چه خواهد بود؟ امروزه غول‌های صنعتی و انحصارگرا در بسیاری از صنایع پایه و راهبردی شکل گرفته‌اند که عمده بازارهای جهانی را در دست دارند و رقابت با آنها را در بعضی موارد دشوار و در موارد دیگر، ناممکن کرده است. بنابراین برای سودآوری برخی از محصولات باید هزینه تولید آنها را در کشور پایین آورد تا به تدریج به مرحله تولید انبوه برسند. برای مثال در کشور چین دولت به کارکنان کارخانه‌ها آموزش رایگان می‌دهد و بدین ترتیب هم بهره‌وری کارگران را بالا می‌برد و هم هزینه تولید کارخانه‌داران را پایین می‌آورد. در کشور ما نیز می‌توان با مدیریت بهتر منابع، بسیاری از صنایع را مورد حمایت قرار داد. به عنوان مثال می توان در ازای اختصاص بخشی از یارانه آموزشی دانشگاه‌ها به صنعت، در برخی از موارد، آموزش را به مراکز صنعتی و کارخانه‌ها واگذار کرد و بدین ترتیب کارخانه‌ها آموزش کاربردی مورد نیازشان را به دانشجویان می‌دهند و دیگر لازم نیست تا برای تربیت نیروی کار متخصص بودجه‌ای جداگانه صرف کنند. به همین ترتیب می‌توان از راه همکاری بهتر بخش صنعت و دانشگاه، دانشگاه‌ها پروژه‌های درسی و پایان‌نامه‌هایی در راستای نیازهای صنعت تعریف شده و به این ترتیب هزینه بخش تحقیق و توسعه صنایع کاهش یابد.
یکی از مهم‌ترین فاکتورهای توسعه کشورهایی صنعتی نظیر کره جنوبی و چین، تشکیل موفقیت‌آمیز خوشه‌های صنعتی در کشورشان بوده است. خوشه صنعتی به معنی مجموعه‌ای از صنایع کوچک و بنگاه‌های خدماتی است که در یک رشته صنعتی با تمرکز بر مزیت‌های خاص یک منطقه جغرافیایی سازماندهی شده‌اند. در خوشه صنعتی همه صنایعی که با یکدیگر در زنجیره تولید ارتباط دارند در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند. شناسایی مزیت‌های نسبی هر منطقه از کشور و دادن مشاوره و تسهیلات به سرمایه‌گذاران بخش خصوصی از بنیانی‌ترین ارکان حمایت از تولید ملی محسوب می‌شود که می‌تواند هزینه تولید و توان رقابت‌پذیری را در صنایع کشور گسترش دهد. به عنوان مثال اگر در یک منطقه، صنایع ذوب آهن، قطعه‌سازی، طراحی و مونتاژ در کنار یکدیگر قرار گرفته باشند، به طور حتم از بسیاری از هزینه‌های حمل و نقل و آموزش و ... کاسته می‌شود و هزینه تولید سرشکن می‌گردد.مقام معظم رهبری همواره بر عملی شدن از حمایت از تولید داخلی با تمرکز همزمان بر سه رکن اصلی و ذی اثر یعنی دولت، مردم و بازار (بخش خصوصی) تاکید نموده اند که در ادبیات توسعه اقتصادی از آنها به عنوان اضلاع سه‌گانه مثلث توسعه یاد می شود. دلیل تاکیدات ایشان در این سه حوزه را باید رویکردهای یک‌جانبه و تک بُعدی دولتمردان به مسأله توسعه اقتصادی در طول سال‌های گذشته دانست.
به عنوان مثال برخی از دولت ها بدون توجه به مردم گمان می کردند که تنها با اتکاء بر بخش خصوصی و یا اصطلاحاً بازار، می توانند مشکلات اقتصادی را حل کنند. بعضی دیگر از دولت‌ها نیز معتقد بودند که با اولویت قرار دادن سلیقه و اختیارات مردم و تلاش برای فرهنگ سازی و یا در اصطلاح، گفتمان سازی و فعال‌سازی تشکل‌های مردم نهاد و واگذاری فعالیت‌های سیاسی و اقتصادی به آنان می توانند گره مسایل اساسی توسعه را بگشایند. بعضی از دولت‌ها نیز بر این باور بوده اند که ایراد دولت‌های قبل، غفلت از خود دولت و ارکان و ساختار آن بوده است و لذا بیشترین تلاش و همت خود را مصروف اصلاح ساختار دولت و نیز کار و دوندگی بیشتر نمودند. اما بر اساس تفکر سیستمی در توسعه اقتصادی هیچ یک از این نگرش‌ها کامل نبوده و تنها عاملی که دستیابی به رشد و توسعه مستمر را تضمین می کند، توجه و پاسداشت هر سه ضلع مثلث یاد شده می باشد.مسأله قدیمی دیگر، موضوع مدیریت تقاضا است. در یک اقتصاد بسته، بسیاری از اقتصاددانان بر این باور بوده اند که برای هر میزانی از تولید، تقاضای کافی وجود خواهد داشت و بنابراین نگرانی از بابت ایجاد رکود و فروش نرفتن محصولات وجود نخواهد داشت. اما به دلیل وجود تجارت خارجی به خصوص حجم بالای واردات و نیز مسایلی همچون عدم شفافیت‌‌ها و تأخیر‌های اطلاعاتی در بازار که پرداختن به آنها از حوصله این نوشتار خارج است این امکان وجود دارد که برای تولید فراوان داخلی، تقاضای کافی وجود نداشته باشد که در این صورت یا اقتصاد با رکود و در پی آن بی‌کاری مواجه می شود و یا با دخالت دولت برای خرید محصولات مازاد، تورم، گریبان اقتصاد را خواهد گرفت. ضمن اینکه این‌گونه حمایت دولتی در بلند مدت از کیفیت محصولات داخلی نیز خواهد کاست. بنابراین تلاش صنعت‌گران و در یک کلام تولید ملی، تنها وقتی به ثمر خواهد نشست که مردم و مسئولین یک کشور با نگاه به آینده و درک صحیح خطرات اقتصاد وابسته، خرید محصولات آن کشور را تضمین کنند و با اجرای عملی سیاست‌های اقتصاد مقاومتی، راه طمع بیگانگان را برای همیشه مسدود نمایند.
انتهای پیام/
