روس‌ها هیچ‌گاه دست خود را در کشتی رو نمی‌کنند
خبرگزاری تسنیم: پیشکسوت کشتی خراسان گفت: در اردوی تیم ملی با جهان پهلوان تختی بودیم اما توفیق نشد با وی کشتی بگیرم.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهد مقدس، فتوت، مردانگی، پهلوانی، مرام و.. واژگانی است که همواره بلافاصله پس از شنیدن ورزش کشتی در ایران به ذهن خطور می‌کند، ورزشی که قهرمانانش و پیشکسوتانش تنها به واسطه مدال‌هایشان در قلب‌ها جاودانه نمی‌شوند بلکه مشی و خوی پهلوانی آنها سبب می‌شود تا مدت‌ها همچنان در یادها بمانند همچنان که امروز مردم ایران تختی‌ها، سوخته سرایی‌ها و .. را از یاد نبرده‌اند و به یادشان هستند.
از سوی دیگر، خراسان از دیرباز مهد کشتی‌گیران و پهلوانانی بوده که در میدان‌های ورزشی و پهلوانی توامان خوش درخشیده‌اند. به همین مناسبت به سراغ یکی از این پهلوانان رفتیم و ساعاتی را با وی همکلام شدیم.
حاج رضا احدیان یکی از همین پهلوانان است؛ پیشکسوتی از کشتی خراسان رضوی که متولد 1314 و در خانواده‌ای 11 نفره است؛ وی در 17 سالگی کشتی را آغاز و در سن 27 سالگی از دنیای کشتی کناره گیری کرد.
تسنیم: با سلام. به عنوان سوال نخست لطفا یک بیوگرافی ورزشی از زندگی خود بفرمایید.
احدیان: بنده رضا احدیان متولد مشهد و هم اکنون به تجارت فرش مشغول هستم و اعتیاد شدیدی هم به ورزش دارم که این اعتیاد در کشتی و پهلوانی و زورخانه‌ای بسیار زیاد‌تر است (باخنده)؛ حدود 7 تا 8 سال ریاست کشتی خراسان رضوی را بر عهده داشتم که در همین راستا نیز سه جام تشویقی به عنوان ریاست نمونه کشتی کشور از آقای ترکان و آقای طالقانی دریافت کرده‌ام.
هم اکنون به ورزش باستانی می‌پردازم و مسئولیتی نیز در کشتی باستانی آستان قدس رضوی دارم و در هیئت رئیسه کشتی استان نیز فعال هستم.
تسنیم: جناب احدیان در ارتباط با دوران کودکی و خانواده خود نیز توضیحاتی بفرمائید.
احدیان: ما در خانواده، در مجموع 11 نفر بودیم که به غیر از پدر و مادر، 5 برادر و 4 خواهر با هم زندگی می‌کردیم و از این خانواده 11 نفره تنها دو نفر به کشتی و ورزش باستانی وارد شدند؛ بنده از 16 سالگی ورزش کشتی را شروع کردم و قبل‌تر از آن نیز به شنا پرداخته بودم اما به علت اینکه خیلی به شنا جهت قهرمانی علاقه‌مند نداشتم آن را رها و با توجه به علاقه‌ای که از سوی برادرم برای کشتی در من ایجاد شده بود به سراغ کشتی آمدم.
در خانواده برادرم نیز کشتی گیر بود و به نوعی «حاج میرزا باقر احدیان» از پیشکسوتان باستانی کار و کشتی گیران کشور به حساب می‌آمد و کشتی و ورزش باستانی من نیز به تبعیت از برادر بزرگ‌تر بود که به این گونه من نیز به کشتی و باستانی علاقه‌مند شدم و این دو رشته را شروع کردم.
پدرم برای ورود به کشتی مخالفت عجیبی داشت چرا که در این فکر بود که شاید ضرب بخورم و صدمه بدنی به من وارد شود و تمام مخالفت ایشان به این علت بود؛ اما در همین حال برادرم مشوق حضور من در کشتی بود؛ به خاطر دارم که در همان زمان آقای خادم ساعت 4 صبح که به طور محرمانه به کوه می‌رفت من آن موقع از کوه بر می‌گشتم و تمرینات کشتی را در زیر نور مهتاب و با خواندن نماز صبح در کوه به پایان می‌رساندم.
به علت عشقی که به کشتی داشتم از تمامی خوشی‌هایم زدم و با توجه به اینکه در همان سن 17 سالگی نیز به تجارت فرش می‌پرداختم میلیارد‌ها تومان ضرر کردم اما عشق به کشتی سبب این شده بود که تمام زندگی و فکر و ذهن من تنها به کشتی باشد.
خوشبختانه خانواده هیچ زمانی مشکل مالی نداشتند و هم اکنون هم مشکل مالی ندارند و در آن زمان 17-18 سالگی هم با توجه به اینکه خودم کار می‌کردم و پدرمان فرزندانشان را طوری تربیت کرده بود که ما نیازی به دست دراز کردن و طلب پول به سمت پدرمان نداشتیم چرا که حتی خود بنده در همان زمان با تجار خارجی و داخلی رفت و آمد داشتم.
تسنیم: نخستین قرار دادی که شما برای کشتی منعقد کردید چه مقدار بود؟
احدیان: هیچ زمان قراردادی نبستم و به دنبال این مسائل هم نبودم چه در زمانی که کشتی می‌گرفتم و چه در زمانی که مربی‌گری می‌کردم؛ تا 27 سالگی کشتی می‌گرفتم اما به علت اینکه وارد زندگی مشترک شدم و خداوند اولادی به ما داد دیگر از کشتی دست برداشتم.
در آن زمان نه تنها در خراسان بزرگ بلکه در سطح کشور بحث این نبود که کسی پول بگیرد که کشتی بگیرد بلکه به این گونه بود که کشتی گیر خودش از جیب شخصی خود خرج می‌کرد؛ آن زمان که قرار بود به مسابقات قهرمانی کشور برویم آقای محمدیان نفری 5 تا یک تومانی می‌دادند که پول بسیار کمی بود چرا که ما اغلب مسابقات را با قطار یا با اتوبوس می‌رفتیم.
براساس عشق و علاقه‌ای که کشتی گیران داشتند به پای کار می‌آمدند و حتی کسی در آن زمان ادعایی نداشت که پولی دریافت کند و حتی اگر ادعایی هم داشت به آن فرد پولی داده نمی‌شد.
تسنیم: کمی از خاطرات دوران کشتی گیری خود و رقبای آن زمان بگوئید
احدیان: آقای محمدیان (مربی تیم) می‌گفت که احدیان اگر تمرین نکنی و زحمت‌های طاقت فرسا نکشی به هیچ چیزی در کشتی نمی‌رسی چرا که کشتی مرد تنبل نمی‌خواهد و از همان روز تمرینات را به شدت افزایش دادم تا بتوانم در کشتی حرفی برای گفتن داشته باشم.
در سال 42 در انتخابی تیم استان اول شدم، پس از آن در مسابقات کشور که قرار بود با کشتی گیر تبریزی کشتی بگیرم، اگر بازی را می‌بردم تیم اول می‌شد و اگر می‌باختم تیم سوم می‌شد؛ آقای محمدیان گفتند احدیان چه کار می‌کنی؟ خوشبختانه توانستم بازیکن تبریز را شکست دهم چرا که این نتیجه زحمت و اراده است و تمامی دوران کشتی گرفتن من نیز خاطره است چرا که زندگیمان کشتی بود.
وقتی که تیم خراسان بزرگ (شامل خراسان رضوی، شمالی و جنوبی فعلی) با قطار به یک شهری وارد می‌شد نفراتی از تیم‌های دیگر می‌آمدند تا ببینند چه کسی از تیم خراسان برای مسابقات آمده و این به علت رعب و وحشتی بود که تیم خراسان در تیم‌های دیگر انداخته بود.
انسان اگر اراده داشته باشد با اراده به تمام آرزو‌های خود می‌رسد و علاقه که پیدا شود عشق به صورت قلبی و عمیق به وجود می‌آید؛ من به کشتی علاقه شدیدی داشتم که به عنوان مثال بنده آخر شب که به منزل بر می‌گشتم در هنگام خواب به این فکر می‌کردم که برای مسابقه فردا از چه فنونی استفاده کنم.
تسنیم: با توجه به اینکه حضرتعالی در مجموعه ورزشی آستان قدس روی هم مشغول به فعالیت هستید از شرایط ورزشی آستان قدس بفرمایید.
احدیان: مسئولیتی در بخش پهلوانی آستان قدس رضوی دارم و هم اکنون سه سال است که تیم نوجوانان آستان قدس مقام نخست کشور را به دست می‌آورد که بر همین مبنا هم اکنون کشتی جوانان و نوجوانان آستان قدس رضوی حرف نخست را در استان می‌زند اما با توجه به اینکه آستان قدس تمایلی به ورزش قهرمانی ندارد تمرکز ما بیشتر بر روی جذب افراد است که خوشبختانه موفق هم هستیم.
هم اکنون به یکی از گودهای خراسان رضوی اگر برویم می‌بینیم که 20 نفری که پا به گود گذاشته‌اند نیز 18 نفر لباس‌هایشان غیر هم شکل است اما این در حالی است که اگر به گود آستان قدس رضوی بروید 100 نفری که وارد گود می‌شوند متحد الشکل هستنند و راس ساعت به گود وارد و راس ساعت از گود خارج می‌شوند و این به خاطر نظم و روی تصمیم و اراده است.
آستان قدس رضوی بهترین باشگاه باستانی در ایران است و به این علت که باستانی در دنیا وجود ندارد نمی‌توان بهترین باشگاه باستانی دنیا لقب داد چرا که خود تولیت آستان قدس رضوی توجه ویژه‌ای به ورزش باستانی دارند و با این ورزش آشنایی کامل دارند.
تسنیم: از نگاه شما وضعیت این روزهای کشتی کشورمان چگونه است، روزهای گذشته که کشتی گیران ما در جهانی نیز خوش درخشیدند.
احدیان: متولیان ورزش ما به این ورزش علاقه‌مندی نشان نمی‌دهند و این ورزش اصیل را مورد حمایت قرار نمی‌دهند چرا که اگر این ورزش مورد حمایت قرار گیرد ما حرفهای بسیاری برای کشتی در جهان داریم.
هم اکنون رنجی را که کشتی خراسان رضوی می‌برد به علت اختلافاتی است که وجود دارد و این در حالی است که افراد باید بیایند کشتی را مورد حمایت قرار دهند و با کسانی که معضل کشتی هستند برخورد کنند و این‌ها رنج کشتی ایران و خراسان رضوی است که باید برطرف شود.
علت اینکه هم اکنون کشتی مازندران به پای کار می‌آید و دیگر نام کشتی را با نام مازندران می‌شناسند چیست؟ این در حالی است که زمانی تماما خراسان جمع کننده مدال‌ها بود اما الان چطور؟ هم اکنون زابل می‌آید در مسابقات قهرمانی کشور مدال به دست می‌آورد اما خراسان رضوی هیچ و این‌ها رنج‌های بزرگ کشتی استان است.
تسنیم: با این شرایط چندان از وضعیت کشتی استان راضی نیستید...
احدیان: متاسفانه هم اکنون کشتی خراسان رضوی در سطح کشور زیر صفر است؛ در زمانی که بنده رئیس هیئت کشتی خراسان رضوی بودم از استان در 17 رده در مسابقات و انتخابی تیم ملی کشتی گیران خراسانی حضور داشتند اما اکنون چطور است که یک نفر هم نداریم؛ کشتی خراسان رضوی دیگر حتی در انتخابی تیم ملی هم شرکت نمی‌کند.
برای اینکه بتوانیم در کشتی خراسان رضوی موفق شویم باید همگی همت کرده و وارد کار شوند و ابتدا افرادی را که سبب ایجاد معضلات در کشتی شده‌اند را کنار زده و با آنها برخورد کنند و اختلافات را برطرف کنند چرا که اگر اختلافات برطرف شود ما می‌توانیم در کشتی استان و کشور و جهان موفق شویم.
در استانی همچون مازندران استاندار این شهر برای دیدن مسابقات به سالن می‌آید و این تیم را مورد حمایت قرار می‌دهد؛ بخشی از بودجه به حمایت از کشتی اختصاص پیدا می‌کند؛ اما در استان ما وضعیت این گونه نیست.
ما در بحث تیم‌های پایه در سطح استان هیچ کاری انجام نداده‌ایم چرا که اگر این کار صورت گرفته بود هم اکنون افرادی را برای حضور در رده‌های تیم ملی داشتیم بنابراین کارهای صورت گرفته بی‌فایده است؛ برای اینکه بتوانیم در بحث کشتی پایه موفق شویم نیازمندیم که اختلافات را کنار بگذاریم.
تسنیم: جناب احدیان زمانی که شما مشغول ورزش کشتی بودید، مهمترین ورزشکارانی که در کشور با شما همدوره بودند چه کسانی بودند؟
احدیان: در آغاز کشتی گرفتن من بزرگ مردانی همچون صنعت کاران، نبی سروری، گیوه چی، محمد مهدی یعقوبی و پنبه چی در سطح کشوری بودند و درسطح مشهد و استان نیز قهرمان وفادار، شورورزی، عباس گلمکانی و خادم بودند که به نوعی عده‌ای پیش از من، عده‌ای پس از من و عده دیگری بعد از من کشتی را شروع کردند اما همه با هم تا حدوی در یک دوره بودیم.
تسنیم: تفاوت رقابت‌های آن زمان با زمان فعلی را بفرمایید
احدیان: در آن زمان رقابت‌ها پاک و پاکیزه بود؛ رقابت‌ها بسیار شدید بود و ما هم مجبور بودیم با شرایطی که تهران به وجود آورده بود بسازیم اما در همین حال باز هم تیم خراسان حرف نخست را در سطح کشور می‌زد.
تسنیم: حضرتعالی از چه باشگاهی شروع به کشتی گرفتن کردید و در چه تیم‌هایی حضور داشتید؟
احدیان: کشتی را از باشگاه خیام در خیابان سراب مشهد آغاز و پس از آن که از باشگاه خیام بیرون آمدم کشتی گرفتن را کنار گذاشتم؛ به نوعی می‌توان شروع و خاتمه کشتی بنده را از باشگاه خیام دانست.
در آن زمان کشتی گیران هم دوره تیمی داشتیم که اکثرا از نیروی انتظامی (باشگاه پاس) تیم می‌دادیم و تیممان نیز همیشه اول می‌شد چرا که در این تیم نفراتی چون فرخ تورانی، آزمون بودند و به جرات می‌توان گفت که بهترین بازیکنان ایران در این تیم حضور داشتند.
تسنیم: جناب احدیان درباره فعالیت خود به عنوان رئیس هیئت کشتی استان و اقدامات صورت گرفته بفرمائید..
احدیان: کشتی چوخه‌ای که هم اکنون در سالن شهید بهشتی مشهد (تربیت بدنی سابق) انجام می‌شود افراد آن را من از گودال‌های اطرف شهر و حاشیه دور هم جمع کردم و به سالن تربیت بدنی آوردم؛ با اینکه مخالفت‌های شدیدی صورت گرفت که نباید این کار انجام شود اما من این کار را کردم و نتایج بسیار خوبی حاصل شد.
در آن زمان در سطح کشور به ویژه خراسان بزرگ کسی حق نداشت کشتی با چوخه برگزار کند مگر اینکه من مجوز می‌دادم؛ حتی در آن زمان که در عروسی‌ها کشتی با چوخه برگزار می‌شد باید مجوز آن را امضا می‌کردم و فردی را به عنوان مسئول نظارت می‌فرستادم تا کشتی چوخه در عروسی و در آن مسابقه برگزار شود.
تسنیم: از وضعیت تیم ملی و افراد حاضر در آن زمان توضیح دهید
احدیان: انصافا تیم ملی بسیار عالی بود و صداقت و مردانگی در آن به چشم می‌خورد؛ در آن زمان محمد مهدی یعقوبی، ناصر گیوه چی، تختی، حسین نوری از تهران و در گاهی اوقات شورورزی از مشهد، صنعت کاران، مهدی‌زاده (قهرمان المپیک و قهرمان جهان) حضور داشتند و از بقیه سرآمد بودند.
متاسفانه هم اکنون کسانی که روزی سرآمد کشتی کشور بودند با وضعیت خوبی زندگی نمی‌کنند؛ متاسفانه به کشتی نرسیدند و ببینید ناصر گیوه چی به چه وضعیتی زندگی می‌کند (استاد احدیان با بغض صحبت‌های خود را ادامه می‌دهد)
هم اکنون ببینید که برای برخی رشته‌ها چه پول‌های سرسام آوری هزینه می‌شود و این در حالی است که افتخاری برای کشور کسب نمی‌کنند؛ هم اکنون تیم کشتی ایران قهرمان جهان شده اما می‌بینیم که با قهرمان جهان چه می‌کنند؟
باید به صراحت بگویم که پیشکسوتان مورد احترام قرار نمی‌گیرند و این هم به این خاطر است که ما بر روی فرهنگ پهلوانی کار نکرده‌ایم و این را به جوانان یاد نداده‌ایم که یک ورزشکار حرفهای باید متواضع باشد، باید به استاد و پیشکسوتان خود احترام بگذارد اما متاسفانه هیچ کدم از این مسائل صورت نگرفته است.
عدم سرکشی‌ها به پیشکسوتان به طور قطع سبب رنجش خاطر پیشکسوتان قدیمی شده اما برای اینکه بتوانیم پیشکسوتان را مورد احترام قرار دهیم باید کار را از پایه و نونهالان شروع کنیم و سپس این مهم را ارتقا دهیم؛ اعتقاد من این است که باید پیشکسوتان در هر رشته‌ای به ویژه کشتی را پای کار آورند و از تجربیاتشان استفاده کنند.
احترام به این نیست که برای مسابقه‌ای دعوت شود بلکه یکی از شاخص‌های احترام این است که پیشکسوت به هر جا وارد شود حداقل پنج کشتی گیر به احترامش به پا خیزند و مورد تکریم قرار گیرند.
تسنیم: از خاطرات کشتی خود در تیم ملی و حضور در کنار جهان پهلوان تختی بفرمایید.
احدیان: در آن زمان وضعیت من به گونه‌ای بود که باید یا به دنبال کشتی می‌رفتم و به معنی واقعی کلمه کشتی را ادامه می‌دادم و در اردو‌ها حضور پیدا می‌کردم و یا اینکه هم کشتی بگیرم و هم تجارت کنم بنا بر این راه دوم را انتخاب کردم چرا که اگر تنها به دنبال کشتی می‌رفتم ضرر زیادی به وضعیت مالی خودم وارد می‌شد و اینگونه بود که یا تیم ملی انتخاب نمی‌شدم و یا اینکه اگر انتخاب هم می‌شدم نمی‌توانستم بروم و در مسابقات شرکت کنم.
در اردو تیم ملی با جهان پهلوان تختی بودیم اما به این علت که ایشان وزن هفتم کشتی جهان بود و بنده وزن سوم بودم هیچ‌گاه توفیق نشد که با پهلوان تختی کشتی بگیریم؛ پهلوان تختی فردی بود که دیگر در ایران همانندش نمی‌آید.
در وزن کم کردن که با پهلوان تختی بودیم به عینه دیدم که چه مرد مرتب و بی‌ریا و با خدایی است و در کنار سالن هفت تیر در گرم خانه برای وزن کم کردن می‌رفتیم؛ مرد با وقار و سنگینی بود.
تسنیم: تفاوت کشتی‌های فعلی با کشتی قدیم به ویژه در زمینه به کارگیری فنون چیست؟
احدیان: متاسفانه اکنون دیگر کشتی زیبا نیست و قوانین را از بین برده‌اند چرا که در آن زمان کشتی‌ها فنون عجیبی داشت؛ اکنون دیگر سگک دور، سگک کمربند، سگک کلاته، فن کمر و کریکت کشی‌ها دیگر وجود ندارد؛ تنها در کشتی یک بار انداز باقی مانده و مابقی از بین رفته است.
در زمان گذشته فنون مختلفی وجود داشت و پایه گذار بسیاری از این فنون نیز ایرانی‌ها بودند که به عنوان مثال امامعلی حبیبی بنیانگذار یک دستک پا بود در جهان، شمس الدین سید عباسی بنیانگذار فیتیله پیچ در جهان بود اما دیگر الان این فنون وجود ندارد.
یکی از عللی که هم اکنون دیگر این فنون استفاده نمی‌شود این است که مسئولین جهانی که در صدر قرار گرفته‌اند متخصص نیستند و اینکه به حرف متخصص‌ها هم گوش نمی‌دهند؛ هم اکنون هادی عامل که گزارشگر کشتی است خود یک نعمت به حساب می‌آید چرا که با گزارش بسیار عالی مردم را به کشتی علاقه‌مند کرده بود که باید قدر‌دان باشیم که متاسفانه نیستیم.
تسنیم: علت اینکهبرخی از کشورها همچون روسیه در کشتی افت کرده‌اند به نظر شما چیست؟ آیا اصلا با این مسئله موافق هستید؟
احدیان: حدود 15 سال قبل روس‌ها حرف اول کشتی را در دنیا می‌زدند و هم اکنون هم روس‌ها حرف اول را در مسابقات بین المللی می‌زنند چراکه جام جهانی با قهرمانی جهان متفاوت است؛ علت اینکه روس‌ها هم اکنون هم حرف نخست در جهان می‌زنند این است که هیچ‌گاه دست خودشان را رو نمی‌کنند.
روس‌ها در هر وزنی چهار نفر کشتی گیر آماده دارند و در یک ردیف قرار دارند اما تیم ایران در کجا اینگونه است که در هر وزن چندین نفر داشته باشد که فاصله‌شان بسیار کم باشد که مشخص نباشد قرار است کدامشان در مسابقات شرکت کنند.
آنها در هیچ وزنی دست خود را رو نمی‌کنند و بازیکنان خود را برای المپیک و مسابقات جهانی قرار می‌دهند و این مهم تنها مربوط سال‌های اخیر نیست بلکه بیست سال پیش هم چنین کاری نمی‌کردند اما در زمانی که به المپیک و مسابقات جهانی می‌آیند قدرت جهان می‌شوند.
متاسفانه ما پشتوانه نداریم و یکی دیگر از مسائلی که مطرح است این است که فردی که به عنوان استعداد مطرح می‌شود ما مورد حمایت قرار نمی‌دهیم بلکه آن فرد را رها می‌کنیم اما آنها بازیکنان خود را مورد حمایت قرار می‌دهند و بهترین جوایز را برای بازیکنان شنا در نظر می‌گیرند.
روس‌ها در هر وزنی سه مرتبه انتخابی برگزار می‌کنند و این در حالی است که برای انتخابی نیز برخی ملی پوش‌های ایرانی شرکت نمی‌کنند و این خطا است و به نوعی خطر برای کشتی ایران به حساب می‌آید.
تسنیم: به عنوان سوال پایانی در مورد آخرین وضعیت پهلوان بهادری که این روزها در بستر بیماری هستند بفرمایید
احدیان: بهادری از جمله افتخار‌های کشتی خراسان بود و بر روی کشتی گرفتن خود تعصب داشت و کشتی‌هایی را که می‌گرفت تمام حریف‌ها را با تعصب شکست می‌داد اما هم اکنون متاسفانه بیمار و ناخوش احوال است و باید به وی توجه کنند و اینکه تنها آقای صبوریان (مدیرکل ورزش و جوانان خراسان رضوی) بروند و به ایشان سر بزنند کافی نیست بلکه باید دید چه نتیجه‌ای این بازدید‌ها دارد.
انتهای پیام/ ی
