SAMUEL BECKETT'IN ''MURPHY''Sİ İRAN'DA
İrlandalı yazar ve oyun yazarı Samuel Beckett'ın üçüncü kurgusal düz yazı çalışması olan ''Murphy'' yayınlandı.
Tesnim Haber Ajansı - İran Kitap Haber Ajansı verdiği habere göre Samuel Beckett'in 42 kez reddedildikten sonar yayınlanan romanı ''Murphy'', Süheyl Summi'nin Farsça çevirisiyle yayınlandı. 279 sayfalık roman 13 bölümden oluşuyor.
Kitabın arka kapağında şöyle okuyoruz; ''Mruphy, bir Beckett anti-kahramanı. Belli bir eğitimden geçmiş. İrlandalı. Yalnız, edilgen ve tekbenci. Bir işte çalışmıyor. Tek mutluluğu sallanan bir koltuğa kendini çırılçıplak bağlamak, iç dünyasına çekilip orada yolculuklara çıkmak... Celia, Murphy'ye aşık. Fahişe. Bedensel bir aşkla sevilen ve dış dünyaya ait olduğu için Murphy'nin reddetmek istediği bir kadın... Mruphy peşini bırakmayan dış dünyadan kaçarken, sığındığı akıl hastaları tarafından da dışlanır... Kitabın traji-komik öyküsü bu merkezi çelişki etrafında gelişir. Descaretes'in 'ruh-beden' ikiliğinden etkilenen Beckett, bu ilk romanında, ruhla bedenin, iç dünyayla fiziksel dünyanın kaynaşma zorunluğundan uzakta, bir arada yaşayabileceğini göstermek ister. Doğu mistisizminden hareketle, bedenin, ait olduğu fiziksel dünyada asla tam özgür olamayacağı, gerçek özgürlüğün düşüncelerde yaşanabileceği fikrini ana izlek haline getirir. Bu anlamda, Murphy Beckett'in daha sonraki romanlarında sadece düşünerek ve konuşarak, sözcük üreterek, dili kullanarak var olabilen anti-kahramanlarının ilk örneğidir... Murphy karamsarlıktan alaya, komikten traji-komiğe, hayatın ruhsal ve fiziksel alanlarını kapsayan izlekleriyle tüm yaşamın deliliğini veya insanın insanlığını seslendirerek eğlenen bir roman. Düşünmek veya düşünmemek isteyenlere... insanlara...''
Murphy'nin ana karakteri isimsiz "pejmürde bir solipsist"tir. Sevgilisi Celia Kelly'nin ısrarıyla Magdalen Mental Mercyseat'te erkek hemşire olarak çalışmaya başlar ve hastaların deliliğinin bilinçli varoluşa çekici bir alternatif oluşturduğu düşününür.
Murphy, Beckett'in satrancın sanatsal ve metaforik olasılıklarına duyduğu tutkunun önemli bir örneğidir. Romanın sonlarına doğru Murphy, "hastanedeki en uysal küçük kaçık" olan Mr. Endon'la satranç oynar. Ancak Murphy, katatonik büyük mutluluk haline kendisini inandıramadığı gibi, rakibinin simetrik ve dairesel oyununu da tekrarlayamaz. "Ruhunda aptal matıyla" istifa eder ve kısa süre sonra ölür. Beckett oyunu tamamen İngiliz satranç sistemiyle ilişkilendirir ve komik bir yorumla sona erdirir.
