Tahran Notları: Ayrılarak Kavuşmak
Tahran’daki son gecemdeyim. Istanbul’da olduğu gibi, burada da geceyi hayata dönüş için yegâne zaman dilimi olarak yaşamaktayım. Gündüz, burada da bir hapishane olarak yaşanmaktadır. Bankalar, taksiler, dolandırıcılık, sahtekârlık, ölüme yetişme telaşı, yüksek katlı kibirlilikler dünyamızın ortak karakterinin birer tezahürü olsa gerek. Esasında gözlerimle gördüklerimi bu şekilde yazışım içimdeki kibirden midir?