نهمین روز جشنواره فیلم فجر به‌روایت تسنیم| فیلم‌های سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر از نظر اهالی فرهنگ و هنر+فیلم
آثار جشنواره سی و هفتم فیلم فجر ۹ روز به نمایش درآمدند اما تک و توک هنرمندان، رسانه‌ای‌ها و منتقدین را سرِ شوق آورد؛ اما نکته اساسی اینجاست که چرا باید برای برخی از آثار که استاندارد سینمایی نیستند سرمایه‌گذاری شود و مردم چرا باید آن‌ها را ببینند؟
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، نکته‌ای که امسال در پَسِ رقابت فیلم‌های جشنواره فیلم فجر وجود دارد حضور برخی آثار است که به تعبیر برخی از هنرمندان، تهیه‌کنندگان و منتقدین می‌توانستند در تلویزیون به نمایش گذاشته شوند. یعنی در واقع استاندارد پرداخت فیلمساز، سینمایی نبوده است. بسیاری حتی دنبال سرمایه‌گذارهای این فیلم‌ها بودند تا بگویند واقعاً در این شرایط اقتصادی که ساخت فیلم بسیار گرانقیمت است، چرا چنین آثار سطحی و بدون استانداردهای سینمایی و حتی بدون محتوا و پیام ساخته می‌شوند؟ یا سوال دیگر از مسئولین جشنواره و هیئت انتخاب که چرا برخی از آثار دیگر که می‌توانستند به سینمای ایران در سی و هفتمین جشنواره یک قوت و استاندارد و شکوفایی ببخشند جای خودشان را به فیلم‌هایی دادند که دلیل حضورشان را باید مسئولین جشنواره پاسخ دهند.
فیلم‌های جشنواره فیلم فجر امسال عمدتاً ناامیدانه، تلخ و بدون پیام و محتوا بودند؛ جایی که دوباره باید تکرار کنیم سینما را دیگر نمی‌توانیم همراه با خانواده برویم. برخی از آن‌ها صحنه‌ها و موقعیت‌هایی را نشانِ مخاطب می‌دهند که دیالوگ یا موقعیت آن، مخاطب را شرم‌زده می‌کند یا شوخی جنسی و یا المان بصری جنسی و خارج از اصول و فرهنگ ایرانی را به روی پرده نقره‌ای می‌برند. جالب است که برخی از منتقدین می‌گفتند این سرمایه‌گذار، تهیه‌کننده و حتی فیلمساز به این نکته فکر نمی‌کند قرار است برای دیدن این فیلم، مردم پول بدهند و بلیت بخرند و به تماشایش بنشینند. برخی هم می‌گفتند این جشنواره سی و هفتم در چهل سالگی انقلاب هیچ درون‌مایه‌ای برای نشان دادن این ایام به مخاطب نداشت.
در کنار این انتقادات، البته فیلم‌هایی هم روی پرده نقره‌ای رفتند و هنوز سینمای هنرمندان منتظر سه فیلم دیگر از پرویز شهبازی(طلا)، بهرام توکلی(غلامرضا تختی) و متری شیش و نیم(سعید روستایی) هستند تا به طورکل بتوانند بگویند کدام فیلم، کدام کارگردان و کدام بازیگران روز دوشنبه بیست و دوم بهمن‌ماه در برج میلاد روی جایگاه می‌رود و سیمرغ‌ها را او با خودش به خانه می‌برد. البته مردم به «شبی که ماه کامل شد»، «بیست و سه نفر»، «غلامرضا تختی»، «ماجرای نیمروز/رد خون»، «سرخپوست» و «متری شیش و نیم» تاکنون رأی داده‌اند و باید منتظر بمانیم داوران چگونه فیلم‌ها را دیده‌اند. آیا دوباره سیمرغ‌های عجیب و غریب داده می‌شود یا جامعیت در انتخاب را به نظاره می‌نشینیم.
به هر حال فعلاً 9 روز از جشنواره فیلم فجر گذشته است و ما هر شب یک موضوعی را با دوربین تسنیم بررسی کردیم. در شب پرترافیک «چارسو» بسیاری از هنرمندان و صاحب‌نظران آمدند تا در سانس نخست، «زهرمار» سیدجواد رضویان، در سانس دوم «سرخپوست» نیما جاویدی، در سومین زمان اکران سینمای هنرمندان «جمشیدیه» ندا جبلی و در سانس پایانی هم «ماجرای نیمروز/رد خون» محمدحسین مهدویان را ببینند. اما موضوع ما فیلم‌های جشنواره فیلم فجر بود و هنرمندان و صاحب‌نظران نظرات قابل تأمل و شخصیتی مثل مجید مظفری هم فارغ از جشنواره، گلایه‌های تندی داشت.
نیما جاویدی کارگردان فیلم «سرخپوست» درباره این سوال خبرنگار تسنیم گفت: واقعیت این است که ما برای مردم فیلم می‌سازیم و هدف این است که مردم با فیلم ارتباط برقرار کنند. بخش آرای مردمی برایم بیتشر اهمیت دارد و بینیم آن بخش برای ما چه اتفاقی می‌افتد. فعلا تا به اینجا اکران‌های مردمی را رفتم و خدا را شکر ارتباط خوبی برقرار کردم و روز به روز بر این اقبال افزوده می‌شود.
مدیران شبکه‌های تلویزیونی هم به جشنواره آمدند؛ مهدی سالم و مجید زین‌العابدین روسای شبکه‌های امید و یک سیما. مهدی سالم رئیس شبکه امید در مقابل دوربین تسنیم قرار گرفت و گفت: من به طور کل دوست دارم به نوجوانان بیشتر جایزه داده شود. به نظرم فیلم "بیست و سه نفر" فیلمی است که نوجوانان بیشتر ایفای نقش کردند و در رده سنی نوجوان قابل پخش باشد و جذابیت ویژه‌ای برای نوجوانان دارد؛ امیدوارم نوجوانان و گروه «بیست و سه نفر» یک جایزه از جشنواره فجر بگیرند.
مژگان صابری بازیگر فیلم سینمایی «شعله‌ور» که حاشیه‌های زیادی در نشست خبری سال گذشته برای او ایجاد شد هنوز هم از آن روزها هراس دارد صحبت کند و فقط می‌گوید شما که دیدید من "اوتیسم" ندارم. صابری جشنواره امسال را دوست دارد چون دوباره توانسته بعد از یک سال در کنار هنرمندان باشد. او اعتقاد دارد رقابت پایانی جشنواره میان «سرخپوست»، «شبی که ماه کامل شد»، «قصر شیرین» و «طلا» است.
مجید یاسر بازیگر سینما و تلویزیون که این روزها کمتر جلوی دوربین کاری قرار گرفته برای تماشای فیلم‌های روز نهم جشنواره فیلم فجر به «چارسو» آمد. او گفت: دلم برای "اجاره نشین‌ها" تنگ شده. خیلی از این مدل فیلم‌هایی که حرف برای گفتن داشته باشد و یک تلنگری به مخاطب بزند و تماشاچی موقعی که از سینما بیرون می‌آید خودش را درگیر موضوعات اجتماعی در فضای طنز کند یک مقدار فاصله گرفتیم. فکر می‌کنم تهیه‌کننده‌ها حق دارند به سمت ساخت فیلم‌های طنزی می‌روند که گیشه را تسخیر کنند تا ضرر ندهند.
محمد رسول صفری بازیگر سینما و تلویزیون که در جشنواره سی و هفتم فیلم فجر، فیلم «سرخپوست» را دارد درباره فیلم‌های جشنواره فجر گفت: امسال جشنواره فیلم فجر را بهترین دوره می‌دانم. چرا که همه فیلم‌ها را توانستم در چارسو ببینم و شاهد و ناظر یک رقابت سخت هستم؛ چون فیلم‌های خوب زیاد شده‌اند. آنقدر پیشرفت کار و بزرگ‌اندیشی کارگردانان را می‌بینیم که فیلم‌های خوب می‌سازند سرِ شوق می‌آیم.
سیدفرید موسوی نماینده مجلس یکی از شخصیت‌های غیرهنری بود که در سینمای هنرمندان حضور پیدا کرد. او به این نکته اشاره کرد که: فراکسیون جوانان در بخش تجلی اراده ملی جشنواره فیلم فجر ورود پیدا کرده و تیم داوری را از متخصصین و صاحب نظران سینمایی انتخاب کرده است. ما در این بخش به یکی از فیلم‌هایی که در خصوص مطالبات و دغدغه‌های جوانان باشد به انتخاب همین هیئت داوران جایزه‌ای را تقدیم می‌کنیم.
مجید مظفری بازیگر سینما و تلویزیون اما در کنار همه بازیگران و صاحب‌نظرانی که جشنواره را تحلیل کردند او گلایه‌های قابل تأملی داشت. او گفت: جشنواره‌ای که روز اول در افتتاحیه‌اش حضور پیدا کردم و از وسط برنامه بلند شدم به این نتیجه رسیدم مسئولین جشنواره از سینمای ایران اطلاع چندانی ندارند. دیدم وقتی که چهل سال سینمای ایران را کلیپ می‌سازند آنقدر یک طرفه، جناحی و دسته‌بندی شده کار کرده‌اند که ناامید شدم. نه سینمای ایران و نه برخی از مسئولین و نه تاریخ سینمای ایران آدمی مثل من را نمی‌توانند حذف کند. من کسی هستم که هم قبل از انقلاب و هم بعد از انقلاب فیلم دارم. واقعاً تأسف می‌خورم وقتی به اینجا می‌آیم فیلم ببینم جلوی در به من می‌گویند کارت‌تان کجاست؟ باید درِ این سینما، ارشاد و جشنواره را مثل "احمد نجفی" گِل گرفت.
مهدی سالم رئیس شبکه امید در بخش دیگری از صحبت‌های خودش، تصریح کرد: اگر تاریخ سینمای ایران را در چند دهه اخیر مرور کنیم می‌بینیم که وقتی عوامل تولید و کارگردانان سن ازدواج‌شان بوده فیلم‌ها عشق و عاشقی بوده‌اند و پایانش به ازدواج ختم شده است. ولی جلوتر می‌رفتند بحث‌های خیانت در فیلم‌ها به اوج خودش می‌رسید. احساسم می‌گوید برخی از دوستان که کار تولید انجام می‌دهند بیشتر مسائل مبتلا به خودشان را مطرح می‌کنند. شاید این مسائل مبتلا به خودشان از مسائل واقعی جامعه دور باشد. اینکه می‌گوید فیلم‌ها ناامیدانه شده تا حدود زیادی با شما موافقم اما کماکان به این سینما، امیدوارم! هنوز ناامیدی‌های سینما نتوانسته من را ناامید کند. چرا که نقطه عطف امیدواری‌اش حضور کارگردان‌های جوان است که فیلم‌های خوب می‌سازند و آینده سینما برای این‌هاست.
تصویربردار و تدوینگر: مهدی کماسی و محمد رضا کشت‌دار
گزارش و گفت‌وگوها: مجتبی برزگر
انتهای پیام/
