امامیفر: پلاک ۴۰ گوشهای از ظرفیت هنر چهل ساله انقلاب اسلامی است
مدیر بخش پلاک ۴۰ آثار نمایش یافته در این بخش را گوشهای از ظرفیت عظیم هنر چهل ساله انقلاب اسلامی در حوزه تجسمی دانست.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، نظامالدین امامیفر؛ مدیر بخش پلاک 40 یازدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر در گفتگو با خبرنگار تسنیم درباره این بخش گفت: پلاک 40 یک اتفاق پژوهشی جدید است که با پیشنهاد شورای سیاستگذاری جشنواره شکل گرفت و امیدوارم این اتفاق ادامه پیدا کند چراکه ورود به موزهها و دسترسی به آرشیو سازمانها بسیار سخت است. راهاندازی این بخش، یک اتفاق مبارک بود که حتی سازمانهایی که آثارشان را به ما امانت داده بودند نیز خود متوجه شدند که چه گنجینه بزرگی را در اختیار دارند و چرا خود تاکنون از آن استفاده نکردهاند.
وی افزود: اکنون برای یک دانشجو یا استاد که میخواهد برای انجام فعالیت پژوهشی به موزه سازمانها ورود پیدا کند، شرایط دسترسی به آثار بسیار پیچیده است. از طرف دیگر خود موزهها یا ارگانها نیز از شرایط مناسبی برای نگهداری از این آثار نفیس برخوردار نیستند و حتی فایل آثارشان را نیز منتشر نمیکنند. در چنین شرایطی؛ یازدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر بخش پلاک 40 را برپا نموده است و این آثار را از دل آرشیو موزهها بیرون کشیده است. شاید این اتفاق، بهترین اتفاقی باشد که در بخش پلاک 40 رخ داده است.
امامیفر ادامه داد: برپایی نمایشگاههایی نظیر پلاک 40 باعث ارتباط و تعامل گستردهتر سازمانها و نهادهایی میشود که به صورت موازی با یکدیگر کار میکنند و چه بسا موجب شود سازمانها و نهادهای مذکور آثارشان را با یکدیگر تبادل کنند و بتوانند آنها را در معرض دید عموم مردم قرار دهند.
مدیر بخش پلاک 40 با اشاره به کارکرد مثبت پژوهشی نمایشگاه پلاک 40 گفت: اتفاق مثبت بعدی که امیدوارم بخش عمدهای از دامنه فکری ما را شکل دهد، این است که پژوهشگران و دانشجویان مختلف بتوانند از این فضا استفاده کنند و با مرجع قرار دادن آثار، به تحلیل آنها بپردازند؛ چراکه صرف برپایی یک نمایشگاه با موضوع دهه فجر کافی نیست و تحلیل و نقدی که درباره آثار موجود در نمایشگاه میشود بسیار مهم است. بخش اعظمی از این آثار پیشینه تصویری و فرهنگی ما هستند که میتوانند به صورت یک هویت ملی مطرح شوند.
وی افزود: فرض کنید اکنون از ما بپرسند هویت نقاشی ایرانی پس از انقلاب چیست؟ ما چه جوابی در قبال این پرسش خواهیم داشت. جالب است درباره پوستر شاید بیشتر بتوانیم صحبت کنیم اما راجع به نقاشی دانش کافی نداریم. حُسن نمایش این آثار این است که ارزش افزوده دارند و دیرینهشناسی میشوند. اینکه آثار بعضا در اختیار گالریها، مجموعهداران شخصی، سازمانها و موزهها قرار دارند، به این معنا نیست که همواره محکوم به خاک خوردن و دیده نشدن هستند و گویی باید مثل یک گنج از آنها محافظت شود.
امامیفر ادامه داد: ما معتقدیم حفاظت از آثار به معنای دیده نشدن آنها نیست؛ اتفاقا به معنای دیده شدن آنها است. نمایش آثار باعث میشود گردشگران محقق و فرهنگی برای تحقیق به ایران بیایند. یکی از مشکلاتی که ما در این راستا داریم این است که هرگاه از گردشگر صحبت میکنیم، او را به عنوان فردی میشناسیم که باید بیاید در کشور ما پول خرج کند و برود؛ حال آنکه بخش قابل توجهی از گردشگران، گردشگران فرهنگی هستند. این نوع گردشگران هنگامی که نیاز به منابع تحقیقاتی دارند، به کجا باید مراجعه کنند؟ به نظر میرسد توریست فرهنگی از جمله مفاهیمی است که ما درباره آن کار نکردهایم.
این استاد دانشگاه درباره هدف برگزاری بخش پلاک 40 گفت: اتفاقی که در پلاک 40 افتاد، این بود که ما سعی کردیم به مسئولین بگوییم شما با داشتن چنین گنجینه غنیای از آثار هنری بیایید و اینها را منتشر کنید. لازم نیست هزینه زیادی هم انجام دهید ؛ اکنون با بهرهگیری از ظرفیت شبکههای اجتماعی مجازی کار بسیار راحت و ارزان شده است. این آثار، قسمتی از هویت فرهنگی و تصویری ماست که کمتر کسی درباره آن فکر کرده است. این نمایشگاه نیز همچون تمام نمایشگاههای دیگر، سرانجام تمام میشود اما پرسش کلیدی اینجاست؛ آیا هدفی که از برگزاری آن مدنظر بود، محقق خواهد شد؟ استمرار برای هر کاری بسیار مهم است و من امیدوارم قلمداد مسئولین از این نمایشگاه به یک نمایشگاه صرف موضوعی و پر بیننده محدود نشود؛ بلکه به عنوان یک کار پژوهشی به آن نگاه شود و ثمره آن به ارتقای هویت بصری، پیشینه تصویری و فرهنگ ارجاع پژوهشی ما کمک کند.
امامیفر درباره آثار نمایشیافته در نمایشگاه پلاک 40 گفت: معمولا موزهدارها با توجه به اقبال گستردهای که از سوی مخاطبان نسبت به آثار رشتههای نقاشی و عکاسی وجود دارد، روی تجمیع آثار دو رشته نقاشی و عکاسی سرمایهگذاری زیادی میکنند. در این نمایشگاه 72 اثر از 72 هنرمند مختلف رشتههای نقاشی، نگارگری، تصویرسازی، عکاسی، مجسمه سازی و هنرهای جدید در فرهنگسرای نیاوران به نمایش درآمده است و بخشی از آثار را هم در موزه شهدا چیدمان کردهایم؛ چراکه بیش از 1000 اثر در آرشیو موزه شهدا وجود داشت و حجم آثار به قدری زیاد بود که در میان آنها ناگزیر به انتخاب بودیم و سرانجام؛ قریب به 60 اثر از 50 هنرمند را انتخاب و در موزه شهدا چیدمان کردیم.
وی ادامه داد: جالب است مجسمههای نمایش یافته در نمایشگاه پلاک 40، عموما برای اهداف معینی سفارش داده شده بودند و پیشتر بنابر این بوده که در میدانهای شهری نصب شوند. بسیاری از نهادها در اقدامی شایسته با توجه به مسئولیتی که داشتهاند، اقدام به تشویق و ترغیب هنرمندان برای ساخت آثار این چنینی کردهاند اما متاسفانه اکنون تولید این آثار فوق العاده کم شده است و هنرمندی که دغدغه دارد و میخواهد کار کند، نمیداند باید به کجا رجوع کند. با توجه به شرایط اقتصادی کشور، بودجههای فرهنگی به شدت تقلیل پیدا کردهاند. امیدوارم فرهنگ از مزیت تولید آثار هنرمندان دغدغهمند بی نصیب نماند؛ چراکه در این صورت ممکن است آسیبهای سختی از این زاویه به ما وارد شود.
مدیر بخش پلاک 40 ضمن ابراز تشکر از همکاری نهادهای مختلف در برپایی بخش پلاک 40 گفت: علاوه بر بنیاد شهید که اداره موزه شهدا را به عهده دارد، بنیاد روایت فتح نیز آثاری را در اختیار ما قرار داد. همچنین از موزه امام علی(ع) نیز تعدادی اثر گرفتیم و بنیاد آفرینشهای نیاوران نیز یک اثر در اختیار ما قرار داد.
امامیفر در پایان خاطرنشان کرد: آنچه در پلاک 40 به نمایش درآمده تنها گوشهای از ظرفیت هنر 40 ساله انقلاب اسلامی است و بی تردید، میتوانستیم آثار بسیار بیشتری را در این بخش به نمایش بگذاریم اما ظرفیت دیوارهایمان برای نمایش آثار محدود بود و باید دست به انتخاب میزدیم.
انتهای پیام/