شروط غیرقابل اجرای آمریکا برای روسیه درباره تمدید پیمان "استارت‌ــ۳"
وزیر خارجه آمریکا برای مذاکره با روسیه درباره تمدید پیمان "استارت‌ــ۳" درخواست‌های جدید و شروط غیرقابل اجرایی پیشِ‌روی مقامات مسکو گذاشته که سرنوشت این توافقنامه مهم راهبردی را در معرض خطر قرار داده است.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه اینترنتی «وزگلیاد» روسیه امروز در تحلیلی نوشته است: "مایک پامپئو" وزیر امور خارجه آمریکا روز گذشته از روسیه درخواست کرده تا سامانه‌های موشکی "آوانگارد"، دستگاه‌های شناور زیردریایی هسته‌ای "پاسیدون" و موشک‌های مافوق صوت "کینجال" که از جمله جدیدترین تسلیحات نظامی روسیه هستند، باید موضوع مذاکرات بین مسکو و واشنگتن قرار بگیرند.
بدین ترتیب آمریکا آمادگی خود برای مذاکره با طرف روسی درباره تمدید پیمان «ادامه کاهش تسلیحات راهبردی تهاجمی» (معروف به "استارت‌ــ3") را با شروطی غیرقابل اجرا همراه کرده است، این در حالی است که تا پایان مدت اعتبار این پیمان بسیار مهم کمتر از دو سال باقی مانده است.
اخیراً مقامات مسکو و واشنگتن اظهاراتی درباره آینده این توافقنامه دوجانبه ردوبدل کرده‌اند؛ در اواخر ماه مارس سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه یادآور شد که مسکو مایل نیست تا سرنوشت غم‌انگیز پیمان مربوط به نابودی موشک‌های برد کوتاه و متوسط شامل پیمان کاهش تسلیحات راهبردی تهاجمی هم بشود. روز گذشته "مایک پامپئو" نیز از امکان تمدید "استارت‌ــ3"در صورت توافق دو طرف درباره بازنویسی یک «پیمان درست» خبر داد.
وزیر خارجه آمریکا توضیحات جالبی نیز در این باره داده است؛ وی پیشنهاد پیوستن چین به این توافقنامه را داده که بخش اعظم توان بالقوه هسته‌ای این کشور طی سال‌های اخیر در چارچوب این پیمان منع شده است. همچنین پیشنهاد در نظر گرفتن تسلیحات و فناوری‌های جدید نظامی روسیه در پیمان جدید را مطرح کرده است.
آمادگی آمریکا برای تمدید پیمان استارت با "اما" و اگرهای زیادی همراه است
اظهارات پامپئو گویا آمادگی واشنگتن برای بررسی امکان تمدید ادامه پیمان کنترل تسلیحات راهبردی تهاجمی است، در پایان این اعلام آمادگی وزیر خارجه آمریکا کلمه "اما" وجود دارد.
نخستین "اما" درباره شرکت چین در توافقنامه جدید در این رابطه است. زمانی که در سال 1987 این پیمان امضا شد، هیچ کس به کشور چین به‌عنوان یک قدرت هسته‌ای برتر نگاه نمی‌کرد. ولی در طول سه دهه گذشته چین برنامه‌های بلندپروازانه تسلیحاتی خود را تحقق بخشیده و امروزه دارای موشک‌های نسل جدید بالستیک ضدکشتی دارای برد متوسط است که تهدیدی مرگبار برای نیروی دریایی آمریکا به‌شمار می‌روند. حال یک سؤال مطرح می‌شود که؛ آیا چین دعوت آمریکا برای شرکت در امضای پیمان جدیدی درباره کنترل تسلیحات تهاجمی راهبردی با شرط از بین بردن تسلیحات جدید نظامی خود را خواهد پذیرفت؟ تردید زیادی وجود دارد که مقامات پکن با این مسئله موافقت کنند.
فناوری‌های جدید نظامی روسیه هم "اما"ی دوم ذکرشده از سوی پامپئو درباره آمادگی برای تمدید این پیمان است. در ماه مارس سال گذشته (2018) "ولادیمیر پوتین" رئیس جمهوری روسیه با اشاره به تلاش بیهوده آمریکا برای بازدارندگی روسیه، از وجود 5 سلاح جدید روسی خبر داد که قادر هستند بر سامانه دفاع ضدموشکی آمریکا فائق آیند که سامانه‌های موشکی "آوانگارد"، دستگاه‌های شناور زیردریایی هسته‌ای "پاسیدون" و موشک‌های مافوق‌صوت "کینجال" از جمله این تسلیحات نظامی جدید هستند. روسیه هرگز با مسئله صرف‌نظر کردن از این تجهیزات نظامی جدید برای تمدید پیمان کنترل تسلیحات تهاجمی راهبردی موافقت نخواهد کرد.
لازم به یادآوری است که در ماه ژانویه سال جاری راهکار جدید دفاع ملی آمریکا که بر اساس آن روسیه و چین کنار تروریسم بین‌المللی، جزو تهدیدات شماره یک برای منافع ملی آمریکا محسوب شده‌اند، منتشر شد.
هیچ سیاستمدار عاقلی از تسلیحات نظامی خود دربرابر «هجوم دموکراسی» آمریکا صرف‌نظر نمی‌کند
در این سند مستقیماً گفته شده که آمریکا باید چالش‌های پیشِ‌روی منافع ملی خود از سوی دیگر کشورها را متوقف سازد. به‌خوبی واضح است که آمریکا برای دفاع از «منافع ملی» خود از ابزاری مانند: صادرات انقلاب‌های رنگی، دخالت در انتخابات سایر کشورها، بمباران‌های بشردوستانه و مداخلات نظامی مستقیم استفاده می‌کند. هیچ سیاستمدار دارای عقل سلیمی به‌طور داوطلبانه از تسلیحات نظامی مدرن که مانع از ظهور «آزادی و دموکراسی آمریکایی» در داخل مرزهای کشورش می‌شود، صرف‌نظر نخواهد کرد.
"اما" سوم آن است که تمدید ادامه پیمان کاهش تسلیحات راهبردی تهاجمی مانعی برای خروج عجولانه آمریکا از پیمان مربوط به نابودی موشک‌های برد کوتاه و متوسط می‌شود که یک توافقنامه دوجانبه است. مقامات واشنگتن با تحریکات یکجانبه خود در این باره، در واقع سایه تردید بر سرنوشت پیمان "استارت‌ــ3"نیز انداخته‌اند.
حال سؤال اینجاست که؛ آیا دولت دونالد ترامپ به این نکات مهم توجه دارد؟ بدون تردید دارد، ولی مشکل اینجاست که لابی‌های سلاح و تمایلات ضدروسی سیاستمداران تندروی این کشور حاضر هستند تا برای رسیدن به اهداف خود مسابقه تسلیحاتی جدیدی در دریا، در زمین، در هوا و در فضا به‌راه بیندازند، در غیر این صورت پامپئو برای بازنویسی پیمانی که سهم بسیار زیادی در نجات جهان از خطر بروز جنگ هسته‌ای دارد، شرط نمی‌گذاشت، آن هم شروطی غیرقابل اجرا و غیرقابل پذیرش برای روسیه.
برخورد غیرواقع‌بینانه واشنگتن با مسئله تمدید پیمان کاهش تسلیحات تهاجمی راهبردی می‌تواند به‌خاطر ملاحظات سیاسی داخل باشد. در ماه دسامبر سال 2010 چند ماه پس از آنکه دیمیتری مدودف و باراک اوباما، رؤسای جمهوری وقت روسیه و آمریکا پیمان "استارت‌ــ3"را امضاء کردند، بر اساس نظرسنجی‌های انجام‌شده، بیش از 70 درصد آمریکایی‌ها از این اقدام حمایت کردند. اکنون نیز سیاستمداران آمریکایی نمی‌توانند مواضع بسیاری از مقامات نظامی آمریکا را که لزوم تمدید این توافقنامه را ضروری می‌دانند نادیده بگیرند.
نظامیان آمریکایی نگران برخوردهای دولت ترامپ با مسائل بین‌المللی هستند
در ماه نوامبر سال گذشته ژنرال "جان هایتن" فرمانده نیروهای راهبردی نیروی هوایی آمریکا گفت که روسیه و آمریکا باید از اقدامات تحریک‌آمیز و غیرقابل پیش‌بینی در مسائل مهمی مانند کنترل تسلیحات هسته‌ای خودداری کنند، به همین دلیل دو کشور باید پای میز مذاکره بنشیند. این مقام نظامی این هفته نیز در کنفرانسی درباره تحقیقات فضایی بار دیگر یادآور شد که آمریکا باید در مذاکرات برای تمدید پیمان "استارت‌ــ3"مشارکت کند و این موضع‌گیری است که مقامات مسکو نیز بر آن تأکید دارند.
واقعیت این است که مقامات نظامی آمریکا نسبت به برخوردهای دولت دونالد ترامپ با مسائل مهم بین‌المللی ابراز نگرانی جدی می‌کنند، در واقع خروج آمریکا از پیمان نابودی موشک‌های برد کوتاه و متوسط به‌خاطر برخی ملاحظات سیاسی داخلی صورت گرفته است. نباید فراموش کرد که هزینه مدرنیزه‌سازی نیروهای سه‌گانه هسته‌ای آمریکا در حال حاضر یک تریلیون دلار است. آیا آمریکا واقعاً چنین هزینه هنگفتی را دارد، با توجه به اینکه 700 میلیارد دلار به‌صورت سالانه در بودجه نظامی این کشور اختصاص داده شده که بخش اعظم آن صرف تعهدات نظامی بین‌المللی آمریکا می‌شود.
از سوی دیگر در حال حاضر تلاش‌های چندین‌ساله برای جلوگیری از مسابقه تسلیحاتی ممکن است تأثیر خود را از دست بدهند: کل سیستم عدم گسترش هسته‌ای که بعد از جنگ پایان جنگ سرد به‌وجود آمده از بین برود. ولی از سوی دیگر جهان امروز چندقطبی شده و روسیه این حق را برای خود قائل است تا از منافع ملی خود دفاع کند و این مسئله در چارچوب پیمان "استارت‌ــ3"توافق‌نامه‌ای که باید تغییر کند نیز مورد توجه قرار می‌گیرد و این تغییر باید منافع طرف روسی را هم در بر بگیرد، چرا که برای مقامات مسکو اهمیت تأمین امنیت ملی کشور در درجه بالاتر از هر مسئله دیگری قرار دارد.
انتهای پیام/*
