انتظارات تاجیکستان از سفر رئیس‌جمهور چین به دوشنبه چیست؟
اگرچه انتظار می‌رود وام‌ها و کمک‌های جدید و بیشتری در سفر رئیس‌جمهور چین به دوشنبه به تاجیکستان اعطا شود، اما بحران بدهی‌ها و خصلت‌های کاری شرکت‌های چینی عواملی است که به عقیده تحلیل‌گران مانع از توسعه اقتصادی تاجیکستان خواهد بود.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهوری چین قرار است در سفری رسمی به منظور شرکت در نشست سیکا، به دوشنبه، پایتخت تاجیکستان سفر کند. این سفر مباحث بسیاری را میان تحلیل‌گران به وجود آورده است. خبرگزاری آسیاپلاس تاجیکستان طی یادداشتی به بررسی مهم‌ترین محورهای دیدار روسای جمهور چین و تاجیکستان در دوشنبه پرداخته است که در ادامه می‌خوانید.
تا به امروز بدهی تاجیکستان به چین به حدود 1.3 میلیارد دلار رسیده است که بیش از 40 درصد کل بدهی‌های خارجی تاجیکستان می‌باشد. این در حالی است که نخستین وام چین به تاجیکستان تنها 12 سال پیش صورت گرفته است. در سال 2007 چین یک وام حدودا 216 میلیون دلاری به تاجیکستان اعطا کرد.
به رغم بدهی‌های حل نشده، تاجیکستان انتظار دارد تا وام‌های دیگری را نیز به منظور توسعه اقتصاد خود از چین دریافت کند. ضراب‌الدین فیض‌الله‌زاده، وزیر صنعت و تکنولوژی‌های نوین تاجیکستان در ماه فوریه در دوشنبه به خبرنگاران گفته بود که «امروز ما تنها می‌توانیم بر روی سرمایه‌گذاران چینی حساب کنیم. تنها چینی‌ها می‌توانند در اقتصاد ما سرمایه‌گذاری کنند».
چین همچنان بزرگ‌ترین اعتباردهنده به تاجیکستان باقی مانده است. بنا بر داده‌های منتشر شده توسط کمیته دولتی سرمایه‌گذاری و مدیریت دارایی‌های دولتی (GosKomInvest)، سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی صورت گرفته در اقتصاد تاجیکستان در سال گذشته حدود 330 میلیون دلار بوده که بیش از دو سوم آن به تنهایی از سوی چین بوده است.
شمار زیادی از سرمایه‌گذاری‌های مشترک چینی- تاجیکی در تاجیکستان صورت گرفته که عمدتا در حوزه معادن بوده‌اند.
شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهوری چین این هفته به دوشنبه سفر می‌کند و در بازدیدش انتظار می‌رود شماری از اسناد همکاری میان دو کشور در حوزه‌های تجاری، مالی، امنیتی، فرهنگی و آموزشی به امضا برسد. مساله جذب سرمایه‌گذاری و تکنولوژی‌های چینی در ساخت و ساز نیروگاه هیدروالکتریکی راغون نیز در میان گفت و گوهای دو رئیس‌جمهور مطرح خواهد شد.
در همین حال برخی تحلیل‌گران غربی بر این عقیده‌اند که چند دلیل برای این که باور کنیم سرمایه‌گذاران چینی در توسعه اقتصاد تاجیکستان به صورت گسترده مشارکت نخواهند کرد، وجود دارد. نخستین دلیل آن است که شرکت‌های چینی در تاجیکستان عمدتا کارگران چینی را به استخدام خود درآورده‌اند. بر خلاف دیگر کشورهای منطقه، تاجیکستان هیچ الزام بومی برای به کارگیری نیروهای کار محلی در شرکت‌های خارجی فعال در این کشور ندارد. دومین شاخص این امر است که برای باز گرداندن وام‌ها در نهایت، تاجیسکستان حقوق انحصاری بهره‌برداری از زمین و معادن را به چین اعطا می‌کند.
بنابراین در بازگشت برای ساختن یک نیروگاه حرارتی و تولید برق در دوشنبه، مقامات تاجیک امتیازاتی انحصاری در قالب یک قرارداد به شرکت چینی تجهیرات تبیان الکتریک (TBEA) اعطا کرده‌اند که در معادن طلا صورت می‌گیرد. شرکت چینی TBEA تا برداشت 332 میلیون دلار سرمایه‌گذاری خود، در دو معدن، طلا استخراج خواهد کرد.
در نهایت چین ابتدائا بر شرکت‌ها و نیروهای کار خود برای اجرای پروژه‌ها و سپس استخراج منابع متکی است، که منافع اقتصادی بلندمدت برای تاجیکستان نظیر ظرفیت بومی ساخت و ساز و مشارکت نیروی کار را به حداقل می‌رساند.
سومین مانع برای توسعه اقتصادی تاجیکستان اجرای پروژ‌ه‌های ساخت و ساز بلندپروازانه است. در سال 2018، زمانی که امامعلی رحمان، رئیس‌جمهوری این کشور بت یک وام 310 میلیون دلاری و برخی کمک‌های مالی از پکن بازگشت، او اعلام کرد که 230 میلیون دلار برای ساخت یک مجموعه جدید پارلمانی در این کشور صرف خواهد شد.
انتهای پیام/
