پاسخ اداره کل محیط زیست استان اردبیل به وضعیت دریاچه نئور
در پی درج گزارشی در خصوص وضعیت محیط زیست دریاچه نئور و معضلات آن، اداره کل حفاظت از محیط زیست استان اردبیل نسبت به طرح این معضلات واکنش نشان داد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اردبیل، در پی درج گزارشی با عنوان « اردبیل| نئور در باتلاق کاغذبازی‌های ساختگی؛ طرح احیایی که فقط تیتر خبر است» اداره کل حفاظت از محیط زیست استان توضیحاتی را در اختیار خبرگزاری تسنیم قرار داده که عینا انعکاس می‌یابد.
«ماهی قزل آلای رنگین کمان جز گونه بومی دریاچه نبوده بلکه از سالیان گذشته به منظور تنظیم اکوسیستم تالاب و گردشگری منطقه در دریاچه رهاسازی و صید می‌شد.
گونه ماهی هرز کاراس جز ماهیان غیر بومی ایران بوده و از ماهیان بومی مناطق جنوب شرقی آسیا می‌باشد که متاسفانه در سالیان گذشته به منابع آبهای داخلی کشورمان وارد گردیده و هم اکنون در اکثر این منابع آبی اعم از رودخانه‌ها، سدها و دریاچه‌ها و تالاب‌ها مشاهده می‌گردد.»
«گونه ماهی هرز کاراس برای اولین بار در سال 84 در دریاچه مشاهده و باعث تغییر در اکوسیستم، زنجیره غذایی و به تبع آن باعث کاهش جمعیت میگوی گاماروس(گونه شاخص دریاچه) شد و از سال 88 نیز پرورش ماهی قزل آلا که در بحث کنترل جمعیت گاماروس و تنظیم اکوسیستم تالاب و گردشگری تاثیرگذار بود به دلیل عدم توان رشد متوقف شد.»
«طرح مطالعه احیای تالاب نئور از سال 1392 با استفاده از نظرات کارشناسی مشاور(پژوهشکده آبزی پروری کشور) به عنوان مهمترین نهاد پژوهشی آبزیان کشور و با نظارت دکتر عبدلی استاد خبره از دانشگاه شهید بهشتی محترم طرح و تائید کارشناسان سازمان مطالعه و اجرایی شده است.»
«مبارزه با یک گونه مهاجم آن هم در اکوسیستم حساس و شکننده تالاب حفاظت شده نئور نیازمند مطالعات و تهمیدات خاصی است که بر اساس نظرات کارشناسان دو گزینه مبارزه فیزیکی با استفاده از تورهای دامی در سایزهای مختلف و مبارزه بیولوژیکی با استفاده از ماهیان شکارگر از جمله اردک ماهی در دست اقدام است.از دیگر اقدامات پیش‌بینی شده در طرح که توسط محیط بانان منطقه کنترل می شود جلوگیری از چرای بی رویه و خارج از ظرفیت پروانه دامداران در منطقه، جلوگیری از شست و شوی دامها در داخل تالاب، جلوگیری از استفاده از کود و سموم در اراضی حاشیه تالاب، ممنوعیت ورود دام ها به مناطق خسک شده تالاب و پایش مداوم پارامترهای فیزیکی و شیمیایی تالاب را می‌توان نام برد.»
«اجرای هرگونه عملیات فنی بدون پشتوانه مطالعاتی باعث تغییرات در اکوسیستم از جمله به هم خوردن حیات گونه‌ها، تغییر الگوی مهاجرت پرندگان وغیره خواهد شد.
بی‌شک اجرای این گونه طرح‌ها دراکوسیستم های حساس با استفاده از روش های بیولوژیکی نیازمند زمان بوده و هرگونه عجله و استفاده از روش های غیرکارشناسی که گاها توسط افراد عوام ارائه می شود، تبعات جبران ناپذیری می تواند در پی داشته باشد.»
«شایان ذکر است اکوسیستم‌های تالابی از جمله تالاب نئور دارای کارکرهای اکولوژیکی متعددی هستند که از آن جمله می‌توان به موارد ذیل اشاره نمود: ذخیره سازی آب، حفاظت در برابر سیل، مهار فرسایش، تغذیه سفره های آب زیرزمینی، پالایش آب از طریق تثبیت عناصر محلول، رسوبات و دیگر آلودگی ها، حفظ تنوع زیستی و ذخایر ژنی گیاهی و جانوری.»
لازم به ذکر است در این گزارش تمامی موارد ذکر شده از سوی اداره کل حفاظت از محیط زیست استان به نقل از مدیریت این مجموعه نقل شده و تکرار آن تائید ضمنی این گزارش است. اما سوالات آن در خصوص نحوه مدیریت این اکوسیستم آبی و روند اجرای طرح مطالعاتی جهت احیای دریاچه همچنان بی‌جواب است.طرح مطالعاتی هیچگاه به صورت منسجم از سوی پژوهشکده آبزی پروری کشور و یا اداره کل محیط زیست استان انعکاس رسانه‌ای نداشته و سال‌ها است که مدیریت این مجموعه در پاسخ به رسانه‌ها وعده انعکاس نظرات مشاور را مطرح می‌کند.
به اعتقاد کارشناسان ادعایی مبنی بر اینکه ماهیان قرمز از گونه مهاجم که شهروندان در تعطیلات نوروز در دریاچه رهاسازی می کنند نمی‌تواند این حجم از یک منبع آبی را به این شدت و در کمترین زمان دچار مشکل سازد بلکه مطابق شنیده‌ها حدود یک دهه قبل با غفلت و کوتاهی مسئولان وقت بچه ماهی مهاجم کپور از استان همسایه یعنی گیلان وارد اردبیل و در دریاچه رهاسازی شد وهمین غفلت و یا تعمد در تخریب این منبع آبی موجب شد تا نئور به حال و روز امروز خود گرفتار شود.
اینکه این اتفاق با چه هدف و انگیزه‌ای صورت گرفته از موضوعاتی است که محیط زیست استان هیچگاه نسبت به آن پرداختی نداشته است.
با این وجود مسئولان فعلی که معتقد به وضعیت نامطلوب نئور بودند اقداماتی در خصوص مطالعه و احیای آن را چند سال قبل رسانه ای کردند. اقداماتی که به اعتقاد کارشناسان راه به جایی نبرده و به واقع گرفتار کاغذبازی است و نمی‌تواند با این روند دریاچه را از وضعیت فعلی خود نجات دهد.
مشکلات نئور نه تنها این اکوسیستم آبی بلکه تمامی منابع و جنگل‌های پیرامون آن را تهدید می‌کند. رشد فزاینده جلبک‌ها زنگ خطیری از تبدیل شدن آن به مرداب است و نئور همچنان گرفتار برنامه‌هایی است که خروجی قاطعی به خود نمی‌بیند.
انتهای پیام/ ع
