گزارش| انتقادات باباجان از نحوه اداره ترکیه
علی باباجان بر این باور است که ترکیه در حال حاضر به شیوه خارج از عقل و منطق اداره می‌شود و پارلمان این کشور٬ صد سال از نخستین مجلس٬ عقب‌تر است.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم ٬ در حالی که شیوع گسترده ویروس کرونا٬ مقامات سیاسی و بهداشتی ترکیه را نگران کرده٬ دولت اردوغان به دنبال آن است تا در میان مدت٬ کرونا را به طور کامل به کنترل دربیاورد. اما مخالفین و منتقدین بر این باورند که عملکرد دولت٬ چندان قابل دفاع نیست.
رجب طیب اردوغان در راس دولت و در مقام رئیس جمهور٬ مخالفین را به ویروس تشبیه کرده و گفته است:« انشاءالله به زودی٬ ترکیه علاوه بر ویروس کرونا٬ از ویروس‌های عالم سیاست و رسانه هم٬ پاک خواهد شد.»
منتقدین معتقدند که مشی سیاسی دولت اردوغان و مکانیسم مواجهه حزب عدالت و توسعه با مشکلات٬ مانع از آن است که ترکیه به شکل درستی اداره شود. یکی از این منتقدین٬ علی باباجان است.
علی باباجان٬ از مؤسسین حزب عدالت و توسعه که علاوه بر پست‌هایی همچون وزارت امور خارجه و وزارت اقتصاد٬ معاون نخست وزیر بوده٬ سال گذشته راه خود را از اردوغان جدا کرده و حزب جدیدی تشکیل داد. او در گفت‌وگویی با پایگاه تحلیلی خبری تی 24 انتقادات خود از دولت اردوغان و حزب عدالت و توسعه را بر زبان آورده است.
کرونا و دوقطبی‌سازی
علی باباجان در مورد رویکرد دولت اردوغان در قبال موضوع مهمی به نام مبارزه با کرونا گفته است: «باید در موضوع حساس مبارزه با کرونا٬ شاهد حصول نوعی توافق اجتماعی و اشتراک نظر همه گروه‌ها باشیم. با دوقطبی‌سازی نمی‌توان هیچ بحرانی را مدیریت کرد. دولت در حال حاضر٬ به دنبال آن است تا با کادرهای معدود خود و نگرش حزبی٬ میدان‌داری کند. این غلط است. باید همه را به میدان آورد. هم نهادهای مدنی و هم احزاب سیاسی و گروههای اجتماعی. اگر شما٬ فقط و فقط خودتان تصمیم‌گیری کنید٬ دیگران خود را محتاج نمی‌بینند که تابع تصمیمات شما باشند. باید همه را داخل کرد. با دشمن‌سازی و دوقطبی‌سازی نمی‌توان به جنگ کرونا رفت.»
باباجان٬ ترکیه را در مسیر بن‌بست می‌بیند
باباجان٬ بر این باور است که دولت فعلی٬ از ماهیت و نوع مشکلات اقتصادی کشور غافل است و این کشور در مسیر بحران اقتصادی و بن‌بست قرار گرفته است.
وی میگوید: «کرونا یک بحران جهانی است و شیوه مبارزه با آن هم باید جهانی باشد. حتی بزرگ‌ترین اقتصاد جهان هم نمی‌تواند سر در لاک خود فرو ببرد. باید به ابزار مهمی به نام همبستگی پناه برد. دیدیم که اغلب بانک‌های مرکزی کشورهای عضو جی 20 یک شبکه بزرگ به وجود آوردند. اما ترکیه در خارج از این شبکه مانده است.»
باباجان در مورد چالش‌های اقتصادی و سیاسی دولت ترکیه گفته است:«ترکیه در حال حاضر در وضعیت فلج شدگی قرار گرفته است. کاری کرده‌اند که همه کشورهای خارجی را مانند دشمن ببینند. چنین چیزی درست نیست. حیف است ترکیه در این شرایط قرار بگیرد و فقیر شود. رئیس جمهور شعار می‌دهد و میگوید٬ خودمان برای خودمان کافی هستیم و می‌توانیم از هم حمایت کنیم. بله. درست است. اما در چه شرایطی؟ در شرایطی که همبستگی را گسترده کنید و فقط خود را به کادرهای دور و برتان محدود نکنید.»
مجلس در اختیار یک حزب
معاون اسبق نخست وزیر ترکیه بر این باور است که در حال حاضر این کشور به شیوه خارج از عقل و منطق اداره می‌شود و پارلمان ترکیه٬ صد سال از نخستین مجلس٬ عقب‌تر است.
او میگوید: «در نخستین مجلس ترکیه٬ در روزگاری صد سال قبل از این٬ روح خاصی بر مجلس ما حاکم بود. امروز آن روح را نداریم و پارلمان ما٬ صد سال عقب‌تر از آن دوران است.»
وی در ادامه میگوید:«نباید اراده و توان پارلمان٬ به تمامی در اختیار یک حزب باشد و آن را برای رسیدن به امیال و اهداف خود به کار بگیرد. جدیداً٬ در پارلمان٬ بسته عفو محکومین با رای حزب حاکم و مشارکت شریک کوچک این حزب یعنی حزب حرکت ملی٬ به تصویب رسید و هزاران زندانی آزاد شدند. اما مسئله اینجاست که اصلاً به خواسته‌ها و توصیه‌های احزاب دیگر توجه نشده و عفو٬ فقط و فقط بر اساس افق فکری و مطالبات حزب حاکم و شریک آن نوشته شد و به درخواست انسانها در مورد آزادی و عدالت٬ پاسخی داده نشد.»
وی همچنین در مورد جایگاه مجلس در نظام سیاسی ریاستی میگوید: «قرار نیست بر اساس منافع محدود حزبی٬ پارلمان را به یک ماشین قانون تبدیل کنیم که ورودی آن٬ خواسته‌های حزب حاکم و خروجی آن٬ قوانین باب دل دولت باشد. چنین پارلمانی٬ غیرقابل قبول است.»
وقتی دولت٬ جامعه را له می‌کند
علی باباجان رهبر حزب DEVA میگوید: «اگر در حوزه اقتصاد٬ چیزی به نام اعتبار و اعتماد وجود نداشته باشد و ترکیه منابع ارزی خود را غنی نکند٬ ابهام و بلاتکلیفی٬ بحرانی عمیق‌تر خواهد شد. طبیعتاً٬ دولت باید برای حل هر مشکلی قدرتمند باشد اما جامعه نیز نباید بی‌قدرت و ناتوان بماند.
اگر دولت از جامعه بزرگ‌تر شود٬ قطعاً نتیجه آن چیزی نخواهد بود جز له شدن جامعه. قدرت جامعه٬ فقط انتخابات و رای دادن نیست. بلکه این قدرت نهفته در نهادهای مدنی است٬ محوریت قانون و رسانه آزاد است. اگر نهادهای مدنی خاموش شوند٬ آزادی بیان نباشد٬ به خواسته احزاب توجه نشود و پارلمان را به ماشین تصویب قانون بدل کنند٬ همه باید از آینده کشور بترسیم.»
علی باباجان بر این بارو است که ترکیه در حال حاضر در نظام اقتصادی جهان٬ خارج از بازی مانده و به خواسته‌های این کشور در صندوق بین‌الملیل پول توجه نشده است.
او همچنین میگوید: «اقتصاد را با کار و تولید سر پا نگه می‌دارند نه مبادله و دست به دست کردن پول.»
باباجان٬ بر ضرورت نقدپذیری دولت تاکید کرده و گفته است:«چهره‌های دانشگاهی٬ همان شهروندانی هستند که باید از همه آزادتر باشند و کسی مانع کار آنها نشود. اگر آنها به طور کامل در بیان آراء و افکارشان آزاد باشند٬ می‌توانند راهکار ارائه دهند اما اگر قرار باشد هر مخالف و منتقدی را به ویروس تشبیه کنید٬ این آفت بزرگ است که مانع از رشد اندیشه می‌شود.»
علی باباجان٬ در پایان به استیلای قدرت پول و سرمایه بر معادلات سیاسی و حزبی انتقاد کرده و معتقد است همچنان که در آمریکا و اروپا٬ این موضوع دردسرساز شده٬ در ترکیه نیز باید فکری به حال این موضوع شود تا سرمایه‌داران و افراد ثروتمند نتوانند با تکیه بر قدرتی که از پرداخت مالیات و همچنین قدرتی که بر اساس حمایت و تاثیرگذاری بر انتخابات‌ها به دست آورده‌اند٬ شرایط کشورها را به نفع خود تغییر دهند.
انتهای پیام/
