به گزارش خبرگزاری تسنیم از کرمان ، دلتنگم سردار! حتی این روزها که بیشتر از همیشه نگاه نافذ و لبخند زیبایت را بر در و دیوار شهر میبینم؛ دلتنگم برای مردی که چهل سال پوتین جهاد و به گفته خودش لباس سربازی از تن به در نیاورد. دلتنگم برای مردی که هرگز دنبال نام و عنوان نبود و با اینکه دشمن از هیبت نامش میترسید خیلیها یا نمیشناختندش یا فقط نام حاج قاسم را شنیده بودند.
دلتنگم برای فرماندهی که، اهل همت بود نه اهل صحبت، مرد عمل بود نه شعار، یار نظام بود نه بار نظام، سرباز ایران بود نه سربار ایران و یار مردم بود در تهدیدها، خطرها، مشکلات و بلایا؛ در سیل و زلزله. و همه اینها را به اتفاق یاران مخلصش رقم میزد در سکوت، نه در هیاهو و هلهله. فرق نمی کرد کجا، هر جا که میدانست دین و دنیا و مظلومان و مسلمانان به او نیاز دارند، راهی میشد. بم، اهواز، حلب، بغداد، دمشق، اربیل.
دلتنگم برای مردی که میخواست آرمانهای اسلام ناب محمدی را محقق و کمک کند جهان بهتری برای کودکان، برای مستضعفان ، برای زنان و مردان ساخته شود و در این راه از هیچ کوششی دریغ نکرد.
دلتنگم برای مردی که با حضور تسکین دهندهاش برای پدران و مادران شهدا فرزند بود و برای فرزندانشان پدر و همه ارادت و مهربانی و دعا و اشک و نیازش را با آنها تقسیم میکرد.
دلتنگم... دلتنگ اخلاص و ایمان مردی که دشمن زبون نتوانست با او رو در رو شود و شبانه و با پلیدی تمام او را به شهادت رساند و پیکر مطهرش با همان عشق همیشگی به زیارت رفت... کربلا، کاظمین، نجف، قم، مشهد و آن گاه در خاکی آرام گرفت که یاران و همرزمان شهیدش سالها در آن آرمیده بودند و خلوتگاه عاشقانه او بود تا از این خاک به افلاک قدم بگذارد.
دلتنگم سردار... و ما را ببخش که هنوز هم آن گونه که باید تو را نمیشناسیم... ما را ببخش فاتح قلبها، سردار دلها. ما را ببخش که تا درک حقیقت وجود و معنای رفتار و منش تو فاصلهها داریم.
ما را ببخش و برایمان دعا کن که این روزها بیشتر از همیشه و سخت به دعایت محتاجیم ...
ما را ببخش که حتی در این روزها که بیش از همیشه در ایام سالگرد عروج ملکوتیات از تو میگوییم، میشنویم، مینویسیم، میخوانیم و میبینیم، دلتنگتر میشویم و اشکهای بیقرارمان با سوز دل روانتر.
ما را ببخش سردار...
انتهای پیام/511/ش