برخورد شهاب‌سنگ‌های "مشتری" به زمین، عامل انقراض دایناسورها!
یافته‌های جدید محققان دانشگاه هاروارد نشان می‌دهد که عامل اصلی انقراض دایناسورها، برخورد شهاب‌سنگ‌هایی از طرف سیاره مشتری به نقطه‌ای در کشور مکزیک در ۶۵ میلیون سال پیش بوده است.
به گزارش خبرنگار علمی خبرگزاری تسنیم؛ کارشناسان مدت‌هاست درباره انقراض گونه‌های مختلف دایناسورها به این نتیجه رسیده‌اند که بیشتر این گونه‌ها، بعد از تاثیر یک سیاره عظیم‌الجثه و برخورد شهاب‌سنگ‌ها به نقطه‌ای در نزدیکی مکزیک حدود 66 میلیون سال پیش روی زمین منقرض شده‌اند اما طبق نظریه جدید، دانشمندان معتقدند پایان سلطنت دایناسورها، قراضه‌ای از یک جسم بسیار بزرگ است که احتمالاً از منظومه شمسی نشأت گرفته است.
محققان دانشگاه هاروارد اخیراً به این نتیجه رسیده‌اند که سیاره مشتری بعد از آنکه در مسیر اصلی خود به صورت بی‌خطر قرار گرفته است، موفق به تاثیر بر روی زمین شده است؛ فرضیه دانشمندان این است که سیاره مشتری یک سنگ بزرگ را پرتاب کرده است که نیروی جاذبه این غول گازی براساس شبیه‌سازی‌های هاروارد کافی بوده است تا این سیاره دنباله‌دار را از مسیر اصلی خود خارج کرده و به سمت زمین بکشاند که قبل از برخورد، قطعه اصلی متلاشی شده است و خوشبختانه فقط یک قطعه کوچک (شهاب‌سنگ) توانسته به سیاره ما برخورد کند.
این قطعه 80 کیلومتر عرض داشته است و به‌شدت در سطح دریا ویرانی ایجاد کرده و با ایجاد سونامی‌های وحشتناک، باعث آتش‌سوزی‌های گسترده شده است و زمین را در جو دوده و باران گرفتار کرد که نتایج این فاجعه جهانی، شامل انقراض بیشتر موجودات بزرگ و پایان دوران دایناسورها بوده است.
دانشمندان معتقد بودند که حدود 65 میلیون سال پیش، جسم فضایی غول‌پیکری در حوالی شبه‌جزیره "یوکوتان" در مکزیک با زمین برخورد می‌کند، انفجار ناشی از این برخورد، غباری از خرده‌زباله‌های فضایی را در جو زمین پراکنده می‌کند که این غبار تازه‌وارد در جو زمین، سرشار از دو عنصر "ایریدیوم" و "اسمیوم" است، عنصرهایی که در فضا بسیار فراوان‌ترند تا روی زمین و موجب پدید آمدن رسوبات زمین‌شناختی جدیدی می‌شود. اثر جانبی این برخورد شدید، انقراض بیشتر گونه‌های جانوری غول‌پیکر، به ویژه اغلب دایناسورهاست که در آن زمان می‌زیستند.
سیارات گازی عمدتا از گازهایی مثل هیدروژن تشکیل شده‌اند و به همین علت به آن‌ها سیاره گازی (gas planet) می‌گویند و چون از سیارات سنگی منظومه شمسی بزرگترند، به غول‌های گازی نیز معروف هستند؛ "مشتری"، "زحل"، "اورانوس" و "نپتون" چهار سیاره گازی یا غول گازی منظومه شمسی هستند؛ سیاره‌های گازی یا غول‌های گازی، سیارات بزرگی در منظومه شمسی هستند که جرم آن‌ها بیش از 10 برابر جرم زمین است.
جدیدترین خبرها و تحلیل‌های ایران و جهان را در صفحه اینستاگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)
جدیدترین خبرها و تحلیل‌های ایران و جهان را در کانال تلگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)
حمایت از "هزینه‌های تحقیق و توسعه" حلقه مفقوده اقتصاد دانش‌بنیان
انتهای پیام/
