بزرگترین اشکال مدیریت فعلی شهر تهران چیست؟

احمد علوی در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم با اشاره به بزرگترین اشکال مدیریت فعلی شهری تهران اظهار کرد: اشکال اساسی در دوره کنونی مدیریت شهری تهران، این بوده که در  لیست تهیه شده آنها، افرادی که با مدیریت شهری آشنا باشند تعداد بسیار کمی نسبت به افرادی که برای نخستین بار با حوزه مدیریت شهری و مأموریت‌های آن آشنا می شدند، داشتند.

وی ادامه داد: این وضعیت دو اشکال ایجاد کرد؛ نخست اینکه آنها فرصت زیادی از دست دادند تا با مأموریت‌های شهرداری آشنا و به آن مسلط شوند بنابراین تصمیمات اساسی تا زمانی که با مأموریت‌های شهرداری آشنا می‌شدند گرفته نمی‌شد؛ اشکال دیگر نیز این بود که در این شرایط تصمیماتی اخذ شد که هزینه زیادی برای شهر داشت بنابراین  مدت زمانی که باید برای خدمت به شهر و شهروندان اختصاص پیدا می‌کرد صرف آشنایی آنها با مأموریت‌های حوزه شهری شد.

این کارشناس مسائل شهری با بیان اینکه افرادی که انتخاب می‌شوند باید بیشتر با حوزه فعالیت‌ها و شرح وظایف مدیریت شهری آشنا باشند، تصریح کرد: سهمیه و مسائل سیاسی به تنهایی  نباید عامل انتخاب افراد باشد تا نتیجه بهتری حاصل شود اما این ناآشنایی در مدیریت شهری تهران منجر به انتصاباتی شد که در وهله اول بیشتر جنبه سیاسی داشت مانند انتصاب محمدعلی نجفی به عنوان شهردار تهران.

وی افزود: این انتصابات باعث شد در یک بازه زمانی کوتاه 2 ساله، 5 شهردار و سرپرست برای تهران تعیین شود بنابراین به دلیل ثبات نداشتن مدیران، زیرمجموعه آنها نیز به سرعت تغییر می‌کرد و ما شاهد تغییرات برخی معاونان و به همین روال مدیران کل بودیم به گونه‌ای که حتی برخی معاونان و مدیران کل فرصت تغییر مسئول دفترشان را هم پیدا نکردند.

کارشناس مدیریت شهری  با بیان اینکه وضعیت مذکور به معنای این است که مدیران فرصت برنامه‌ریزی و خدمت به شهر و شهروندان نیز پیدا نکردند، ادامه داد: در همان مدت، 3 معاون برنامه‌ریزی، 3 معاون فرهنگی و اجتماعی، 3 معاون مالی و 3 معاون شهرسازی در شهر تغییر کرد.

علوی خاطرنشان کرد: تغییرات معاونان و مدیران در بدنه شهرداری نیز تأثیرگذار است و تغییرات تا سطوح پایین نیز ادامه می یابد و تا مدت‌ها در آن برنامه‌ریزی و کار وجود ندارد بنابراین می‌توان گفت نتیجه تغییرات مکرر انجام نشدن کارها است.

وی افزود: به همین منوال شهرداران مناطق نیز تغییرات زیادی داشته‌اند و بعضاً شهردار منطقه‌ای بوده که تنها 3 ماه فعالیت داشته و بعد فرد دیگری جایگزین وی شده است مانند منطقه 14. به دلیل اینکه شورای شهر بیش از نگاه کارشناسی و شهری، نگاه سیاسی داشت، تصمیمات احساسی اخذ می‌شد و تا انتهای شهرداری را تحت تأثیر قرار می‌داد و موضوع اصلی که خدمت بود، تحت‌الشعاع قرار می‌گرفت؛ اگر تصمیم‌گیری از زمان تهیه لیست و انتخاب شهردار  درست انجام می‌‌شد، اکنون وضعیت بهتری در شهر حاکم بود و طبیعتاً شهروندان نیز اوضاع بهتری داشتند.

این کارشناس مدیریت شهری تصریح کرد: اکنون اگر نگویم حوزه حمل و نقل عمومی پسرفت داشته، پیشرفتی هم نداشته است در حالی که اولویت اصلی مردم تهران بعد از کرونا حتما حمل و نقل عمومی است اما به دلیل تغییرات مذکور، فرصت برنامه‌ریزی درست صورت نگرفت.

وی افزود: متأسفانه در حال حاضر هویت حوزه فرهنگی و اجتماعی شهر فاقد کارکرد لازم است؛ اوایل دوره پنجم و روی کار آمدن محمدعلی نجفی، همان فعالیت‌های دوره قبلی ادامه یافت و برخی امور هم که با طبع سیاسی‌شان همراه نبود، حذف کردند اما طراحی جدیدی برای این حوزه نداشتند؛ با شیوع کرونا نیز حوزه اجتماعی نتوانست برنامه‌هایش را منطبق با شرایط جدید شهر و مردم کند؛ این امر نیز ناشی از تأثیرات تصمیمات اخذ شده قبلی بود و ما شاهد هیچ اثر جدید و نوآوری در این حوزه نبودیم.

علوی با اشاره به اینکه در حوزه حمل و نقل و ترافیک نیز وضعیت همینطور بود، گفت: در حوزه خدمات شهری نیز به سمت طرح کاپ رفتند اما به اعتقاد من به دلیل منسجم نبودن حوزه فرهنگی و آموزشی با طرح کاپ و بعد مواجهه با کرونا، این طرح نتوانست به خوبی جا بیفتد.

انتهای پیام/