اندیشکده روسی|دیدار پوتین و بایدن نتایج قابل توجهی نخواهد داشت

به گزارش گروه‌ بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، رؤسای جمهور روسیه و آمریکا قرار است در 25 و 26 خردادماه سال جاری در ژنو با یکدیگر دیدار کنند و مانند سال‌های گذشته، چنین دیداری با گمانه‌زنی‌های مختلفی از سوی مقامات دو کشور و کارشناسان همراه است. چنین اجلاسی همواره به عنوان وقایع مهم و تأثیرگذار بین‌المللی در نظر گرفته می‌شود. اما به نظر می‌رسد که این برداشت‌ها از ملاقات رؤسای جمهور روسیه و آمریکا به یک امر عادی تبدیل شده و دلیل آن نیز نتایج مشابه چنین جلساتی است.

در هر صورت وقوع یک اتفاق جدید منتفی نیست و ممکن است دیدار آینده پیامدهای مهمی داشته باشد. ایوان تیموفیِف، به عنوان پژوهشگری که مواجه روسیه با تهدیدهای امنیت بین‌المللی را مطالعه می‌کند، با انتشار مقاله‌ای در اندیشکده باشگاه مباحثه والدای، به بررسی ابعاد مختلف دیدار پوتین-بایدن می‌پردازد.

تیموفیف در مقدمه این مقاله می‌نویسد: بسیاری از جلسات بین رؤسای جمهور روسیه و ایالات متحده آمریکا با فرایند مثبتی برگزار شد، اما این دیدارها منجر به رفع تناقض‌های اساسی در مناسبات دو کشور نشد و گذشت زمان چنین اختلافاتی را فقط گسترش داد. با این حال، برگزاری این اجلاس یک اتفاق مثبت تلقی می‌شود.

وی درباره فضای حاکم بر دیدار، توضیح می‌دهد: شرایط برگزاری این اجلاس با نمونه‌های قبلی آن بسیار متفاوت است. جو بایدن بر خلاف دونالد ترامپ، از نظر داخلی با محدودیت کمتری روبرو است و او در جنگ با گروه‌های سیاسی، احزاب و تشکیلات آمریکایی نیست. از سوی دیگر بایدن با رسوایی‌های مربوط به انتخابات و اتهامات دیگر از جمله تبانی با روسیه مورد تهدید قرار نمی‌گیرد. با این حال، روسیه و ایالات متحده آمریکا در یک تقابل استراتژیک قرار دارند و اجلاس در این شرایط برگزار خواهد شد. تناقض‌های مهم بین دو کشور شامل امنیت یورو-آتلانتیک، روابط در فضای پساشوروی، مسئله اوکراین، اوضاع سوریه، امنیت سایبری، حاکمیت و دخالت در امور داخلی، دموکراسی و حقوق بشر است.

کارشناس روس معتقد است: از نظر آمریکا، روسیه یک دشمن سازش ناپذیر و قاطع است، اگرچه از نظر منابع با محدود روبرو است. روسیه ممکن است تهدید جدی در تعدادی از مناطق برای آمریکایی‌ها باشد و از اجرای منافع و اقدامات آنها در مناطقی خاصی از جهان جلوگیری ‌کند. واشنگتن بسیاری از مسائل را به سیستم سیاسی روسیه مرتبط می‌داند و به طور غیرمستقیم مشروعیت آن را نفی می‌کند. اما همزمان مجبور به تعامل با روسیه است.

فرصت پیمان استارت محدود است

وی ادامه می‌دهد: مسائل دیگری مانند کنترل تسلیحات وجود دارد که بحث در مورد آنها بسیار ساده است. بحث تمدید پیمان استارت 3 را می‌توان یک گام رو به جلو دانست، اما دوره پنج ساله این پیمان زمان بسیار کوتاهی برای توسعه توافق‌نامه‌های جدید است. با توجه به فروپاشی پیمان‌ آی اِن اِف (INF) و سایر رژیم‌های کنترل نظامی و تسلیحات، همچنین ظهور سلاح‌ها و فناوری‌های مدرن نظامی، می‌توان گفت که فرصت زمانی پیمان استارت مسخره است.

پکن به عنوان دشمنی خطرناک‌تر از روسیه برای آمریکا

به نظر کارشناس امنیت بین‌الملل، در شرایط تأثیر گذار بر این اجلاس، یک عامل مهم بین‌المللی تحت عنوان تقابل رو به رشد ایالات متحده آمریکا و چین وجود دارد. واشنگتن پکن را یک دشمن خطرناک‌تر و دشوارتر از روسیه می‌داند. در مذاکرات مربوط به کنترل تسلیحات، توانمندی‌های نظامی روز افزون چین در حال تبدیل شدن به یک متغیر مهم است. دولت ترامپ تلاش کرد تا روسیه را به شرکت در فرمت 3 جانبه کنترل تسلیحات با حضور چین ترغیب کند، اما این ایده توسط هر دو قدرت اوراسیایی رد شد.

دیپلماسی آمریکا مهار و بر هم زدن روابط روسیه و چین است

وی می‌افزاید: آمریکا نگرانی‌های دیگری نیز در رابطه با چین دارند، آنها برای مدت طولانی گسترش روابط بین مسکو و پکن را به عنوان یک تهدید جدی نمی‌دیدند، اعتقاد بر این بود که چنین تعاملات و مشارکتی اعلامی است و تهدید بزرگی محسوب نمی‌شود. در حال حاضر دیدگاه واشنگتن تغییر کرده و همکاری بین روسیه و چین یک تهدید جدی است. بنابراین سیاست مهار یا بر هم زدن مناسبات نزدیک بین آنها به عنوان یک دستور کار مهم برای دیپلماسی آمریکا در نظر گرقته می‌شود. با این حال سطح اعتماد بین مسکو و واشنگتن بسیار پایین است و با توجه به تجربه تاریخی دو طرف، ارائه یک گزینه مهم دیگر به روسیه برای آمریکا بسیار دشوار است.

تموفیف می‌نویسد: روسیه نیز آمریکا را یک دشمن بلند مدت می‌داند و برای این موضوع دلایلی دارد. اولین مسئله، تهدید مستقیم یا پنهان مبنی بر استفاده از زور، با توجه به قدرت نظامی ایالات متحده آمریکا و متحد‌های آن است. دوم، فشار ایدئولوژیک بر روسیه و موارد موجود از تهدید هک سیستم سیاسی است.

وی در پایان تأکید می‌کند: برداشت و نگرانی‌های دو طرف تا حد زیادی مشابه است. آمریکا نیز از قدرت روسیه هراس دارد، اما به صورت عینی ظرفیت آمریکا بسیار بیشتر از روسیه است. از این نظر می‌توان گفت که هزینه هر اشتباه برای روسیه بیشتر خواهد بود که این امر ضرورت یک سیاست پیچیده و هوشمندانه‌تر در داخل و در صحنه بین‌المللی را دو چندان می‌کند. در هر صورت، دور از ذهن است که اجلاس پیش رو منجر به پیشرفت‌ها و موفقیت‌های عمده در روابط روسیه و آمریکا شود.

انتهای پیام/