گزارش ویژه الاخبار: «آیپک» آمریکا برای لبنان؛ استعمارگری با روش نوین

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از الاخبار، چند روز قبل موسسه خاورمیانه در واشنگتن نتایج نخستین «کنفرانس سیاست‌های لبنان» را که که از ابتدای ژوئن سال جاری میلادی توسط موسسه مذکور و با مشارکت چندین نهاد دیگر از جمله «تیم کار آمریکایی برای لبنان» و «سازمان زندگی برای بانکداران بین‌المللی لبنان» برگزار شد را منتشر کرد. نتایج این کنفرانس که در یک بروشور با عنوان «اکنون یا هرگز» منتشر شد نشان می‌دهد که لبنانی‌ها در مرحله حساسی قرار دارند و در آن تصمیماتی که طی هفته‌ها و ماه‌های آینده توسط تصمیم‌سازان در لبنان و جامعه بین المللی گرفته می‌شود تا سال های دور این کشور را تحت تاثیر قرار دهد، خواهد داد.

کنفرانس واشنگتن؛ به نام لبنان به کام آمریکا

نکته جالب توجه آنجاست که منتشر کنندگان نتایج کنفرانس مذکور تلاش می‌کنند تا این نتایج را به گونه‌ای که طبق منافع آمریکا و برنامه لابی‌های برگزار کننده این کنفرانس باشد بازتاب دهند. برگزاری چنین کنفرانسی توسط واشنگتن موضوع عجیبی نیست و همواره کنفرانس‌های متعددی تحت عنوان کنفرانس سیاست‌ها در پایتخت آمریکا برگزار می‌شود که ممکن است برخی از آنها داخلی باشند، مانند کنفرانس‌های لابی‌های تسلیحاتی و یا خارجی باشند مانند کنفرانس‌هایی که در حمایت از رژیم صهیونیستی تحت عنوان «آیپک» برگزار می‌شود.

البته کنفرانس سیاست‌های لبنان را نمی‌توان با کنفرانس آیپک که در آن سیاستمداران ایالات متحده و روسای جمهور از سراسر جهان در آن شرکت می‌کنند مقایسه کرد و سقف کنفرانس سیاست‌های لبنان بسیار کمتر از آیپک است. مهمترین خواسته برگزارکنندگان کنفرانس مذکور برای لبنان این بود که دولت فعلی ایالات متحده به ریاست جمهوری «جو بایدن» نباید لبنان را به طور کامل کنار بگذارد و این موضوع توسط تعدادی از سخنرانان در کنفرانس مذکور بیان شد.

همه می‌دانند که در حال حاضر در سایه اوضاع پیچیده سیاسی لبنان این کشور از بحران‌های متعدد مالی و اقتصادی رنج می‌برد و طبیعتا اگر قرار است در سطح بین‌المللی اقدامی برای حمایت از لبنان صورت بگیرد باید حل بحران اقتصادی این کشور در اولویت باشد. در کنفرانس سیاست‌های لبنان نیز 9 جلسه برگزار شد که در آن کارشناسان، دیپلمات‌ها، سیاستمداران، پرسنل نظامی و نمایندگان موسسه‌های استعماری آمریکا و بین‌المللی حضور داشتند و چالش‌های مختلف لبنان از نظر امنیتی و سیاسی و اقتصادی را مورد بررسی قرار دادند. مشارکت کنندگان در کنفرانس مذکور می دانستم که قرار نیست هیچ تغییر عمده‌ای در شرایط عمومی لبنان اتفاق بیفتد و پیشنهاداتی که در این کنفرانس مطرح می شود به زودی قابل تحقق نیست و زمان زیادی نیاز دارد.

این موضوع در نتیجه‌گیری‌ها و جزئیات سخنرانی‌های مشارکت‌کنندگان که توام با ترس و تردید درباره موفقیت این کنفرانس برای کمک به لبنان بود کاملاً مشهود است. به عنوان مثال «تیم کاین» سناتور آمریکایی در این کنفرانس اعلام کرد که اولویت دولت ایالات متحده رقابت و گاهی تقابل در منطقه اقیانوس آرام است و البته بر منابع انرژی نیز متمرکز شده و در رسیدن به اهداف خود در این زمینه نیاز به مبادلات تجاری دارد. اما در عین حال گفت که واشنگتن لبنان را ترک نخواهد کرد و تیم دیپلماتیک آمریکایی که مذاکرات در منطقه را اداره می‌کند به مسائل لبنان نیز خواهد پرداخت.

چماق و هویج آمریکایی‌ها در لبنان ضد حزب‌الله

این سناتور آمریکایی همچنین گفت که «دیوید هیل» معاون «مایک پمپئو» وزیر امور خارجه سابق آمریکا که پرونده‌های لبنان را اداره می‌کرد تنها نماینده ایالات متحده در لبنان نبود و شمار زیادی از مسئولان فعلی آمریکایی از جمله یک تیم در پنتاگون، یک تیم فرماندهی نظامی منطقه مرکزی و یک تیم در نیروهای ویژه هستند که به پرونده لبنان رسیدگی می‌کنند. وی در سخنان خود نشان داد که آمریکا با سیاست معروف «چماق و هویج» همچنان برای دور نگه داشتن متحدان حزب‌الله از عرصه سیاسی لبنان تلاش می‌کند.

«ادوارد گابریال» یکی از اعضای تیم کار آمریکایی برای لبنان و سفیر «بیل کلینتون» رئیس جمهور وقت آمریکا در مغرب چندین بار عبارت چماق و هویج را تکرار و تاکید کرد که رسیدن به نتایج سریع و دلگرم کننده برای بهبود اوضاع لبنان بی فایده است. وی در عین حال تاکید کرد که ایالات متحده پرونده لبنان را نادیده نمی گیرد. این تناقض گویی و استفاده از سیاست چوب و هویج در سخنان همه نمایندگان آمریکا در این کنفرانس از جمله «دارن لحود» نماینده کنگره دیده می‌شد که گفت تحریم‌ها به تنهایی برای متوقف کردن حزب‌الله کافی نیست و دولت بایدن باید به لبنان توجه کرده و اجازه ندهد که این کشور تبدیل به یک کشور شکست خورده شود. او در همین حال خواستار دور زدن دولت لبنان و حمایت از سازمان های‌غیردولتی و دانشگاه آمریکایی در لبنان شد.

ترس از بی توجهی به لبنان و خارج شدن این کشور از کنترل آمریکا موضوعی بود که در جلسه «آینده همکاری دفاعی و امنیتی میان ایالات متحده و لبنان» نیز دیده شد. «بلال صعب» بنیانگذار برنامه دفاع و امنیت در انستیتو خاورمیانه از مقامات آمریکایی خواست تا اجازه ورود روسیه و چین به لبنان را ندهند؛ چرا که اگر آمریکایی‌هایی که بر تشکیلات نظامی لبنان تسلط دارند دچار تزلزل شوند و به دیگران اجازه نفوذ دهند راه برای ورود مسکو و پکن به لبنان کاملاً هموار می‌شود.

سرتیپ «دیوید پراک» معاون رئیس بخش تعیین استراتژی ها و برنامه‌ها و سیاست‌ها در فرماندهی نظامی منطقه مرکزی آمریکا نیز در این کنفرانس بر اطمینان از استقرار آمریکا در لبنان تاکید کرد. این مقام آمریکایی گفت که ممکن است چین از سستی آمریکا در در لبنان استفاده کرده و راه حلهای مادی سریع و وسوسه‌انگیزی به لبنانی‌ها برای خروج از بحران ارائه دهد.

«دانا استرول» نماینده معاون وزیر دفاع آمریکا در امور خاورمیانه پیام پنتاگون را با این مضمون که ایالات متحده علاوه بر این که تجهیزات نظامی در اختیار ارتش لبنان قرار می‌دهد قصد آموزش نیروهای آن را نیز دارد در این کنفرانس مطرح کرد. اما وی در راستای همان تناقض گویی‌های مقامات آمریکایی تاکید کرد که چشمان دولت ایالات متحده به شرق آسیا است و در حال حاضر فقط چین را در اولویت‌های خود می‌بیند که باید از افزایش قدرت نظامی این کشور جلوگیری کند.

در نتایج کنفرانس سیاست‌های لبنان که به کنگره ایالات متحده ارائه شد آمده است که دولت بایدن قصد تشدید اوضاع در منطقه را ندارد و بیشترین کاری که انجام خواهد داد ادامه حمایت از ارتش لبنان است؛ چرا که این ارتش آخرین ستون باقی مانده آمریکا برای نفوذ در لبنان به شمار می رود و علاوه بر آن «دورتی شیا» سفیر ایالات متحده در بیروت در صورت لزوم همانند همیشه وارد امور سیاسی لبنان شده و اگر نیاز باشد شخصا در برابر «جبران باسیل» رئیس جریان آزاد ملی لبنان قرار می‌گیرد.

اما درباره بحران اقتصادی و فروپاشی اوضاع لبنان در مرحله کنونی مشارکت کنندگان در این کنفرانس پیشنهادی توسط لابی بانکداران بین المللی ارائه داده‌اند که البته دور از ذهن نبود: متوسل شدن به بانک جهانی برای جلوگیری از ورشکستگی لبنان؛ یعنی همان روش معمولی که بارها شکست خورده و نه تنها اوضاع لبنان را بهتر نکرده بلکه در تلاش برای قیمومیت بانک جهانی و سایر موسسات مالی آمریکایی بر لبنان بوده است.

همچنین سایر صحبت‌هایی که درباره بحران اقتصادی و مالی لبنان در کنفرانس مذکور مطرح شد در بیشتر موارد در توصیف وضعیت فعلی و ارائه آمار و ارقامی که بیانگر اوضاع بحرانی لبنان است، بود.

یکی دیگر از مباحث در این زمینه به بحث درباره ابتکار فرانسه برای نجات لبنان اختصاص داشت؛ در حالی که این ابتکار ماه‌ها قبل شکست خود را ثابت کرده است. در همین راستا «پیر دوکسن» دیپلمات فرانسوی درباره اهمیت کنفرانس «سیدر» (کنفرانسی که به منظور جمع‌آوری کمک برای لبنان در آوریل 2018 در پاریس برگزار شد) و اهمیت 11 میلیارد دلاری که برای کمک به لبنان وعده داده شده صحبت کرد. او همچنین به صحبت درباره حمایت از ارتش لبنان و سازمان‌های غیردولتی پرداخت.

مشهور ترین مشارکت کنندگان در کنفرانس سیاست‌های لبنان

دیوید هیل

- یک دیپلمات آمریکایی که بین سالهای 2013 تا 2015 به عنوان سفیر در چندین کشور عربی از جمله لبنان فعالیت میکرد و پیش از آن نماینده ویژه آمریکا در روندصلح خاورمیانه بود. وی در سال 2018 در دولت دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق ایالات متحده به عنوان معاون وزیر امور خارجه در امور سیاسی منصوب شد و تا ماه مه گذشته در این منصب بود. هیل بعد از اعتراضات اکتبر 2019 در لبنان نقش اصلی را در تحت فشار قرار دادن این کشور برای پذیرش خواسته‌های دشمن صهیونیستی در پرونده ترسیم مرزهای دریایی ایفا کرد. بعد از انفجار مهیب بندر بیروت در 4 آگوست 2020 سفرهای دیوید هیل به لبنان بیشتر شد و در اجرای پروژه های آمریکا در لبنان تا آخرین روز کاری خود فعالیت می‌کرد.

پل سالم

- رئیس کنونی انستیتوی خاورمیانه از اکتبر 2013 است. وی در شمال لبنان متولد شد و پدرش وزیر امور خارجه سابق این کشور و به مدت 25 سال رئیس دانشگاه بلمند بود. وی بین سال‌های 2006 و 2013 میلادی ریاست موسسه کارنگی در خاورمیانه را برعهده گرفت و از سال 1999 تا 2006 مدیرکل موسسه عصام فارس بود. او در سال 1989 مرکز مطالعات لبنان را تاسیس کرد و رئیس سابق انجمن لبنان برای دموکراسی بود.

پیر دوکسن

دیپلمات فرانسوی که چندین منصب را در دولت فرانسه برعهده داشته است. وی بین سال‌های 1997 تا 2001 به عنوان مشاور نخست وزیر فرانسه در امور اقتصادی و مالی داخلی و بین المللی فعالیت داشت و از سال 2001 تا 2007 مدیر اجرایی فرانسه در صندوق بین المللی پول و بانک جهانی بود. این دیپلمات فرانسوی در سال 2008 به عنوان سفیر مسئول امور اقتصادی بازسازی و توسعه به وزارت اروپا و امور خارجه پیوست و در سالهای 2014 و 2017 به عنوان سفیر و نماینده دائمی فرانسه در سازمان همکاری اقتصادی و توسعه فعالیت داشت. او همچنین مسئول کنفرانس سیدر درباره لبنان که در آوریل 2018 در پاریس برگزار شد، بود و از سال 2020 منصب سفیر مسئول هماهنگی حمایت بین المللی از لبنان را بر عهده دارد.

لینا الخطیب

-مدیر برنامه خاورمیانه و آفریقای شمالی در انستیتوی امور بین الملل سلطنتی انگلیس است. وی در موسسه کارنگی خاورمیانه در بیروت فعالیت می‌کرد و یکی از بنیانگذاران برنامه اصلاحات و دموکراسی عرب در مرکز دموکراسی توسعه و حاکمیت قانون دانشگاه استنفورد بود. عمده تحقیقات او درباره روابط بین‌الملل خاورمیانه و گروه‌های افراط‌گرا و تحولات سیاسی مرتبط با درگیری های سوریه است.

ناصر السعیدی

-بنیانگذار و رئیس شرکت ناصر السعیدی و مدیر سابق روابط خارجی در مرکز مالی بین المللی دبی است. وی از سال 1998 تا 2000 وزیر اقتصاد و تجارت و وزیر صنعت لبنان بود. او همچنین بین سال‌های 1993 تا 2003 به عنوان معاون رئیس بانک مرکزی لبنان فعالیت می‌کرد و عضو گروه مشاوران خاورمیانه و شمال آفریقا در صندوق بین‌المللی پول بود.

منا یعقوبیان

- مشاور ارشد معاون رئیس انستیتوی موسسه آمریکایی برای صلح در منطقه خاورمیانه و آفریقا است. او در سال 2019 توسط کنگره آمریکا به عنوان مدیر اجرایی گروه مطالعات سوریه انتخاب شد و در این مدت گزارش‌های متعددی درباره سوریه برای ترامپ ارسال کرد و خواستار عدم عقب نشینی نیروهای آمریکایی از شرق فرات بود. وی قبل از پیوستن به موسسه آمریکایی برای صلح از سال 2014 تا 2017 به عنوان معاون دستیار اداری در دفتر خاورمیانه وابسته به آژانس آمریکایی برای توسعه بین المللی فعالیت می‌کرد و مسئول این آژانس در عراق و سوریه و اردن و لبنان بود. او همچنین بین سالهای 1990 تا 1998 به عنوان تحلیلگر مسائل آفریقای شمالی در دفتر اطلاعات و تحقیقات وزارت امور خارجه ایالات متحده کار می‌کرد.

از جمله موسسات بین المللی معروفی که در این کنفرانس مشارکت داشتند عبارتند از:

موسسه خاورمیانه

این مرکز مطالعاتی در سال 1946 توسط آمریکا تاسیس شد که ریاست آن را «ریچارد کلاک» برعهده دارد که نزدیک به 30 سال در مناصب امنیت ملی آمریکا کار کرده است. در سال 2017 ایمیل‌های افشا شده از یوسف العتیبه، سفیر امارات در آمریکا نشان داد که امارات متحده عربی بودجه‌ای به مبلغ 20 میلیون دلار را برای این موسسه از سال 2015 تا 2016 تامین کرده است.

تیم کار ویژه ایالات متحده درباره لبنان

این گروه در سال 1989 در واشنگتن تاسیس شده و اعضای آن آمریکایی‌های لبنانی تبار هستند. هدف از تاسیس این گروه افزایش توجه به بحران لبنان و اتخاذ سیاست‌هایی در دولت‌های مختلف آمریکا برای منافع لبنان است. از برجسته‌ترین بنیانگذاران این گروه می‌توان به نیک راحال نماینده سابق امریکایی و خواهرش تانیا، پیتر تانوس، لسلی توماس و ری عیرانی اشاره کرد. بودجه عملیاتی این گروه سالانه حدود 700 هزار دلار تخمین زده می‌شود و سمینارها و کنفرانس‌های مشترکی با موسسه خاورمیانه جهت تحت تاثیر قرار دادن سیاست های ایالات متحده در برابر لبنان برگزار می‌کند.

بنیاد بین‌المللی اجرایی مالی لبنان

این موسسه در سال 2010 تاسیس شد و اعضای آن مجموعه‌ای از مدیران مالی هستند که بیشتر آنها در موسسات و بانک‌های آمریکایی و بین المللی کار می‌کنند. طبق بیانیه این موسسه هدف آن تلاش برای برقراری روابط محکم میان مدیران مالی لبنان در سراسر جهان و نفوذ آنها برای پرورش نسلهای آینده جهت توسعه لبنان به عنوان یک بازار مالی است. اعضای این نهاد بعد از اعتراضات 17 اکتبر 2019 در لبنان به شکل قابل توجهی در امور عمومی این کشور فعال بودند و سعی داشتند پیشنهادهایی برای حل مشکلات اقتصادی بر اساس خصوصی سازی بخش‌های دولتی ارائه کنند.

لابی امارات در موسسات آمریکایی

اما یکی از نکات قابل توجه این کنفرانس مشارکت گسترده نمایندگان موسسه خاورمیانه بود؛ موسسه‌ای که از حمایت ویژه امارات برخوردار است و همانطور که گفته شد در طول یک سال 20 میلیون دلار برای این موسسه هزینه کرد. البته دلارهای اماراتی در سایر موسسات آمریکایی در خاورمیانه نیز به وفور خرج می شود و هدف آن تولید و ترویج گفتمانی متناسب با منافع ابوظبی به ویژه در زمینه نظامی و صنعتی در منطقه است. امارات همچنین هزینه زیادی برای روزنامه‌نگاران شاغل در رسانه‌های مهم و کاندیداهای انتخابات قانونگذاری و سازمانهای غیرانتفاعی مدنی از جمله در برخی از سازمان‌های بزرگ صهیونیستی مانند کمیته یهودیان آمریکا صرف می‌کند و همه آنها در انتشار پایان نامه‌ها و بیانیه‌های گفتمانی خود برای امارات تبلیغ می‌کنند.

اخیراً تصمیم دولت جدید آمریکا برای خروج جزئی و تدریجی از خاورمیانه موجب ایجاد وحشت در میان متحدان این کشور در حوزه خلیج فارس و نیز اراضی اشغالی شده و این طرف‌ها تلاش می‌کنند تا بسیاری از رویدادها و فعالیت‌های مشابه کنفرانس سیاست‌های لبنان را در راستای منصرف کردن واشنگتن برای خروج از منطقه سازماندهی می‌کنند.

انتهای پیام/